ایرج گلشنی
گروه کاری باید منسجم و همدل باشد نه لزوما هم فکر. اگر اعضای گروه همه یک جور بیندیشند، خلاقیت می میرد، ایده های نو وارد گروه نمی شود و در نهایت به خمودگی و تکرار می افتد.تضارب اندیشه، شرط لازم برای یک گروه کاری موفق است مشروط بر این که انسجام و همدلی وجود داشته باشد؛ در غیر این صورت، تبدیل می شود به تخریب گروه؛ زیرا تضارب اندیشه زمانی معنا دارد که همدلی لازم برای ایجاد صحه صدر و درک عمیق از کنه اندیشه صورت گیرد و نیز گروه چنان انسجامی داشته باشد که با ورود اندیشه متفاوت و حتا معارض، از هم نپاشد.منطق اولیه برای ایجاد چنین گروهی، شناخت دقیق و انتخاب ماهرانه اعضای گروه است و در غیر این صورت، خروج از گروه آغاز می شود؛ چه به صورت استعفا چه به صورت اخراج که البته استعفا اگر زودهنگام باشد، وجهی از اخراج محترمانه است. آن چه استعفای وزیر کابینه رییسی نشان می دهد، اخراج محترمانه است. شاید با توجه به بیاناتی که در باره استعفا مطرح می شود، بشود نام آن را استعفای فداکارانه هم نامید؛ زیرا مستعفی می گوید من می روم که شما بمانید و اشکالی پیش نیاید. من به احترام گروه و به خاطر حفظ گروه خارج می شوم! این چنین نگاهی، دو لبه است. اگر همه چیز درست و به راه باشد، نیاز نیست کسی جمع را ترک کند؛ بی تردید مسائلی هست که ما نمی دانیم و قرار هم نیست که بدانیم.از نگاه دیگر، گروه باید زایش داشته باشد و با ورود و خروج افراد، خون تازه در رگ های گروه جریان یابد. این سخن درستی است اما زمان تعیین کننده درستی واقعی آن است. وقتی خروج از گروه برای یک فرد عادی باشد که برای نتیجه کارش به بازه زمانی اندک نیاز دارد...
ادامه در صفحه ۲