گروه نفت و انرژی - پس از این که کرملین، جریان گاز از طریق خط لوله نورد استریم را که مستقیما گاز را به آلمان می‌رساند، حدود ۶۰ درصد کاهش داد، زنگ خطر به صدا درآمد. کاهش تحویل گاز روسیه، پیامدهای ثانویه در فرانسه، اتریش و جمهوری چک داشته است. شرکت یونی‌پر آلمان که بزرگترین خریدار گاز روسیه در اروپاست، ۶۰ درصد کمتر از میزان درخواستی، گاز دریافت کرده است. شرکت اِنی ایتالیا، تنها نیمی از حجمی که درخواست کرده بود را از گازپروم دریافت کرده است و شرکت انژی فرانسه و OMV اتریش هم با کاهش دریافت گاز روبرو شده‌اند.به نظر می رسد که مساله صادرات گاز ایران به روسیه ارتباطی به شرایط کنونی و بحران آن‌ها با روسیه ندارد، چراکه با توجه به حج بالای تقاضای اروپا به عنوان یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان گاز دنیا که قصد دارد مبادی تامین خود را متنوع‌تر کند، در شرایط فعلی نیز که با روسیه دچار مشکل شده به شدت دنبال این است که میزان وابستگی خود را به روسیه کاهش دهد.در همین رابطه بایستی توجه داشت که در مدت کوتاه آیا ایران می تواند جایگزین روسیه شود.
به گزارش اقتصادسرآمد، حمیدرضا عراقی، مدیرعامل اسبق شرکت ملی گاز ایران درباره چشم‌انداز تجارت گازی ایران در شرایط حاضر در گفت‌وگو با ایلنا، اظهار داشت: تجارت گاز از طریق خط لوله، ال‌پی‌جی و ال‌ان‌جی انجام می‌شود باتوجه به اینکه قراردادهای انتقال از مسیر خط لوله معمولا 20 ساله و 25 ساله است اجرای خطوط انتقال اگر غیر از همسایه‌ها فعلا میسر نیست. مثلا خط صادرات به عراق 3 سال و خط ترکیه 4 سال به طول انجامید برای غیرهمسایگان هم باید با کشور واسط وارد مذاکره شویم که در حال حاضر شرایط برای این کار چندان مهیا نیست. مثلا اگر بخواهیم از سوریه و عراق به اروپا و یا از عراق به کویت و یا از دریا به هند برویم نیاز به قراردادهای 20 تا 25 ساله دارد، برای اجرا هم معمولا چند سال زمان می‌برد، بنابراین اگر فرض را بر این بگذاریم که شبکه کشور به نحوی باشد که امکان تامین گاز را به میزان مطلوب داشته باشیم در کوتاه‌مدت شرایط برای توسعه صادرات فراهم نیست. 
وی گفت: صادرات به اروپا با خط لوله فعلا امکان‌پذیر نیست ولی در آینده اگر قراردادی منعقد و اعتماد دو طرفه ایجاد شود، می‌توانیم برای فاز 11 و یا میادین جدید سرمایه جذب کنیم که لازمه آن اعتماد، تکنولوژی، سرمایه و عزم راسخ است.
 عراقی داد: در بلندمدت هم با تامین منابع مالی باید در میادین گازی از جمله عسلویه تغییراتی حاصل شود، ایستگاه‌های فشارافزایی ایجاد شود و یا میادین جدید اکتشاف شود که زمان‌بر است، خطوط انتقال و ایستگاه تقویت فشار داخل کشور مناسب است شبکه داخلی ما در سراسر کشور مشکلی بابت توزیع ندارد و یکی از نادرترین شبکه‌های گاز دنیا را داریم ولی فقط در حد مصرف داخلی است. اکنون می‌توانیم سوخت میان‌تقطیر، نفت، فرآورده و ال‌پی‌جی را صادر کنیم اما صادرات گاز طبیعی فقط با کشورهایی مثل عراق و ترکیه که قرارداد منعقد کرده‌ایم و ال‌پی‌جی را به کشورهایی مثل پاکستان می‌توانیم ارسال کنیم، زیرا تحریم اجازه نداد ایران‌ال‌ان‌جی راه بیفتد و مستندات آن در کانادا و دیگر کشورها متوقف شد، تاسیسات ال‌ان‌جی هم که نداریم.
مدیرعامل اسبق شرکت ملی گاز ایران درباره امکان پیشبرد ال‌ان‌جی با گازپروم روسیه گفت: این امکان مشروط است، روس‌ها اگر بخواهند این امکان وجود دارد، اما موضوع این است که طراحی ایران‌ال‌ان‌جی قدیمی بوده و باید برچیده شود، ما 4 تا 5 میلیارد دلار در این پروژه سرمایه‌گذاری کردیم اما در زمان تحریم نتوانستیم کار را پیش ببریم اکنون باید ببینیم آیا این امکان وجود دارد که به تکنولوژی روسیه برگردد یا خیر.
وی در ادامه تاکید کرد: مسئولین کشور باید دقت کنند منابع گاز لایزال نیست و در حال افت است باید هم منابع قدیمی فشارافزایی تقویت و هم منابع جدید کشف شود در غیر این صورت توسعه انرژی کشور که منوط به گاز شده یعنی این 80 درصد انرژی اولیه وابسته به گاز با همین روند و ساده‌اندیشی موقف می‌شود و هم اینکه بحران‌های اجتماعی ایجاد می‌کند.
عراقی بیان داشت: ایران در کوتاه‌مدت و از طریق نفت و فرآورده می‌تواند در تامین انرژی اروپا نقش داشته باشد اما در بلندمدت باید رابطه ایران و اروپا منطقی باشد تا جذب سرمایه صورت گیرد، حتی قراردادهای سه‌جانبه با ترکیه و یونان منعقد کنیم و این مستلزم این است که اعتماد چندجانبه بین ایران و اروپا بوجود آید. 
وی با بیان اینکه اکنون درگیری روسیه و اوکراین به نفع امریکا است، افزود: امریکا می‌تواند نفت و ال‌ان‌جی خود را به اروپا صادر کند، بنابراین غیر از روسیه ما برای ورود به اروپا رقیب دیگری به نام امریکا هم داریم، هیچکدام از این دو کشور تمایلی ندارند که ایران وارد اروپا شود، بنابراین با وجود عدم اعتماد از سوی کشورهای مقصد، رقبا، منابع گاز کشور و همچنین شرایط ایران برای عبور از دیگر کشورها؛ رساندن گاز به اروپا ساده‌اندیشی و در حد شعار است.
مدیرعامل اسبق شرکت ملی گاز ایران خاطرنشان کرد: در هر حال صادرات به اروپا با خط لوله فعلا امکان‌پذیر نیست ولی در آینده اگر قراردادی منعقد شود و اعتماد دو طرفه ایجاد شود، می‌توانیم برای فاز 11 و یا میادین جدید سرمایه جذب کنیم که لازمه آن اعتماد، تکنولوژی، سرمایه و عزم راسخ است در صورت نبود هر یک از این ملزومات هر کس هم حرف از صادرات به اروپا بزند فقط شعار داده است.