ايرج گلشني- انصاف رسانه‌اي آن است كه از برخي خبرها به آساني عبور نبايد كرد. برخي خبرها، ارزش تاريخي براي يك ملت دارند؛ ارزشي كه نسل‌ها به آن افتخار خواهند كرد.31 اردي‌بهشت در پيش است. روزي كه تاريخي خواهد شد و دليلي براي افتخار و غرور ملي خواهد بود. زماني اهميت اين خبر براي ما روشن مي‌شود كه به عمق تاريخ سفر كنيم، بعد از مرور گذشته به امروز برگرديم تا بتوانيم خوب درك و قضاوت كنيم. روزگاري نه چندان دور، سواحل ايران، مرزهاي نا امن محسوب مي‌شد. هيچ قدرت مناسبي كه بتواند از ساحل دفاع كند، وجود نداشت و به همين دليل، دولت مركزي ترجيح مي‌داد با قبول اشتباه بزرگ راهبردي، صنايع بزرگ آب بر را از ساحل دور كند. صنايعي كه مانند همه كشورهاي پيش‌رفته لازم بود در كنار دريا، ايجاد شوند، به دل كوير برده شدند؛ زيرا امنيتي در سواحل وجود نداشت و نفوذ به صنايع بزرگ راهبردي از طريق دريا – كه نقطه ضعف بزرگ ايران بود- به راحتي امكان‌پذير بود.
صنايع بزرگ نفتي، فولاد، پتروشيمي و... كه براي توليد نياز به آب فراوان دارند، به جاي تعبيه و ساخت در سواحل، به عمق كوير در اطراف اصفهان و يزد و... برده شدند و از ابتدا تا كنون، مشكل آب دارند و مردم و محيط زيست را به شدت به سختي و زحمت انداخته‌اند.
اگر در روزگار نه چندان دور، قدرت دريايي قابل توجه داشتيم، در سواحل احساس امنيت مي‌كرديم و اين احساس امنيت، مانع از اشتباهات بزرگ در جانمايي كارخانجات بزرگ مي‌شد. 
از اين گذشته، سواحل ما رو به آباداني نرفت. سواحل ما حداقل 80 سال از آباداني دور افتاده‌اند؛ زيرا نيروي مقتدر دريايي براي حفاظت و صيانت از مرزهاي آبي و ساحلي ما وجود نداشت. نيروي دريايي گذشته، به رغم تمام غيرت و حماسه كه در برابر كشورهاي عربي آن زمان داشت، در برابر ساير قدرت‌ها، ضعيف و وابسته بود. به طور كلي، هر نيروي نظامي كه با سياست مستشاري پابرجا باشد، پوك و پوشالي است و فاقد قدرت ذاتي است. قدرت نيروي دريايي مستشاري، يك قدرت كاذب و وابسته به ديگران است كه داشته‌ها و سازه‌هاي نظامي نمي‌توانند ضعف را جبران كنند؛ كما اين كه همان سازه‌ها(ناوها و كشتي‌هاي جنگي) ساخته و پرداخته ديگران بود و كاربري آن‌ها هم تماما در اختيار ما نبود. در مورد نيروي هوايي هم چنين بود و نيروي هوايي مستشاري ايران قديم، نيرويي بود كه از حيث آموزش و كاربست فنون، وابسته به كشورهاي ديگر بود. براي مثال، مستشاراني كه در نيروي هوايي يا دريايي ايران بودند، اغلب از امريكا، انگلستان و اسراييل بودند و گلوگاه اصلي فعاليت‌ها را در دست داشتند. در موقع تعمير، اجازه ورود مهندسان ايراني به كارگاه و مشاهده نحوه تعميرات را نمي‌دادند. هنگام كاربري تجهيزات استراتژيك(مانند راهدارها)، اجازه دسترسي به خدمه ايراني نمي‌دادند و به طور كلي، اصل در اختيار آن‌ها بود و ما مجري اوامر آن‌ها! نيروي مستشاري كه فقط ظاهر داشت و باطن هيچ. ارزش و اعتبار قدرت بر مبناي مستشاري را بايد در جنگ خليج مشاهده كرد. زماني كه امريكا و متحدانش به عراق حمله كردند و بغدادي كه ديوار آهنين و غيرقابل نفوذ بود، 24 ساعت دوام نياورد؛ زيرا طراحي ديوار امنيتي بغداد مستشاري و در اختيار آلماني‌ها بود. آلماني‌هايي كه خود به عضويت متحدان امريكا براي حمله به عراق در آمده بودند! بديهي است كه تمامي اسرار و اطلاعات بغداد را روي دايره ريخت و بغداد را به باد داد.
اما امروز، به استناد گردش مقتدرانه نيروي دريايي ارتش ايران زمين به دور كره زمين. با شكوه و پر افتخار. گردشي 36000 كيلومتري. گذر از اقيانوس‌هاي هند و آرام و اطلس . قطع چهار باره خط استوا، نفوذ به عمق آب‌هاي آزاد تا بناگوش امريكاي مدعي. چيزي كه تا چندي پيش براي ايراني‌ها يك رويا بود؛ اكنون يك واقعيت مسلم است.
آيندگان به 31 اردي‌بهشت استناد و افتخار مي‌كنند؛ همان گونه كه ما اكنون با افتخار به پيشوازش مي‌رويم. در 31 اردي‌بهشت( 7روز ديگر) ناو گروه ارتش جمهوري اسلامي ايران، سربلند از فتح يك ماموريت بزرگ و كم‌نظير بعد از گذر از قاره‌ها و اقيانوس‌ها به كشور عزيزمان باز مي‌گردد. اكنون به كشور عمان رسيده است و تا 31 اردي‌بهشت به ميهن غيرت و غرور خود باز خواهند گشت و ما از هم اكنون به سرور و شادماني به پيشواز دريادلان ارتش مي‌رويم.
فهرست گردش قهرمانان دريايي ايران در اين سفر رزمي-سياسي مفصل است و در اين نوشتار نمي‌گنجد، اين سخن را به گزارش مستقلي وامي‌نهيم و همين مقدار با شور و شعف اين خبر را با جان و دل مي‌خوانيم و مي‌شنويم كه: فرزندان دريايي ايران زمين، بعد از گردش هدفمند در سراسر جهان و نمايش توان و قدرت دريايي ايران، 31 اردي‌بهشت به وطن باز خواهند گشت. همه آماده شادباش و پيشواز باشيم.