گروه اقتصاددریا- برخلاف سوخت های فسیلی و موتورهای احتراق داخلی و همچنین باتری ها که بازدهی آنها در آب های سرد از جمله نواحی نزدیک شمال و جنوب به شدت افت پیدا می‌کند، پیل سوختی که به سرما حساس نیست، از مزیت خوبی برخوردار است. یکی از مهمترین منابع بسیار آلوده‌ کننده جهان، بنادر هستند که وسایل نقلیه‌ دریایی و زمینی و تجهیزات تخلیه و بارگیری در آنها فعال است. در نظر است که اغلب کشتی های مدرن تبدیل به نوع پیش‌ران دوگانه‌ پیل سوختی و باتری شوند. پیل سوختی در حال حرکت یکنواخت، باتری به هنگام فعالیت کم (مثل کنار اسکله برای امور تخلیه وبارگیری) و هردو آنها در حال شتاب گیری و حداکثر قدرت به کار برده می‌شوند.
 به گزارش اقتصاد سرآمد، شناورها به ندرت از حداکثر توان خود استفاده می‌کنند تا میزان مصرف انرژی در سطح بهینه قرار داده شود. از آنجایی که پیل های سوختی به صورت مدولار قابل تهیه و نصب هستند، می‌توان آنها را دقیقاً مطابق با نیازهای خاص انتخاب و به صورت موازی در شناور نصب کرد. انرژی هیدروژن دارای چگالی بالا در عین حال سبک است. با استفاده از آن دیگر نیاز به تمیز کردن خَنهای کشتی و مخازن نگهداری سوخت نیست. خطر آلودگی نشتی هم وجود ندارد. هیدروژن نسبت به سوخت های فسیلی (مایع) دارای سه برابر انرژی ویژه MJ/KG است. ولی به لحاظ چگالی انرژی MJ/LIT بین یک هشتم تا یک چهارم است. لذا حجم زیادی از شناور را به خود اختصاص می‌دهد که یکی از نقاط ضعف آن است. 
اگرچه بر مبنای معاهده‌ پاریس، از طرف سازمان جهانی دریانوردی الزام کاهش تولید گازهای آلاینده و گلخانه‌ ای در سطح نصف سال 2018 در نظر گرفته شد، ولی یکی از موارد مهم برای سرمایه‌ گذاران این است که هنوز سوخت برتر بر پایه‌ هیدروژن کاملاً مشخص نشده است و با عنایت به چشم انداز فناوری های نوین، آینده‌ی نامعلومی برای این نوع سوخت ها وجود دارد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در اینباره به روزنامه اقتصادسرامد، گفت: طرح تولید هیدروژن بر روی کشتی ها و استفاده از آن به عنوان سوخت دریایی می تواند در کاهش انتشار آلاینده ها از اهداف سازمان جهانی دریانوردی فراتر برود.
شهباز حسن‌پور بیگلری  با بیان این مطلب که، این طرح مبتنی بر ترکیب LNG با بخار برای تولید هیدروژن و CO۲ است، افزود: هیدروژن در ترکیب با گاز طبیعی در موتورهای احتراق داخلی یا پیل‌های سوختی مورد استفاده قرار می‌گیرد ، بنابراین دیگر نیازی به ذخیره‌سازی هیدروژن در داخل کشتی وجود نخواهد داشت .
10سال آینده سوخت هیدوژن سوخت پیشرو در دنیا خواهد بود
او در ادامه با اشاره به این مهم که در ده سال آینده سوخت هیدوژن سوخت پیشرو در دنیا خواهدبود، ابراز داشت: کشورهای پیشرو در صنعت دریایی به دنبال توسعه راه‌حلی هستند که هیدروژن را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی به گزینه‌ای مناسب برای سوخت دریایی تبدیل ‌کنند. تهیه هیدروژن از LNG در کشتی‌ها در کنار جذب کربن ، میزان انتشار آلاینده های کربنی را به قدری کاهش می دهد که از اهداف سازمان جهانی دریانوردی در سال ۲۰۵۰ برای کاهش ۷۰ درصدی انتشار کربن نیز فراتر خواهد رفت.
عواملی که اجازه همه گیری استفاده از هیدروژن را نمی دهند
به گفته حسن‌پور بیگلری، مشکلات و هزینه در مورد تولید ، توزیع و ذخیره سازی هیدروژن تاکنون علاقه صنعت دریانوردی را به استفاده مستقیم از هیدروژن به عنوان سوخت دریایی محدود کرده است . با این حال ، با تولید هیدروژن در کشتی و استفاده از LNG ، گزینه مناسبی جهت استفاده به عنوان سوخت دریایی در پیش روی شرکت های حمل و نقل دریایی قرار خواهد گرفت .
نماینده مردم کرمان در مجلس شورای اسلامی تاکید داشت: با توجه به ظرفیت‌های خدادادی کشورمان، متاسفانه در استفاده از انرژی‌های پاک پنجاه سال از کشورهای دیگر عقب هستیم. امروز رویکرد قانونگذاران در بودجه سال جاری درتمامی بخش‌ها ی حمل ونقل به ویژه دریایی رفتن به سمت استفاده از سوخت تجدید پذیر هیدروژنی است چرا که بدون شک در آینده نزدیک هیدروژن چایگزین سوخت‌های فسیلی خواهد بود.
 در سال‌های اخیر مصرف انرژی روندی افزایشی داشته است. این امر باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش منابع سوخت های فسیلی شده است. مصرف بی رویه سوخت های فسیلی نگرانی هایی در مورد امنیت انرژی و تغییرات اقلیمی به وجود آورده است. از این رو استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و استفاده از تکنولوژی هایی با راندمان بالا در اولویت قرار گرفته است. فناوری هیدروژن و پیل سوختی یکی از این منابع تجدیدپذیر و با راندمان بالا است. اساس کار این فناوری مشابه موتورهای درون سوز می باشد. تفاوتی که بین این فناوری و موتورهای درون سوز می باشد ایناست که در موتورهای درون سوز از بنزین برای احتراق استفاده می شود و پس از احتراق آلودگی زیست محیطی ایجاد می کند اما در پیل های سوختی از هیدروژن استفاده می شود و آلودگی زیست محیطی تولید نمی کند. فناوری هیدروژن و پیل سوختی به دلیل اینکه در یک مرحله فرآیند تبدیل انرژی را سپری کرده و از راندمان بالاتری برخوردارند. اما موتورهای درون سوز فرآیند تبدیل انرژی را در چند مرحله سپری می نمایند و این امر باعث کاهش راندمان آنها
 می شود.