میراث فرهنگی دریایی در فرآیند برنامه ریزی و مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی

رامین ادیبی

پارلمان و شورای اروپا بخشنامه 89/2014 در قالب یک چارچوبی برای برنامه‌ریزی فضایی دریا (MSP/marine spatial planning) با هدف ارتقای پایداری از نظر رشد اقتصاد دریایی -Blue economy-، توسعه مناطق دریایی و استفاده از منابع دریایی تدوین نموده.در این بخشنامه میراث فرهنگ دریایی (Maritime Culture Heritage/MCH) به عنوان یک فعالیت‎ بالقوه و بهره‎وری از فضای دریایی در نظر گرفته شده است. از این روی، میراث فرهنگی دریایی باید در برنامه ریزی فضای دریایی در کنار موضوعاتی مانند: حمل و نقل، محیط زیست و گردشگری در نظر گرفته شوند. در بخشنامه برنامه ریزی فضای دریایی اتحادیه اروپا صرفاً به میراث فرهنگی دریایی اشاره شده که به تبع آن، این موضوع نیز به عنوان قسمتی از  فرآیندهای مختلف برنامه ریزی فضای دریایی باید در نظر گرفته شود.  در واقع میراث فرهنگی دریایی به دلیل تأثیر اجتماعی و اقتصادی و سهم کلیدی که در پایداری محیطی دارند نقش خاصی را در توسعه پایدار (Sustainable development) ایفا می‎کنند. از این رو، فرهنگ و میراث فرهنگی نه تنها به عنوان یک مؤلفه ساختاری، بلکه به عنوان عاملی ضروری در حرکت به سوی جامعه‎ای پایدارتر (society sustainability) در نظر گرفت.با این حال، برنامه ریزی فضای دریایی باید مفهوم گسترده‌تری از میراث فرهنگی دریایی را ارائه کند تا رویکرد جامع‌تری از محوطه‎های باستان‎شناختی خلق شود. قطعاً وجود یک چشم انداز فراگیر برای منابع دریایی به خلق  اقتصاد دریایی(Blue growth/ Blue economy) موفق کمک خواهد کرد. بخشنامه برنامه ریزی فضای دریایی برای مدیران فرهنگی فرصتی منحصربفرد جهت ادغام میراث فرهنگی دریایی و زیرآب (Underwater cultural heritage/UCH ) 
صفحه 2
میراث فرهنگی دریایی در فرآیند برنامه ریزی و مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه