آن چه از خارجی ها به چشم و ذهن ما به غلط فرو کرده اند این است که هر کسی باید تخصصی داشته باشد و درست بنشیند سر میز تخصصش. 
مثلا اگر دامپزشک است، برود مطب دامپزشکی. یا اگر چشم پزشک است، برود برسد به چشم پزشکی اش، چشم پزشک را چکار با سیاست؟
پزشک باید پزشکی بکند، چون سرمایه یک ملت هزینه شده که طرف را به تخصص پزشکی برساند.
ادیب باید برسد به ادبیات. 
شاعر باید شعر بسراید.
مهندس باید به هندسه بپردازد.
خلاصه، هر کسی باید درست بنشیند جای خودش. 
اما یک زبل خان داریم که همه جا هست. این جا زبل خان. آن جا زبل خان. زبل خان همه جا!
قصه برخی مسئولان ما قصه زبل خانی است. همه جا هستند. دیروز در وزارت فرهنگ، فرهنگ ساز بود، یک باره مصاحبه اش از وزارت صنعت در می آید که در اوصاف پیشرفت صنعتی سخن می گوید. بعد از چند ماه – شاید هم یکی دو سال- یک باره از بانک مرکزی صدایش در می آید که در باره فراز و فرود دلار سخن می راند. بعد از مدتی، سر از شیلات در می آورد. بعد از مدت دیگری...
مدتی است که ما هم اشتباه می کنیم. گیر داده ایم به این رجبی مهربون و همیشه خندون!
طوری به رجبی حمله کردند که انگار مجری سنگین ترین، وزین ترین، علمی ترین و مهم ترین برنامه تلویزیون شده است! طرف یک شوی خنک و مثلا خنده دار اجرا می کند که قطعا یک استاد دانشگاه یا .... هرگز نمی نشیند پای برنامه اش. 
حتا اگر دنیا هم پای برنامه اش بنشیند – یا هیچ کس پای برنامه اش ننشیند- به هیچ جای دنیا بر نمی خورد. این گونه برنامه ها بود و نبودش یکی است و بیشتر پر کردن زمان یک رسانه است. این است که رجبی دوست داشتنی، جای نگرانی نیست؛ جای نگرانی امثال رجبی هاست که در کشور ما مسئولیت می گیرند. مسئولیتی که مستقیم بر سرنوشت مردم اثر می گذارند. این هایی که همه جا هستند! همه جور تخصص دارند و همه جور مسئولیت می پذیرند!
اما اگر فردا یکی از این زبل خان ها شد وزیر اقتصاد؟؟!!
الا که هیچ تعجب نکنید. به قول قدیمی های با صفا و چیز دان: خرس اگر تخم گذاشت که گذاشت! اصلا تعجب ندارد که فردا فلانی وزیر اقتصاد یا فرهنگ یا... شود. چه تعجبی؟! اصلا چرا نشود؟ تن سالم که دارد، لبخند بلد است، تیکه خوب می اندازد و خوب اجرا می کند. خیلی هم پر کار است. کسی در دنیا می شناسید به اندازه زبل خان برنامه داشته باشد؟  
خب! وقتی ما از این ها تعجب نمی کنیم، چرا باید از دیگران تعجب کنیم؟ 
زبل خان، موجود عجیبی است. میمون می گیرد، بز شکار می کند، گوسفند به چرا می برد، گاو را می دوشد، شیر می خورد! پلنگ را گاز می گیرد، آب حوض می کشد، پیرزن خفه می کند، فیل قورت می دهد و... خلاصه برای خودش یک شگفتی است که بیا و ببین!
اقتصاد زبل خانی، دو ویژگی دارد:
یکی این که هر کس بیاید می تواند وزیرش شود!
دیگر اینکه نیاز نیست سواد اقتصادی داشته باشد و تخصص اقتصاد گرفته باشد. مگر نیاز است؟
اقتصاد یک جوری است که دست به هر طرف دراز بکنی، یک چیزی دستتان را می گیرد! 
خلاص!