بررسی اقتصاد سرآمد از اما و اگرهای استفاده از تکنولوژی بیوسیلاژ در بازیافت محصولات شیلاتی

فناوری به کمک بازیافت پسماند آبزیان دریایی می‌آید

گروه دانش دریا - بخش زیادی از محصولات آبزی پروری با صرف نهاده های ارزشمند، تلاش و زحمت آبزی پروران تولید می شوند و فرایند تولید آنها از مزرعه تا سرسفره نیاز به صرف وقت، انرژی و هزینه دارند، در مراحل مختلف تولید، محصول نهایی به صورت ضایعات و پسماندهای آبزی پروری دور ریخته می شود و از چرخه مصرف خارج می شود در حالیکه این ضایعات سرشار از انواع مواد مغذی و ترکیبات مفید بوده و با بکارگیری تدابیر مناسب، می توان از آنها در تولید انواع مواد غذایی، صنعتی و شیمیایی استفاده کرد.
به گزارش اقتصادسرآمد؛ سالانه حجم زیادی از پسماندهای آبزیان دور ریخته می شوند در حالیکه این محصولات جانبی به خصوص اگر محتوی گوشت باشند، دارای ارزش غذایی بوده وحاوی پروتئین هایی با کیفیت بالا ، چربی های امگا ۳، ویتامین های A، D، روی، سلنیوم ، ید و آنتی اکسیدان هستند. از آنجائی که تمام بافت های ماهی قابلیت مصرف انسانی ندارد و به همین جهت مقداری از آن دور ریز و ضایعات می‌شود، استفاده از پسماندها و ارائه راه کار مناسب جهت تولید ماده ای با ارزش افزوده بیشتر از این پسماندها باعث کاهش ضایعات در این حوزه و درنهایت آسیب کمتر به محیط زیست می شود.
پسماند ماهی جزء بخشی از زنجیره تولید محسوب می شود، لذا مسئولان وعده داده اند از سرمایه گذاران این بخش برای بازیافت پسماند و دور ریز واحدهای آبزی پروری با ارائه مجوز فعالیت واحدهای تولیدی و تسهیلات بانکی به عنوان صنعت پاک حمایت می شود. گفته شده  ارزش اقتصادی ضایعات ماهی قزل آلا  در کشورمان خیلی ناچیر بوده ولی ارزش افزوده ایجاد شده بر مبنای ارزش مواد فرآوری شده ماهی ده ها برابر است.
رویکرد مثبت در بازیافت ضایعات آبزیان
محمود بهمنی کارشناس مسئول امور دریایی اما در اینباره به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: ضایعات آبزیان شامل سر، دم و امحاء و احشاء انواع آبزیان نیز قابل استفاده در این طرح است، بررسی ها نشان داده است که ۳۵ درصد ماهیان گرم آبی و ۲۵ درصد ماهیان  سرد آبی (قزل آلا) تبدیل به ضایعات  دفع می شود که می توان در این خط تولید مورد استفاده قرار داد.
استفاده از تکنولوژی بیوسیلاژ در بازیافت ضایعات دریایی
وی ادامه داد: افزود: طبق بررسی‌های صورت گرفته می توان به صورت هفتگی ضایعات آبزیان را از حدود ۳۰ بازار ماهی فروشان تنها در یک استان از استان‌های شمالی کشور جمع آوری و وارد طرح بیوسیلاژ کرد.
دریای مازندران قطب بازیافت آبزیان کشور
او در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این مهم که مازندران با داشتن سه هزار و ۴۵۰و احد پرورش آبزیان، قطب آبزی پروری کشور محسوب می شود، ابراز داشت: از مجموع واحدهای پرورش آبزیان مازندران ، ۲۷۶ واحد مربوط به پرورش ماهیان سردآبی و ۱۴ واحد هم ماهیان خاویاری است و بیش از سه هزار واحد دیگر در زمینه تولید ماهیان گرم آبی فعالیت دارند.
فناوری به کمک بازیافت
 محصولات دریایی می‌آید
بهمنی در توضیح فرآیند تخمیر و بازیافت ضایعات ابزیان نیز گفت: سیلاژ محصول تخمیری است که با استفاده از روش های شیمیایی و میکروبی تولید می شود و با توجه به استفاده از میکروارگانیسم ها در فرآیند تولید سیلاژ ، به آن بیوسیلاژ گفته می گویند. در بیوسیلاژ با بهره گیری از باکتری های شاخص و بهینه شده،  ضایعات اولیه به محصولی با درصد پروتئین و قابلیت هضم بالاتر تبدیل می شود. یکی از موارد استفاده از بیوسیلاژ به عنوان جایگزین پروتئین در جیره غذایی آبزیان به جای پودر ماهی و دان طیور به جای کنجاله سویا است.
کارشناس امور دریایی و تحقیقات آبزیان افزود: این ترکیب بیوسیلاژ از ضایعات ماهیان گرم آبی و قزل آلا از قبیل سر، فلس و باله ماهی و امعاء و احشاء طیور تولید شده است.
محصولات فرآوری شده از ضایعات ماهی بسیار متنوع بوده و می توان گفت که کلیه بافت های بدن ماهی قابلیت فرآوری را دارد؛ عمده فرآوری ایجاد شده شامل تولید روغن از کبد ماهی، تهیه پودر عصاره استخوان ماهی، تولید چرم از پوست ماهی، استفاده از کلاژن ماهی در تهیه صابونها و کرم های آرایشی و بهداشتی، تولید کنسرو کبد ماهی، تولید پودر ماهی جهت تهیه خوراک آبزیان و حیوانات خانگی، تولید ژلاتین ماهی، استفاده از هورمون های هیپوفیز ماهی برای ماهیان مولد و همچنین فرآوری تخم ماهی جهت مصرف انسانی است .
طبق گزارش سازمان شیلات ایران، آمار تنها مصرف سرانه آبزیان استان آذربایجان شرقی ۷.۸ کیلوگرم در سال ۱۴۰۰  بوده که با احتساب جمعیت ۴ میلیون نفری در استان آذربایجان شرقی، مصرف آبزیان در سال ۱۴۰۰ به میزان ۳۱ هزار تن تخمین زده می شود و با لحاظ مقدار ۵۰ درصد مصرف از ماهیان منجمد و آماده صادر شده از سایر استانها و مصرف کنسرو ماهی توسط هم استانی ها، در حدود ۱۵ هزار تن ماهی تازه در استان مصرف می شود.
بازیافت زباله های غذایی مانند سایر بازیافت ها به معنی استفاده از مواد مصرف شده برای تولید و ساخت مجدد همان کالا یا کالای قابل استفاده دیگر است. بازیافت، منافع فراوانی برای جامعه و محیط زیست دارد. پس از کاغذ، ضایعات غذا بزرگترین قسمت جریان زباله ما است. به گونه ای که 14.5٪ از هر آنچه را دور می ریزیم از آن تشکیل می شود. تقریباً مانند هر چیزی که به سطل آشغال ما می رود، مواد غذایی نیز قابل بازیافت هستند. در واقع، مواد غذایی از ساده ترین چیزهایی است که می توانیم در خانه بازیافت کنیم. با این تفاوت که ضایعات ابزیان باید در مبدا بازیافت و تبدیل شوند.
فناوری به کمک بازیافت پسماند آبزیان دریایی می‌آید
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه