گروه شیلات - امید اسماعیلی - در شماره پیشین روزنامه دریایی اقتصادسرآمد درباره مبحث ترال و مشکلاتی که گریبانگیر صیادان استان‌های ساحلی شده است آوردیم که این روزها جلوگیری از صید ترال به یک مطالبه جدی تبدیل شده است.در همین راستا و برای تنویر افکار عمومی در خصوص صید ترال که از آن به عنوان هیولای بزرگ نام می‌برند با دکتر رضا عباسپور نادری، مدیرکل دفتر امور صید و صیادی سازمان شیلات ایران گفت و گویی انجام دادیم که ماحصل در ذیل از نگاه شما می‌گذرد:
مدیرکل دفتر امور صید و صیادی سازمان شیلات ایران به خبرنگار روزنامه دریایی سرآمد ادامه داد: ذخایری غنی و ارزشمندی را از گروهی از آبزیان تحت عنوان لنترن فیش‌ها یا «فانوس ماهی‌ها» در صیدگاه دریای عمان  داریم. «فانوس ماهی‌ها» آبزیان کوتاه عمر و کوچک جثه ای هستند که مورد مصرف آن‌ها برای تولید آرد ماهی یا پودر ماهی است و صنایع تولید پودر ماهی ما برای تامین ماده اولیه می‌توانند از «فانوس ماهی‌ها» استفاده کنند. 

«فانوس ماهی‌ها» بخش زیادی از نیاز پودر ماهی کشور را تامین می‌کنند
وی افزود: در حال حاضر بخش زیادی از نیاز پودر ماهی در کشور از طریق واردات در حال تامین است. اما اگر بتوانیم امکانی را فراهم کنیم که از ذخیره ارزشمند و غنی فانوس ماهی‌ها در صیدگاه آب‌های عمیق دریای عمان بهره‌برداری مناسب و خوبی داشته باشیم، بدون تردید نیاز ما به واردات کاهش پیدا خواهد کرد و خروج ارزی که به واسطه این واردات رخ می‌دهد از بین می‌رود و در کنار آن می‌تواند مورد مصرف در تغذیه طیور و تغذیه فعالیت‌های پرورش ماهی و میگو باشد. 

«فانوس ماهی‌ها» در اعماق 200 متری فقط با روش ترال صید می‌شوند 
 «فانوس ماهی‌ها» از ذخایز ارزشمند و مناسب ما در آب‌های عمیق دریای عمان هستند که امکان صید آن‌ها با روش صید ترال میان آبی داریم و ناوگان صیادی که بتواند در آب‌های عمیق در اعماق بالای 200 متر دریا فعالیت کنند، محدوده صیدگاهی خاصی است که عملا شناورهای سبک و خرد ما در آن جا امکان فعالیت ندارند و گونه یا گروه آبزی هدفی برای صید خود ندارند. از طرفی فانوس ماهی‌ها جزو آبزیان کوتاه عمر هستند. اگر این آبزیان را برداشت نکنیم طی دوره زمانی یک یا دو ساله که طول عمر این آبزیان است از بین می‌روند و عملا فرصت برداشت و بهره برداری آن‌ها را در کشور از دست می‌دهیم. 
 عباسپور نادری در پاسخ به پرسش خبرنگار روزنامه دریایی اقتصادسرآمد مبنی بر این‌که راه جلوگیری لطمه کمتر صید ترال به دریا و ذخیره‌گاه  صید چیست؟ می‌گوید: اساسا فعالیت صیادی و بهره برداری از منابع آبزی یک دستکاری در طبیعت است. اگر با نگاه صرف زیست محیطی بخواهیم نگاه کنیم، هر نوع برداشت آبزی در دریا یک دستکاری انسان در طبیعت است. اما هدفگذاری‌هایی در توسعه و تامین پروتئین و تولید آبزیان در کشور و در دنیا داریم و لزوما نیازمند به این دستکاری هستیم. بنابراین باید این دستکاری یا استفاده از روش‌های صید را با استاندارهایی همراه کنیم که کمترین آسیب‌پذیری را داشته باشد. ترال هم مانند همه روش‌های صید دیگر می‌تواند از زاویه ای اثرات تخریبی داشته باشد. اما اعتقاد ما به عنوان کارشناس در بخش صید و به عنوان کارشناس در سازمانی که متولی بهره برداری پایدار از منابع آبزی است، حسب وظایف و مسئولیت‌های قانونی که برای سازمان شیلات ایران در قانون حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی و آیین نامه اجرایی آن تعریف شده است، وظیفه اجرای بهره برداری و حفاظت پایدار منابع آبزی در صیدگاه‌ها و آب‌های تحت حاکمیت و صلاحیت جمهوری اسلامی ایران است. 
وی ادامه می‌دهد: اگر استانداردها و نکات فنی را در ابزار و ادوات صید و استفاده و به کارگیری روش‌های صید و فعالی ناوگان صیادی مورد نظر داشته باشیم، قطعا و بدون تردید اثرات آسیبی آسیب‌پذیری کمتری را در محیط زیست خواهیم داشت و نتایج مثبت این موضوع می‌تواند به نکات فنی و منفی آن ترجیح داشته باشد. 
عباسپور نادری در بخش دیگری از صحبت هایش در پاسخ به پرسش ما «اینکه می شود توازن ترال سنتی و صنعتی ایجاد کرد؟ گفت: سازمان شیلات ایران حسب تکالیف قانونی و تخصصی که بر عهده دارد، استانداردسازی ابزار و ادوات صید و حرکت به سمت هدفگذاری‌های مدیریت ماهیگیری مسئولانه در راستای توصیه‌ها و الزامات سازمان خواروبار کشاورزی (فائو) را دنبال میک ند و در این راستا تمام شیوه‌های صید و ابزار و ادوات صید ما با نگاه صید انتخابی تر و صید مسئولانه تر در حال حرکت است. به طوری که چهارچوب‌های فنی و تخصصی را برای ابزار صید تعیین می‌کنیم که بتواند صید ضمنی و دور ریز کمتری داشته باشد و آبزیان را در اندازه‌های استاندارد و دلخواه صید کند. هرچقدر به سمت صید انتخابی تر حرکت کنیم، عملا هدفگذاری‌های ما در مدیریت صید تحقق پیدا می‌کند. مدیریت صید، در واقع مدیریت بر ابزار صید و زمان صید و مکان صید می‌تواند در نگاه کلی و کلانش باشد. ابزار و ادوات صید - همانطور که عرض کردم - استاندارد و مشخصات فنی در آن باید رعایت شود و این را اعلام می‌کنیم. 
مدیرکل دفتر امور صید و صیادی سازمان شیلات ایران ادامه داد: محدوده‌های زمانی برای فعالیت، یعنی دوره‌های زمانی یا فصل صید تعریف شده را برای بسیاری از گونه‌ها و گروه‌های آبزی داریم. یعنی فصل ممنوعیت یا فصل آزادی صید که می‌تواند آن ملاحظات تخصصی مدیریت صید ما را کنترل کند. یا حتی محدوده صیدگاهی و مکان صید گاه را متناسب با شرایط صیدگاه و زیست گاه و مناطق اصلی تولید مثل و تکثیر آبزیان تعیین می‌کنیم و همه این‌ها در کنار هم می‌تواند ما را به سمت ماهیگیری مسئولانه و تحقق اهداف کلان و بلند مدت این موضوع هدایت کند. 
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار اقتصادسرآمد «صیادان استان‌های ساحلی جنوب از  موضوع صید ترال گلایه مند هستند» افزود: 
آسیب‌هایی که در دریا داریم، شاید توسط ناوگان صیادی مجاز ما کمتر رخ دهد. به هر حال ناوگان صیادی مجاز و قانونمند ما موظف به رعایت بسیاری از ضوابط و مقررات و قوانین ابلاغی هستند و ملزم به رعایت چارچوب‌های اعلام شده در قالب دستورالعمل‌های فنی و آیین نامه‌های تخصصی مدیریت صید هستند و این اعتقاد را جامعه صیادی ما بعد از سال‌ها به آن رسیده است که این ذخایر آبزی متعلق به آن‌ها است و جامعه صیادی و بهره بردار ما با یک نگاه درازمدت به ذخایر نگاه می‌کند و این ذخایر آبزی را به عنوان ذخایر تجدیدپذیر متعلق به نسل‌های بعد از خود می‌داند و این همراهی و همکاری را با شیلات و سازمان متولی این موضوع دارد که از ذخایر آبزی حراست و حفاظت کند. اما مشکل اصلی و آسیب ما در دریا مربوط به فعالیت‌های صیادی غیر مجاز و غیر قانونی در دریا است. 
عباسپور نادری در پایان گفت و گو با خبرنگار روزنامه دریایی سرآمد می‌گوید: متاسفانه به دلیل برخی مشکلات از جمله نبود فرصت‌های شغلی مناسب در نواحی ساحلی کشور، با حجوم شناورهای صیادی غیر مجاز و حجم زیادی از فعالیت‌های صیادی غیر قانونی و بدون ضابطه در دریا مواجه هستیم که با این حجم زیاد، توان کنترل و نظارت آن را برای ما بسیار سخت و دشوار کرده است و عملا این حجم فعالیت که مقید به ضوابط و دستورالعمل‌های ما نیستند، یک آسیب جدی برای ذخایر آبزی و محیط زیست دریا و برای نسل آبزیان است و عملا پایداری بهره برداری را با مشکلات عدیده مواجه می‌کند.