رئیس جمهور شناخت و رفع نیازهای جامعه انسانی معاصر را اصلی‌ترین ماموریت حوزه و دانشگاه دانست و تاکید کرد: شناخت این نیازها در گرو آن است که حوزه و دانشگاه از مردم،‌ در میان مردم و با مردم باشند و با شناسایی و تدوین نظام مسائل جامعه برای رفع مسائل بر اساس اصول علمی محکم و غنی اسلامی راهکار ارائه دهند.به گزارش اقتصادسرآمد، سید ابراهیم رئیسی در ششمین همایش بزرگداشت سالروز وحدت حوزه و دانشگاه در محل مدرسه عالی شهید مطهری، با گرامیداشت یاد شهید مفتح، این مناسبت را بهانه خوبی برای بازنگری در اهداف، روش‌ها و بایدها و نبایدهای علم‌آموزی و معرفت‌افزایی در حوزه و دانشگاه توصیف کرد و با مهم دانستن شناخت صحیح وضع موجود و وضع مطلوب و تلاش برای کم کردن فاصله بین آنها، سه ماموریت و رسالت اصلی برای حوزه و دانشگاه را ۱- علم و پیشرفت ۲- تربیت انسان‌های فرهیخته و ۳- مسئله شناسی و حل مسئله عنوان کرد.
رئیس جمهور حوزه را مرکز شناخت و آموختن قول‌الله و دانشگاه را مرکز شناخت و آموختن فعل‌الله دانست و افزود: فارغ از اینکه این علم در حوزه آموخته شده باشد یا دانشگاه، باید نافع و نجات‌بخش انسان باشد و فراگیرنده آن بداند که عالم محضر خداست.رئیسی شناخت و رفع نیازهای انسان و جامعه انسانی معاصر را اصلی‌ترین ماموریت حوزه و دانشگاه دانست و تاکید کرد: شناخت این نیازها در گرو آن است که حوزه و دانشگاه از مردم،‌ در میان مردم و با مردم باشند و حوزه و دانشگاه به‌عنوان دو بازوی علمی کشور باید با شناسایی و تدوین نظام مسائل جامعه برای رفع مشکلات و مسائل موجود بر اساس اصول علمی محکم و غنی اسلامی راهکار ارائه دهند.
رئیس جمهور شناسایی به موقع مخاطرات پیش‌روی جامعه و شجاعت در دادن هشدارهای به موقع را از ویژگی‌های روشنفکران واقعی دانست و تاکید کرد: روشنفکران و عالمان دینی و دانشگاهی باید در مسیر تبیین حقایق بدون ترس از هجمه‌ها، همانند مرزبانان مرزهای جغرافیایی کشور، برای صیانت از ابتلای جامعه به ابهام و دروغ، از خودگذشتگی و ایثار کنند.رئیسی علم‌آموزی و بصیرت‌افزایی و تلاش برای اجرای عدالت را از ویژگی‌های حوزه انقلابی دانست و گفت: نیروهای انقلابی برآمده از حوزه بر مبنای منطق، تدبیر و عقلانیت هم خوب درس می‌خوانند و هم در عرصه اجتماعی برای شناخت و رفع مسائل حضور موثر و سازنده‌ای دارند که نمونه آن را در وقایع اخیر شاهد بودیم که طلاب و دانشجویان بابصیرت و انقلابی که در ایام عادی خوب درس می‌خواندند، در هنگام خطر و مواجهه با ضرورت در عرصه اجتماعی نیز حضور جدی داشتند و شهادت برخی از طلاب و دانشجویان دلیل صدق این مدعی می‌باشد.