یکی از عجیب‌ترین موجودات در اعماق اقیانوس است. بارزترین ویژگی آن دهان بزرگ است. دهان او بسیار بزرگتر از بدن مارماهی است. این دهان شل خود را می تواند به اندازه ای باز کند که حیوانی بسیار بزرگتر از خود را ببلعد. شکار این ماهی در فک پایینی کیسه مانندی قرار می گیرد که شبیه به فک پلیکان است. به همین دلیل  این مارماهی گاهی اوقات به نام مارماهی پلیکانی نیز شناخته می شود. معده مارماهی گالپر/پلکانی همچنین می‌تواند برای پذیرایی از وعده‌های غذایی بزرگش دارای قابلیت کششی است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، مارماهی گالپر از نظر ظاهری بسیار متفاوت از سایر گونه های مارماهی است. باله های سینه ای او به قدری ریز هستند که تقریباً وجود ندارند. برخلاف بسیاری دیگر از موجودات اعماق دریا، چشمان بسیار کوچکی دارد. اعتقاد بر این است که چشم ها به‌جای تشکیل و تشخیص تصاویر، برای تشخیص آثار ضعیف نور تکامل یافته اند. مارماهی گالپر همچنین دمی بسیار بلند و شلاق مانند دارد. این مارماهی از دم بلند خود برای حرکت استفاده می کند. انتهای دم با یک اندام تولید کننده نور به نام فتوفور وجود دارد. این اندام از طریق فرآیندی به نام بیولومینسانس، ایجاد نور می‌کند و به رنگ صورتی می درخشد و می تواند گاه به گاه جرقه های قرمز رنگ ایجاد کند. از آنجایی که بدن مارماهی برای تعقیب طعمه ساخته نشده است، اعتقاد بر این است که مارماهی از این نور به عنوان طعمه ماهیگیری برای جذب ماهی و سایر موجودات نزدیک به دهان عظیم خود استفاده می کند. هنگامی که طعمه در محدوده شکار قرار می‌گیرد، مارماهی پرت می‌شود و در دهان غول‌پیکر خود می‌چرخد. طول مارماهی گلپر می تواند از حدود یک تا دو متر متفاوت باشد. رنگ آن معمولاً سیاه یا سبز تیره است و گاهی دارای یک خط یا شیار سفید در دو طرف باله پشتی است.
با وجود دهان غول‌پیکرش، اعتقاد بر این است که رژیم غذایی مارماهی پلیکانی عمدتاً از سخت‌پوستان کوچک تشکیل شده است. از آنجایی که مارماهی دندان های بسیار ریزی دارد، احتمالا ماهی های بزرگ را به طور منظم نمی خورد. دهان بزرگ ممکن است سازگاری باشد که به مارماهی اجازه می دهد تا طعمه های متنوع تری را زمانی که غذا کمیاب است بخورد. همچنین می توان از آن مانند یک توری بزرگ استفاده کرد. مارماهی می تواند با دهان کاملاً باز به گروه های بزرگی از میگوها یا سخت پوستان دیگر شنا کند و در حین حرکت آنها را جمع کند. همچنین می‌دانیم که مارماهی پلیکانی از سرپایان (ماهی مرکب) و سایر بی مهرگان کوچک تغذیه می کند. هنگامی که مارماهی طعمه خود را به آرواره های عظیم خود می بلعد، مقدار زیادی آب نیز جذب می کند، که سپس به آرامی از طریق شکاف های آبششی آن را خارج می کند. خود مارماهی های گالپر توسط ماهی های لانست و دیگر شکارچیان اعماق دریا شکار می شوند.اطلاعات زیادی در مورد عادات تولیدمثلی مارماهی پلیکانی در دست نیست. می دانیم که وقتی بالغ می شوند، نرها دچار تغییری می شوند که باعث بزرگ شدن اندام های بویایی که مسئول حس بویایی است و تخریب دندان ها و فک ها می شود. از سوی دیگر، ماده ها با بالغ شدن نسبتاً بدون تغییر باقی می مانند. اندام های بویایی بزرگ در نرها نشان می دهد که آنها ممکن است جفت خود را از طریق فرمون های آزاد شده توسط ماده ها پیدا کنند. بسیاری از محققان بر این باورند که مارماهی ها مدت کوتاهی پس از تولید مثل می میرند.
به دلیل اعماق زیادی که در آن زندگی می‌کنند، بیشتر اطلاعاتی که در مورد مارماهی پلیکانی می‌دانیم از نمونه‌هایی است که در تورهای ماهیگیری در اعماق دریا گیر کرده‌اند. این مارماهی در تمام اقیانوس‌های گرمسیری و معتدل جهان در اعماق حدود 150 تا 1800 متر یافت می‌شود.
منبع:
http://www.seasky.org/deep-sea/gulper-eel.html