غلامرضا مصدق- ابراز حقيقتي تلخ توسط مدیر کل بیمه های اجتماعی وزرات کار «ما هم مثل یونان كه برای مطالبات بازنشستگان جزیره ها را فروخت، شاید مجبور شویم کیش و قشم و خوزستان را بفروشیم که حقوق بازنشستگان را بدهیم.» صادقانه اما به زباني بد، بيان نابجاي اين حقيقت تلخ، اصل موضوع را تحت شعاع قرار داد، اما اين هشداري بجا و بسيار مهم، نه از زبان يك ليبرال غربزده كه از طرف  يكي از مديران دولت انقلابي است. همه صندوق هاي بازنشستگتي ايران ورشكسته و يا در مرز ورشكستگي هستند و اگر دوپينگ چند ده هزار ميلياردي سالانه دولت نباشد، قادر به پرداخت مستمري بازنشستگان نيستند، درحالي كه اين صندوق ها بايد مستمري و هزينه هاي درماني بيمه شدگان را از درآمدهاي ناشي از دريافت حق بيمه شاغلين و سود سرمايه گذاري هاي اقتصادي پرداخت كنند. اما مشخصاً، دلایل مشکلات اين صندوق ها به شرح ذیل است:۱- مديريت صندوق هاي بازنشستگي هيچگاه بر مبناي يك چارچوب نظري منسجم و مشخص بلند مدت انجام نگرفته و هميشه به مديريت روزمره ای و باري به هر جهت دچار بوده و هستند.۲- در سال هاي گذشته صندوق هاي سرمايه گذاري سازمان هاي بازنشستگي، به عنوان حيات خلوت دولت ها به شدت ناكارآمد شده اند.۳- به دلیل فقدان بورس اوراق بهادار بزرگ و قوی در ايران، صندوق های سرمایه گذاری این سازمان ها به جای خرید و فروش سهام برای حفظ و بالا بردن ارزش سرمایه خود با تشکیلاتی حداکثر چند ده نفره، خود راساً به شركت داري با تشكيلات وسيع و پرهزينه با عملكردي بسیار ناكارآمد پرداخته اند.۴- به دليل رشد كم و بعضاً منفي اقتصادي در سال هاي اخير تعداد استخدام شوندگان كه بايد سال ها حق بيمه پرداخت كنند به شدت رو به كاهش است.۵- به دليل به هم خوردن توازن ورودی ها(حق بيمه دهندگان) و خروجی (مستمري بگيران) ناشي از پير شدن جمعيت و انواع و اقسام برنامه هاي بازنشستگي تحميلي پيش از موعود دولت، پرداختي صندوق ها افزايشي، اما دريافتي كاهشي است .شمارش معكوس تايمر بمب ساعتي صندوق هاي بازنشستگي رو به پايان است، معيشت و درمان حال و آينده حداقل ۵۰ میلیون ایرانی مستقيم و غير مستقيم به عملکرد این صندوق ها بستگی دارد. شاید دولت بتواند با چاپ بی پشتوانه پول تا دو سه سال دیگر این صندوق ها را دوپینگ کند، اما تورم ناشی از این پول های بی پشتوانه چنان سیلی را به راه خواهد انداخت که به تعبیر عوامانه آش را با جاش خواهد برد!