گروه دریامحور - امید متین- انجمن‌هاي متعددي در پهنه اقتصاددرياپايه شكل گرفته است و سال‌هاست كه كژدار و مريز به كار خود ادامه مي‌دهند. گاهي مدت‌ها خبري از آن‌ها نيست و گاهي يكي از آن‌ها پرچم‌دار مي‌شود و پرچم به پيش را به اهتزاز در مي‌آورد؛ اما كم پيش آمده كه عموم انجمن‌هاي حوزه دريايي كنار هم قرار گرفته و يك كار هماهنگ را به پيش برانند. همه در يك كشتي نشسته‌اند، اما گاهي خلاف هم پارو مي‌زنند و گاهي اصلا دست به پارو نمي‌شوند. 

انجمن‌ها در ايران
معمولا انجمن‌ها در كشورهاي پس‌مانده، پس‌مانده‌اند و اغلب به صورت دلي و عشقي شكل مي‌گيرند، تب و تاب اوليه برمي‌دارند، گرد و خاكي مي‌كنند و سپس رو به خاموشي و فراموشي مي‌گذارند. در كشورهاي پيش‌افتاده اما چنين نيست و يك انجمن با اهدف معيني كه شكل مي‌گيرد، با قوت اهداف خود را پيگيري مي‌كند تا جايي برخي از اين انجمن‌ها رنگ و بوي جهاني مي‌گيرند و براي تمام دنيا طراحي و نقشه‌برداري و تصميم‌سازي مي‌كنند. اتاق‌هاي فكر در امريكا و اروپا نمونه اين انجمن‌ها هستند. اما در كشورهاي پس‌مانده كه از غافله تمدن روز بشري دور افتاد و از توسعه همه جانبه عقب مانده و از كشورهاي پيش‌افتاده، پس افتاده‌اند، انجمن‌ها بر اساس قليان احساسات جمعي شكل مي‌گيرد، تب مي‌كند و يك‌باره سرد مي‌شود؛ زير از قديم هم گفته‌اند تب داغ عرق سرد مي‌آورد.

انجمن‌هاي پيش‌رو
در ميان انبوهي انجمن كه اغلب دفتر و دستكي بيش نيستند، همواره چند انجمن پيش‌رو مي‌شوند و مانند لوكوموتيو، قطار انجمن‌ها را يدك مي‌كشند. اين انجمن‌ها، با افرادي با انگيزه و با اراده مديريت مي‌شود و از طرف جمعي از اعضاي خوش‌فكر و مصمم، حمايت مي‌شوند و از اين روست كه به پيش‌روي و پيش‌تازي ادامه مي‌دهند و رهبري انجمن‌هاي يك كشور را به عهده مي‌گيرند. 
اعضاي انجمن‌ها
اعضاي انجمن‌ها را مي‌توان به چند گروه تقسيم كرد: اعضاي مصمم، اعضاي مردد، اعضاي تهي.
اعضاي مصمم آن‌هايي هستند كه با قدرت اهداف اوليه انجمن را پيگيري مي‌كنند. در تصميم‌سازي‌ها و تصميم‌گيري‌ها مشاركت دارند و نسبت به فراز و فرود انجمن خود حساس هستند. اين گروه از اعضا در انتخابات چه به عنوان نامزد و چه به عنوان انتخاب‌كننده مشاركت جدي دارند و همواره حركت و رسيدن به هدف براي‌شان اهميت دارد.اعضاي مردد، كساني هستند كه گاه و بي‌گاه با انجمن همراهي مي‌كنند. معمولا حزب باد هستند و اگر باد به پرچم‌هاي انجمن بوزد، هواخواه انجمن مي‌شوند و اگر نوزد، راه خود مي‌گيرند و مي‌روند. مردد هستند كه همواره ادامه بدهند يا باري به هر جهت. اين گروه همواره دنبال مطامع صرف شخصي هستند؛ منتظرند و ماهيگير. غلابي مي‌گذارند در حوضچه انجمن، اگر غلاب جنبيد و خبر از صيد ماهي داد، بر مي‌گردند و حسابي انجمني دو آتيشه مي‌شوند و اگر غلاب نلغزد، ديدگاه و نوك دماغشان جاي ديگري است. اعضاي تهي هم كساني هستند كه نه مي‌دانند براي چه عضو شده‌اند، نه انگيزه فردي و نه انگيزه جمعي دارند و گاهي اصلا از عضو شدن خود بي خبرند؛ زيرا دوست و رفيق ديگري اسم او را داده و ثبت كرده است و خود از ثبت‌نامش در انجمن خبر ندارد. اگر هم خبر داشته باشد، به دليل تهي بودن از علم و فن و انگيزه لازم، هيچ مشاركتي در تصميم‌سازي و تصميم‌گيري ندارد. اين اعضا معمولا سياهي‌لشكر هستند و انجمن‌ها براي پركردن آمارهاي خود از آن‌ها استفاده مي‌كنند و اعتبار ديگري ندارند.

اعضاي مصمم انجمن های دریایی
اعضاي مصمم، انديش‌مندانه اهداف را تعقيب مي‌كنند، مسائل را حل مي‌كنند و با معضلات مي‌جنگند. روحي مبارز دارند و اهل تنبلي نيستند. حتا اگر بخواهند فقط مطامع خود را محقق كنند، بسيار انديشمندانه، مدبرانه و با برنامه كار مي‌كنند. آن‌ها معمولا اين سياست را مي‌شناسند كه موفقيت انجمن، موفقيت آن‌ها خواهد بود. 
اين دسته افراد اگر اهدف اجتماعي داشته باشند و مسئوليت خود را در برابر كشور خود احساس كنند، تبديل مي‌شوند به يك برند اصيل و قابل اعتماد. 
اين اعضا، همواره اندك هستند و براي سطح فكري و نوع انديشه خود بسيار ارزش قائل مي‌شوند. انسان‌هاي موفق و بزرگي هستند و معمولا انجمن‌ها با داشتن چنين افراي موفق مي‌شوند و با نداشتن آن‌ها به بن بست و تعطيلي مي‌انجامند. 

انجمن‌هاي دريايي
انجمن‌هاي دريايي سه ويژگي خاص دارند؛ دو ويژگي منفي و يكي مثبت.
وجه مثبت انجمن‌هاي دريايي، بالا بودن سواد آن‌هاست. معمولا اين انجمن‌ها تخصصي هستند و اعضاي آن از سواد تخصصي قابل توجهي برخوردارند. اين ويژگي، وجه مميزه يك انجمن دريايي با يك انجمن معمولي است. افرادي كه در انجمن‌هاي دريايي عضو هستند، معمولا داراي تخصصي مرتبط با قواره انجمن هستند و اين برند بزرگي است كه مي‌تواند انجمن‌هاي دريايي را در فرايند تصميم‌سازي و تصميم‌گيري‌هاي كلان قرار دهد؛ البته به شرط فعاليت.
اما دو ويژگي منفي دارند كه چشم‌اسفنديار و پاشنه آشيل آن‌هاست. يكي آن كه معمولا از روابط عمومي‌هاي قوي برخوردار نيستند و ارتباطشان با مجامع تخصصي، حرفه‌اي و دولتي قطع است و روابط‌شان با ساير انجمن‌هاي دريايي- و حتا انجمن‌هاي ديگر در پهنه اجتماع- قطع است يا در حد مطلوب نيست. روابط عمومي در اين انجمن ها منحصر شده است به مباحث درون انجمني و احتمالا سايت يا نشريه داخلي كه چندان نفوذ رسانه‌اي هم ندارند و در سبك و سياق يك رسانه‌اي حرفه‌اي به حساب نمي‌آيند. گاهي خبري منتشر مي‌كنند و گاهي هم خبرها را از اين جا و آن‌جا كش مي‌روند و با تغيير در منبع و ماخذ ناشيانه سعي مي‌كنند خبر را به حساب خود بگذارند. به هر روي، رفتار حرفه‌اي در سطح روابط عمومي‌هاي اين انجمن‌ها چندان به چشم نمي‌خورد. 
نكته منفي ديگر كه از همان روابط عمومي‌هاي اداري با رفتار دولتي برآمده است، قطع ارتباط با جامعه مخاطب و به طور كلي با مردم است. انجمن‌ها كه بايد پاتوق همه علاقه‌مندان به مباحث مربوطه باشد، پيله‌اي دور خود تنيده و هيچ راه نفوذ نور عمومي ايجاد نكرده‌اند. اصولا و اساسا مردمي نيستند و با افكار عمومي رابطه مستقيم ندارند. به همين دليل است كه بدون پشتوانه افكار عمومي رها شده‌اند و بعد مهمي از ابعاد اثربخشي خود را از دست داده‌اند. 

روابط عمومي مشترك در انجمن ها
راه كار موفق و اثربخشي براي بهبود شرايط عموم انجمن‌ها و قوي‌ شدن آن‌ها اين است كه در اقدامي موفق و موثر همه روابط‌عمومي‌هاي اين انجمن‌ها يك جا مجتمع شوند. مديران عالي انجمن‌ها مي‌توانند در يك جلسه، هماهنگي لازم بين خود ايجاد كرده و يك پل ارتباطي مناسب بين خود و ديگر انجمن‌ها احداث كنند. شايد ايجاد يك روابط عمومي مشترك بتواند همه آن‌ها را كنار هم قرار داده و بعد اجتماعي آن‌ها را تقويت كرده و امكان هم‌افزايي براي آن‌ها را فراهم كند. بي‌شك، انجمن‌ها با هماهنگي همديگر، قدرت بزرگي ايجاد مي‌كنند و مي‌توانند با پشتيباني از برنامه‌هاي هم يا طراحي و اجراي يك برنامه مشترك، تاثير گذاري خود را به حد اعلي برسانند. براي نمونه:‌ انجمن مهندسي دريايي ايران كه اين روزها جان تازه‌اي گرفته و اراده به خرج مي‌دهد، با اعتماد به نفس قابل تحسيني با نامه‌نگاري به مراجع عالي كشور، به دنبال كمك به توسعه دريايي كشور است. اين نامه‌نگاري‌ها خوب بود كه با مشاركت ديگر انجمن‌ها باشد و يا اين كه با همان تدبير روابط عمومي مشترك، همه انجمن‌ها از اين نامه‌ها و اين نوع فعاليت‌ها حمايت كنند. آن گاه است كه صداي انجمن‌هاي دريايي بلند شده و شنيده خواهد شد. به هر روي، يك‌تنه كسي مرد اين ميدان نيست و اين ميدان به خرد جمعي و كار جمعي نياز دارد.
به قول استاد فريدون مشيري:
خروش گفتی؟چه چاره سازد صدای یک تن درین بیابان؟ 
خراش گفتی؟که ره گشوده به زور ناخن ز سنگ خارا؟