عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت: معمولا صرفا صحبت از گسترش سی.ان.جی و ال.پی.جی می‌شود اما تا آخر خط نمی‌روند و سیاست‌ها و برنامه‌ها در این حوزه نیمه‌کاره رها می‌شود مثلا مشخص نمی‌شود چقدر ظرفیت حمل و نقل ما از این طریق باشد.به گزارش اقتصادسرآمد، فریدون عباسی دوانی با اشاره به کمبود بنزین در کشور و جدی  شدن بحث واردات بنزین، گفت: دنیا به سمت استفاده از برق در حوزه حمل و نقل رفته و این مسئله بر میزان تولید سوخت تاثیر خواهد گذاشت بنابراین با توجه به اینکه حمل و نقل در آینده نزدیک، برقی خواهد شد ما باید در تولید برق سرمایه‌گذاری کنیم و تمرکز بر روی سیستم‌های ذخیرساز برق به صورت خازن یا باتری باشد، درواقع باید نسبت به نوع سرمایه‌گذاری خود واقف باشیم چراکه باید بدانیم طی 10 سال آینده مصرف بنزین همین میزان باقی خواهند ماند یا خودروهای بنزینی چقدر کاهش پیدا می‌کنند یا مثلا آیا راه‌آهن توسعه پیدا می‌کند؟، یا خودروهای جمعی مانند اتوبوس و مینی‌بوس بیشتر توسعه پیدا می‌کنند یا خیر؟ این موارد سیاست‌هایی هستند که باید توسط برنامه‌ریزان کشور تکلیف‌شان مشخص شود چراکه در این شرایط می‌توان درباره افزایش تولید بنزین و سوخت یا ساخت پالایشگاه برای تولید بنزین و گازوئیل تصمیم‌گیری کرد.نماینده مردم کازرون و کوهچنار در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: به‌یقین برای واردات بنزین باید ارز از کشور خارج شود و سپس با سوبسید در داخل عرضه ‌شود که این اتفاق به ضرر کشور است با این اوصاف در شرایط فعلی صرفه کشور در صرفه‌جویی است یعنی اگر می‌خواهیم مصلحت ملی را در نظر بگیریم باید صرفه‌جویی کرد تا ارزی -که در کشور کم است- برای واردات بنزین از کشور خارج نشود، پس منطقی است که واردات انجام نداده و راهکارهای دیگری مانند کاهش سهمیه‌ها را به کار بگیریم بنابراین این اقدام دولت قابل دفاع است.وی با اشاره به اینکه آیا ساخت پالایشگاه ضروری است یا خیر؟، توضیح داد: باید بررسی شود طی 30 تا 40 سال آینده -که عمر مفید یک پالایشگاه نیز است- چقدر می‌توان از بنزین و گازوئیل تولیدی این پالایشگاه بهره برد؟ و چقدر در جامعه خواهان و مصرف دارد؟ و چقدر قابل صادرات است؟، باید برای این مهم برنامه‌ریزی کرد همچنین باید برای تولید خودروهای برقی نیز سرمایه‌گذاری داشت، درواقع اینجا حساب هزینه فایده است یعنی باید بررسی شود چند پالایشگاه با چه ظرفیتی ساخته شود.