به گزارش اقتصادسرآمد، برند سیم از سال 2009 (1388 شمسی) فعالیت خود را در ایران شروع کرده است. ابتدا به صورت برون‌سپاری در داخل و خارج ایران برند خود را پیش برده است اما از سال 1395 به بعد با مشارکت ترک‌ها در منطقه آزاد ارس، فعالیت هایی را انجام داد که منجر به تاسیس کارخانه برای تولید کت و شلوار، پیراهن، شلوار و پالتو شد. برند سیم سعی کرده که با برندهای همکار و رقیب در ایران تمایزاتی را به وجود آورد که در همین رابطه از اساتید ترکیه‌ای کمک گرفته است، از قالب‌های بروز دنیا استفاده و از آن‌ها الگو برداری کرده و سعی شده است کت و شلوارهای ما برند در دنیا باشند. به بهانه برگزاری نمایشگاه پوشاک ایران در نمایشگاه بین المللی تهران با مهندس علی حقیقی، رئیس هیئت مدیره برند سیم هم صحبت شده ایم که ماحصل این گفت و گو را با هم در ذیل پی می گیریم:
 
اقتصادسرآمد: وجه تمایز برند سیم با سایر برندهای پوشاک در چیست؟
علی حقیقی: شعار سیم همیشه این است که استایل خاص خود را داشته باشد، به این معنا که خاص بودن را سرلوحه کار خود قرار دهیم. سعی کردیم مخاطب چه هنگام خرید و چه در هنگام استفاده از برند، حس خوبی را پیدا کند. در بحث فروشگاه و شعب تا کنون 10شعبه را تاسیس کردیم و به دنبال این هستیم که تا سال 1403 این 10فروشگاه را به 20فروشگاه ارتقا دهیم. سعی کردیم در محصولات داخلی از پارچه‌های درجه یک دنیا (ایرانی یا خارجی)، کیفیت‌های داخلی یا خارجی از هر دو استفاده کنیم. تا جایی که امکان باشد از ظرفیت‌های تولید داخل استفاده می‌کنیم ولی اگر کیفیت پاسخگو نباشد از ظرفیت‌های خارجی استفاده می‌کنیم. از متریال‌های معتبر که همه برندهای دنیا استفاده می‌کنند ما نیز استفاده می‌کنیم مانند: پارچه‌های ایتالیایی، ترکیه‌ای و پارچه‌های خوب ایرانی.
 
اقتصادسرآمد: از جزییات بفرمایید، آیا طراحی و دوخت ایرانی است؟
علی حقیقی: صفر تا صد طراحی‌های ما در داخل ایران انجام می‌شود و همه تولیدات ما کاملاً در ایران انجام می‌شود، فقط متریال چون پوشاک حاشیه بزرگی دارد و تنوع آن به قدری است که دست ما باز است و تلاش ما بر این است که از همه سلیقه‌ها و تنوع‌ها گلچین کنیم و اخیراً مشکل بزرگ ما این است که نباید فقط به نساجی خودمان اکتفا کنیم به نظر من نساجی ما از تولیدمان کمی عقب‌تر است یعنی تامین مواد اولیه ما چه پارچه و چه خرج کار داخل ایران مشکلاتی را داریم. در تولید پارچه تکنولوژی و نساجی ما بروز نیست، همه ماشین‌آلات ما تعلق به 30 سال پیش است. بعضی پارچه های بروز مثلاً پارچه‌های فاستونی پشمی سوپر 150اس یا 180اس یا پارچه‌های نازک برای تولید دستگاه‌های بروز می‌خواهد که ما مجبور می‌شویم پارچه را وارد کنیم یا از وارد کننده بخریم اما در زمینه تولید و طراحی خیلی پیشرفت کرده ایم، از حالت سری دوزی درآمده‌ایم و وارد حالت کلکسیونی و برتر شده‌ایم. از نخ، استر، دکمه، الگو همه این ها را رعایت کردیم. سعی کردیم به صورت طراحی شده باشد و سری دوزی انجام نشوند. سعی ما براین است که به سمت تولیدات دنیا برویم.
 
اقتصادسرآمد: چند درصد از تولید بازار کشور را شما انجام می‌دهید؟
علی حقیقی: بازار ایران یک بازار بزرگی است. ما 80میلیون جمعیت داریم که این جمعیت همه نیازمند پوشاک هستند و مثلاً می‌توان گفت 25 درصد پوشاک مردانه است، 25 درصد پوشاک پسرانه است، 50 درصد هم زنانه و بچگانه است. این ها همگی نیازمند پوشاک هستند و ما تقریبا یکسری مخاطب 35-40 میلیونی داریم اما به این میزان تولید کننده در ایران هم نداریم که این ظرفیت را پوشش دهند و جا برای کار کردن بسیار زیاد است.
 
اقتصادسرآمد: با توجه به بحث ارز  که مردم امکان کمتری برای مسافرت خارجی و آوردن لباس را دارند، آیا بازار فروش مطلوب شما است؟
علی حقیقی: تقریباً نسبت به 7 – 8 سال پیش خیلی تقاوت ایجاد شده است. می‌توان گفت از سال 1395 الی 1396 به بعد یک انقلاب خیلی بزرگی در صنعت پوشاک ایران اتفاق افتاد. قبل از سال 95 چون دلار ارزان‌تر بود و شرایط رفت و آمد راحت‌تر بود برای خانوارها خیلی مقرون به صرفه بود بروند از خارج کشور خرید کنند و البته کیفیت و ظرفیت تولید در ایران هم با خارج یکسان نبود یعنی دوخت با کیفیت خارجی با دوخت ایرانی برابر نبود ولی در حال حاضر همه چیز برعکس و بهتر شده است. در کشور ترکیه هزینه تک فروشی بدلیل تورم‌هایی که دارند از ایران هم جلوتر زده است و به دلیل افزایش قیمت دلار در ترکیه برای خانوارها مسافرت مقرون به صرفه نیست چرا که هزینه‌های آن‌ها سه یا چهار برابر می‌شود و می‌توانند با نصف یا 70درصد هزینه همون پوشاک را در ایران تهیه کنند.
 
اقتصادسرآمد: آیا تولیدکنندگان هم حمایت کنند؟
علی حقیقی: تولیدکنندگان تنها ملت نیست که حمایت کنند باید یکسری کاری زیربنایی انجام شود. مشکل نساجی و بروز شدن آن باید حل شود، همانطور که تولید پوشاک ما به سمت صنعتی شدن رفت، باید نساجی ما به سمت صنعتی شدن برود، باید نخ و تاپس ما بروز باشند تا دست ما دستمان باز باشد در بحث اکسسوار، بحث زیپ، استر، دکمه مشکل داریم همه این ها باید کارخانه تولید داشته باشند که حتی اگر به بحث صادرات این محصولات فکر نکنیم بحث تامین این 80میلیون را در نظر بگیریم تا پیشرفت کنیم./ فاطمه کریمی