هیام سلیمان
جهان پس از گذشت چندین سال جنگ تحمیلی علیه سوریه با حقایقی معکوس مواجه است. جنگ جهانی علیه سوریه به اعتراف حامیان مالی و تسلیحاتی آن تلاشی برای نابودی یک کشور تحت پوشش بین‌المللی بود. این جنبش از ابتدا با پول کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، تسلیحات آمریکا، بیمارستان‌های اسرائیل، پشتیبانی لجستیکی ترکیه با حضور عناصر به اصطلاح جهادی از ۸۰ ملیت مختلف حمایت و به این ترتیب، حقایق جعل و موازین و معیارها وارونه شد. حتی کسانی که مدعی بودند این جنبش، انقلابی برای آزادی است، از اصطلاح حقیقت برای بافتن ردای دروغ استفاده می‌کردند و اصطلاحاتی حقیقی را برای سرپوش گذاشتن بر یک جنبش غیر قانونی وهابی تکفیری به کار می‌بردند  که هدف آن تأسیس به اصطلاح خلافت اسلامی به روش نبوت و ذبح همه غیر مسلمانانی بود که جزیه پرداخت نمی‌کردند ولی باید گفت که هدف حقیقی آن، مجازات سوریه بود که توانست اسرائیل را در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ شکست دهد و ارتش آن را تحقیر کند.  حقیقتی که در رسانه‌ها پنهان ماند، این بود که حملات مسلحانه به مراکز امنیتی و تک تیراندازان پلیس از همان روز اول آغاز شد و سلاح‌ها قبل از مارس ۲۰۱۱ در مساجد «درعا» روی هم انباشته شد تا اینکه فاجعه قتل‌عام «جسر الشغور» در پنجم ژوئن همان سال یعنی فقط به فاصله سه ماه از آغاز حوادث و تحولات اتفاق افتاد، ‌کشتاری که  ۱۲۳ افسر ارتش سوریه قتل عام شدند و اجساد آنها در خیابان‌ها مثله شد، حقیقتی که ماهیت این جنگ و دروغ بودن ادعاهای صلح‌آمیز را فاش و برملا کرد. برگردیم به داستان کودکان «درعا». روزنامه اشپیگل  در دسامبر ۲۰۱۸ به رسوایی روزنامه نگار آلمانی مشهور به نام «کلاس ریلوتیوس» اعتراف و فاش کرد که او از همان ابتدای حوادث سوریه، داستان هایی تخیلی درباره سوریه به ویژه کودکان درعا و شعارهای آنها بر دیوارها خلق می کرد و دروغی را از مخیله خود درباره بریدن حنجره «ابراهیم القاشوش» خواننده انقلابی مطرح کرد. حال آنکه او فقط یک نگهبان ساده در یک ایستگاه دفاع غیرنظامی در حماه بود و هرگز در زندگی خود آهنگی ننوشت و نخواند. علاوه بر همه این موارد، قاشوش توسط همین عناصر شورشی سر بریده شد، زیرا از نظر آنها او برای نظام حاکم کار می کرد. تحقیقات بریتانیا نیز در این زمینه ثابت کرد که مرد مقتولی که در سال ۲۰۱۱ تصاویری از او با گلوی بریده منتشر شد، یک نگهبان ساده در ایستگاه دفاع مدنی در حماه بود و هرگز آهنگی ننوشت و نخواند. بشار اسد از زمانی که ریاست‌جمهوری را در ۱۰ ژوئن سال ۲۰۰۰ به دست گرفت تا زمان جنگ تحمیلی علیه سوریه در سال ۲۰۱۱ حتی یک نفر را نکشت یا باعث کشتن آنها نشد. بلکه ارتش عربی سوریه ناگزیر به دفاع از کشور در برابر کفتارهای داعش و سایر گروه‌های تروریستی شد که شهرها و روستاهای کشور به لانه‌های تروریستی آنها برای ارتکاب جنایت تبدیل شده بود و آنها به یکی از بدترین دروغ های خود یعنی ادعای استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامیان متوسل شدند. شاید نمایشنامه‌های پوچی که در «غوطه شرقی» و «خان شیخون» برای جهانیان به نمایش درآمد، بزرگ‌ترین و نفرت‌انگیزترین دروغی باشد که تا به حال از سوی این جنبش نفرین‌شده طراحی شده بود و در عین حال پیش پا افتاده‌ترین و پوچ‌ترین سناریوی مضحکی بود که آنها در آستانه سفر یک هیأت بین‌المللی به دمشق برای بررسی حوادث خشونت‌آمیز در سوریه ساختند اما تحقیقات ثابت کرد که سازمان موسوم به «کلاه سفیدها» یا همان گرگ‌های «جبهه النصره» این نمایش را در پوشش یک گوسفند به کارگردانی وهابی‌ها اجرا کردند.  اگر کمک‌های ایران و حزب الله و روسیه نبود،‌ آنها کهن‌ترین پایتخت جهان یعنی دمشق را تکه تکه می‌کردند و البته اگر حضور سربازان و افسران ارتش عربی سوریه در میدان نبود، نیروی هوایی روسیه به تنهایی نمی‌توانست در جنگ پیروز شود، چرا که در هر جنگی، سربازان عامل اصلی پیروزی  ارتش‌ها هستند. حقایق فراوانی وجود دارد که باید برای نسل‌ها مستند شود و دروغ‌های بزرگی مطرح شده‌اند که باید رد شوند تا به افکار عمومی تبدیل نشوند. رسانه‌ها یک تجارت جهانی هستند، اما رنگ و بوی آمریکایی دارند.این افسانه بی شرمانه توسط «هیلاری کلینتون»، جنایتکار جنگی ابداع شد که پس از سرنگونی «معمر قذافی»، دیکتاتور سابق لیبی سلاح ها را از این کشور به سوریه منتقل کرد، زیرا دولت وقت آمریکا معتقد بود که «جبهه النصره» و مشتقات آن مانند جنبش «نورالدین زنکی»، جناح میانه‌رو در انقلاب سوریه هستند اما حقیقت روشن  و آشکار اینکه داعش و النصره چیزی جز دوقلوهای همسانی نیستند که فقط بر سر مرجع رهبری اختلاف داشتند و نه وحشیگری خونین و مرجعیت وهابی.جهان هر آنچه را که بر سوریه گذشت، می‌بیند و دنبال می‌کند اما ماشین جنگی با اعمال بدترین فشارهای اقتصادی، تحریم‌ها و محدودیت‌ها همچنان زندگی مردم سوریه را تباه می‌کند اما نسل‌های آینده مهمترین ابزار تغییر اجتناب ناپذیری هستند که زندگی را در زمین احیا خواهند کرد.
نویسنده سوری