گروه نفت و انرژی - منبع درآمد دولت امارات متحده عربی را نمیتوان ناشی از یک تجارت ارزش آفرین دانست. امارات ذخایر نفتی بیشتری از همسایگان خود ندارد ولی توسعه آن در صنعت املاک و مستغلات موجب ثروتمند شدن این کشور شده است. امارات با ساخت مراکز تجاری و درآمدزا، بخش قابل توجهی از زمین‌های بی‌ثمر از شن و ماسه را به ثروت تبدیل میکند و پیوسته با جذب سرمایه‌گذاران بیشتر شهرها را در بیابان توسعه می‌دهد . تعداد زیادی از کشورهای غرب آسیا به دنبال استفاده از مدل دبی در خلق ثروت از زمین به جای منابع طبیعی هستند؛ کشورهایی مانند عربستان سعودی  که به دنبال تنوع بخشیدن به اقتصاد خود است و یا مصر که هیچ گاه مانند دیگر کشورهای غرب آسیا نفتی برای تولید ثروت نداشته است.
به گزارش اقتصادسرآمد، برخلاف تصور عمومی منبع اصلی درآمد دولت امارات متحده عربی، ذخایر عظیم نفت و گاز نیست بلکه توسعه زمین و تبدیل زمین‌های بیابانی به مناطق تجاری و مسکونی راز ثروت قابل توجه امارات است. دیگر کشورهای غرب آسیا نیز در حال استفاده از مدل امارات برای خلق ثروت هستند ولی شرایط دشوار اقتصادی و اتفاقات پیش‌بینی نشده باعث تبدیل شدن فرصت‌ها به تهدید شده است.
توسعه دبی در طی ۴۰ سال گذشته حجم غیرقابل تصوری از ثروت را ایجاد کرده است و دبی از جامعه نسبتاً کوچکی از تاجران که در اطراف یک کانال حمل و نقل گرد آمده بودند به یک مرکز مالی و مسافرتی بین المللی تبدیل شده که اقتصاد ۱۰۰ میلیارد دلاری آن میلیون‌ها کارگر را در خود جای داده است. بر خلاف تصور عمومی، ثروت دبی ناشی از ذخایر عظیم نفت و گاز نبوده و در واقعیت توسعه زمین به واسطه ایجاد زیرساخت‌های مطلوب و توسعه شهری منبع اصلی ثروت آن است و این موضوع را میتوان در حجم معاملات ملکی آن که در سال گذشته از ۸۰ میلیارد دلار فراتر رفت مشاهده کود.
توجه صِرف ایران به نفت و غفلت از سرمایه‌ای به نام زمین
علی حمیدی کارشناس دیپلماسی و اقتصاد انرژی در اینباره به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت:  در حال حاضر چالش‌هایی در برابر همه‌ی این طرح‌ها وجود دارد که از جمله آنها می‌توان نیاز به سرمایه انسانی و نظارت مناسب را اشاره کرد. اما دشوارترین چالش، تعیین زمان مناسب است. دبی که به عنوان نمونه موفق مدل توسعه زمین شناخته می‌شود نیز شکست‌هایی را در این مسیر تجربه کرده است که مهمترین آنها بحران مالی سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ میلادی بود. این بحران موجب شد که ابوظبی به دبی کمک مالی کند که در نتیجه آن برج نمادین دبی به نام حاکم ابوظبی «برج خلیفه» نامگذاری گردید و ساختمانی که پیش بینی میشد نماد استقلال منحصربه‌فرد دبی باشد، تبدیل به نمادی برای یکپارچگی امارات شد.او با بیان این مهم که عربستان نیز در این طرح‌ها عقب‌نشینی‌هایی را داشته است مانند وقفه‌ی ایجاد شده پس از حواشی قتل جمال خاشقچی که پس از آن همه‌گیری کرونا نیز به این وقفه دامن زد، افزود: به نظر می‌رسد که قاهره با سرمایه‌گذاری عظیم بر روی زیرساخت‌ها، دست به ریسک زده است؛ زیرا جنگ در اوکراین، رکود گسترده اقتصاد جهانی، افزایش قیمت کالاها و افزایش ریسک پذیری در میان سرمایه‌گذاران جهانی، فضای مالی متفاوتی را به نسبت آنچه مقامات مصری انتظار داشتند، ایجاد کرده است.
عبور از شرایط دشوار اقتصاد جهانی در توجه به زمین به جای نفت
وی یادآور شد: کشورهایی مانند امارات متحده عربی و عربستان توان مالی بسیار بیشتری در قیاس با مصر دارند که این موضوع به آنها این امکان را می دهد تا از شرایط دشوار اقتصاد جهانی که در حال حاضر حاکم است عبور کنند؛ اما نبود توان مالی قابل توجه در مصر منجر به غیرقابل پیش‌بینی شدن سرنوشت پرجمعیت‌ترین کشور جهان عرب شده است.حمیدی علم زمین شناسی را اساس توسعه صنعت نفت کشور ذکر کرد و افزود: مطالعات اخیر انجام شده از سوی کارشناسان و متخصصان زمین شناسی، آینده روشنی را برای توسعه صنعت نفت کشور به همراه دارد.
برخلاف تصور عمومی منبع اصلی درآمد دولت امارات متحده عربی، ذخایر عظیم نفت و گاز نیست بلکه توسعه زمین و تبدیل زمین‌های بیابانی به مناطق تجاری و مسکونی راز ثروت قابل توجه امارات است. دیگر کشورهای غرب آسیا نیز در حال استفاده از مدل امارات برای خلق ثروت هستند ولی شرایط دشوار اقتصادی و اتفاقات پیش‌بینی نشده باعث تبدیل شدن فرصت‌ها به تهدید شده است.در حال حاضر ایران سالانه دو میلی‌متر کوتاه‌تر می‌شود. اگر حجم خاکی را که سالانه از دست می‌رود بر کل مساحت کشور تقسیم کنیم به این نتیجه می‌‌رسیم که این کشور سالانه دو میلی‌متر کوتاه‌تر می‌شود. شاید دلیل آنکه فرسایش خاک را آن‌گونه که باید نمی‌بینیم آن است که این آسیب زیست‌محیطی برخلاف سایر آسیب‌ها بسیار بی صدا اتفاق می‌افتد، اما به‌رغم بی صدا بودن، فرسایش خاک خسارت‌های جبران‌ناپذیر بسیاری را بر زیست‌بوم‌ها و محیط‌طبیعی ایران می‌گذارد. میزان سالانه فرسایش خاک در جهان 75‌میلیارد تن است و در ایران دو‌میلیارد تن است. مساحت خاک ایران ۲/۱‌درصد از خشکی‌های زمین است و با توجه به مساحت کشور فرسایش خاک ایران چیزی معادل ۷/۷‌درصد فرسایش جهانی و حدود سه برابر فرسایش خاک در آسیا است. عمده‌ترین دلیل فرسایش شدید خاک در ایران، از بین رفتن پوشش گیاهی است. در مراتع و بسیاری از اراضی جنگلی و همچنین سواحل شاهد از بین رفتن پوشش گیاهی هستیم. تقریبا در کلیه مراتع شاهد چرای بی‌رویه چهارپایان بوده و تراکم دام در آنها دو تا شش برابر ظرفیت چرای موجود است.