گروه دانش دریا –سعید قلیچی - نشست علمی بررسی ابعاد حقوقی جزایر سه‌گانه ایرانی با هدف تبیین اهمیت این جزایر برگزار شد. کارشناسان و حقوقدانان حاضر در این نشست بر این نکته تاکید داشتند که یکی از اشتباهات اساسی کشور ما، این بوده است که کمتر از ظرفیت‌های حقوق بین‌الملل برای دفاع از مواضع خود استفاده کرده‌ایم.
به گزارش روزنامه دریایی سرآمد، این نشست علمی و تخصصی در حوزه حقوق با شرکت جمعی از قضات، وکلا، اساتید و دانشجویان رشته حقوق برگزار شد و در آن اهمیت جزایر سه‌گانه بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک برای ایران و راه‌های پیگیری حقوقی کشورمان بر مالکیت بر تمامیت ارضی خود مورد تبیین و تبادل‌نظر قرار گرفت. 
هفته پایانی دی ماه بود که علی خضریان، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با اشاره به تشکیل کارگروه توسعه جزایر سه‌گانه ایرانی از نهایی‌شدن پیش‌نویس طرح کامل توسعه این جزایر خبر داد. در پیش‌نویس طرح توسعه جزایر سه‌گانه تکالیف دستگاه‌های مختلف اجرایی و نظامی در موضوع جزایر بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک تا اندازه زیادی مشخص شده است.
با این حال توجه به موضوعات حقوق بین‌الملل مرتبط با مالکیت این جزایر توسط جمهوری اسلامی ایران، موضوعی است که هرچند کمتر به آن پرداخته شده، اما در نشست علمی بررسی ابعاد حقوقی جزایر سه‌گانه ایرانی به تفصیل درباره آن صحبت شد. بخشی از صحبت‌های حقوقدانان و کارشناسان مطرح‌شده در این نشست را در ادامه می‌خوانید:

تأکید بر موقعیت استراتژیک جزایر سه‌گانه
عاطفه امینی‌نیا؛ حقوقدان و مدرس دانشگاه در این نشست با بیان اینکه سرزمین، جمعیت، حاکمیت و حکومت، 4عنصر ملت ـ دولت را تشکیل می‌دهند و همه کشورها بحث حفظ تمامیت ارضی را مهم‌ترین دغدعه‌های خود می‌دانند، گفت: درباره جزایر بوموسی، تنب‌ بزرگ و تنب کوچک، اسناد تاریخی از دیرباز به مالکیت ایران بر این جزایر سه‌گانه تأکید دارد.‌
وی افزود: کشور امارات سال 1970 تشکیل شده ولی باز هم ادعای مالکیت بر این جزایر دارد، در حالی‌که نشان ایران بر این جزایر از دوره‌های تاریخی گذشته وجود دارد و حقوقدانان باید در این‌باره تولید علم کنند. این تولید علم باید به زبان انگلیسی باشد که پژوهشگران کشورهای دیگر هم بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.
این حقوقدان ادامه داد: جزایر سه‌گانه در خلیج فارس واقع شده‌اند و دارای موقعیت استراتژیک ویژه‌ای هستند. یکی از مهم‌ترین نقاط کشتیرانی دنیا که شاهراه انتقال انرژی محسوب می‌شود، تنگه هرمز است که در نزدیکی جزایر سه‌گانه قرار دارد و از این‌ بابت اهمیت استراتژیک جزایر مشخص می‌شود.
امینی‌نیا گفت: مناقشه بر سر جزایر سه‌گانه در سال 1970 و با تأسیس کشور امارات متحده‌عربی آغاز شده، در حالی‌که اسناد تاریخی در دوره‌های مادها، هخامنشیان، صفویان و قاجارها حکایت از مالکیت ایران بر این جزایر است.
وی در پایان بر اهمیت قرارگیری جزایر سه‌گانه در خلیج فارس و موقعیت جغرافیایی استراتژیک آنها تاکید کرد.

تقدیم 3شهید برای حفظ جزیره بوموسی
محمدرضا حسینی؛ حقوقدان و استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه عالی دفاع ملی نیز در این نشست با بیان اینکه خلیج فارس دارای 90جزیره است که 30جزیره آن به ایران تعلق دارد، به اهمیت دریا و دریانوردی تأکید کرد و گفت: در این باره سه نظریه وجود دارد؛ یک نظریه بر این است که هر کشوری که بر دریا تسلط داشته باشد، به قدرت اول جهانی تبدیل می‌شود. نظریه بعدی بر خلاف این نظریه است. این نظریه بر این است که هر کشوری که بر خشکی مسلط باشد، قدرت اول جهان است. نظریه سوم بر این است که تسلط بر خشکی و دریا یک کشور را تبدیل به قدرت برتر جهان می‌کند. 
حسینی با اشاره به سه جزیره استراتژیک ایران گفت: ما نباید در رسانه‌ها خیلی به دو جزیره دیگر اشاره کنیم، موضوع اصلی جزیره بوموسی (بوموسی) است. یکی از دلایلی که امارات این جزیره را برای خود می‌داند، نام عربی این جزیره است؛ در حالی که در تاریخ عناوین و اسامی دیگری برای این جزیره مطرح شده است.
وی افزود: جزیره بوموسی بسیار دیدنی است و شاید از نظر امکانات رفاهی کمبودهایی داشته باشد، اما بسیار دیدنی است. هر هفته  از طریق یک کشتی با عنوان «خاطره» برای جزیره بوموسی خوراکی و... برده می‌شود. تردد اماراتی‌ها به این جزیره با محدودیت مواجه است. هر اماراتی که جزیره را ترک کند و تا 6ماه به جزیره بوموسی بازنگردد، دیگر اجازه ورود نخواهد داشت.
این حقوقدان ضمن تشریح تردد کشتی‌ها و مناطق دریایی ایران در خلیج فارس گفت: با پایان جنگ ایران و عراق مجددا اختلافات شروع می‌شود.
وی ادامه داد: مبانی حقوقی ادعاهای ایران برای حاکمیت و جزایر سه‌گانه بر اساس اسناد و مدارک و نقشه‌های جغرافیایی و اجلاس‌های جهانی است.
حسینی با تشریح تدوین اسناد جعلی و انعکاس وارونه حقایق از سوی امارات متحده عربی گفت: این کشور از سال 1992 اقدام به تهیه اسناد گزینشی از نامه‌ها، تلگراف‌ها و تغییر نقشه‌ها در آرشیو انگلستان کرده است. بسیاری از پژوهشگران در دانشگاه‌های بغداد، قاهره و دبی و نیز برخی مؤسسات انگلیسی با حمایت مالی گسترده امارات اقدام به نگارش کتاب‌های عربی (53جلد) و کتب انگلیسی (18جلد) و مقالات متعدد در مورد جزایر تنب و بوموسی کرده‌اند!
این استاد دانشگاه عالی دفاع ملی با انتقاد از کم‌کاری‌ها در خصوص معرفی ارزش‌ها که جایگاه جزیره بوموسی و اینکه در سال 1971 در این جزیره 3شهید تقدیم حفظ تمامیت ارضی کشور شده است، گفت:‌ علاوه‌بر امارات متحده عربی تاکنون فقط کویت و بحرین از اشغال نظامی جزایر سه‌گانه از سوی ایران سخن گفته‌اند و هنوز عربستان و مصر این ادعا را مطرح نکرده‌اند. اخیرا هم 5کشور دارای حق وتوی شورای امنیت نشانه‌هایی بروز داده‌اند که در فعالیت‌های دیپلماتیک امارات، نظرات آنها را پذیرفته‌اند و مستعد این هستند که این جزایر را متعلق به امارات بدانند.
ضرورت تشکیل نهادی متمرکز برای پیگیری موضوع جزایر سه‌گانه
عبدالحسین صفایی؛ حقوقدان و استاد دانشگاه عالی دفاع ملی در ادامه نشست درباره جزایر سه‌گانه و مسائل حقوقی مربوط به آن اظهار کرد: اماراتی‌ها در سال‌های اخیر فعالیت‌های فرهنگی گسترده‌ای درباره این جزایر داشته‌اند، از جمله انتشار کتاب‌هایی به زبان‌های مختلف برای ارائه روایت خود از تاریخ این منطقه. با این حال، جمهوری اسلامی ایران همواره اعلام کرده که اختلاف بر سر این جزایر را تنها سوءتفاهمی ساده می‌داند و بر این باور است که این مسأله باید از طریق مذاکره و بدون دخالت طرف‌های خارجی حل شود.
صفایی تأکید کرد: ایران نیازمند یک نهاد واحد و متمرکز برای پیگیری موضوع جزایر سه‌گانه در ابعاد سیاسی، حقوقی، بین‌المللی و ملی است.
وی گفت: برای تقویت مواضع حقوقی ایران، باید اسناد تاریخی و مستندات حقوقی مرتبط با حق حاکمیت بر این جزایر گردآوری و به افکار عمومی و مراجع بین‌المللی ارائه شود. همچنین ارزیابی انتقادی مستندات و ادله اماراتی‌ها نیز ضروری است.صفایی افزود: اماراتی‌ها تلاش دارند با روایت‌سازی تاریخی و استناد به اسناد جعلی یا تحریف‌‌شده، حق حاکمیت ایران را زیر سؤال ببرند. این در حالی است که بسیاری از اسناد معتبر از جمله مدارک تاریخی از دوره‌های قبل و بعد از اسلام، بر تعلق این جزایر به ایران تأکید دارند. حتی خود انگلیسی‌ها در اسناد تاریخی‌شان اشاره کرده‌اند که این جزایر بخشی از قلمرو امپراتوری‌های پارسی بوده‌اند.
این حقوقدان گفت: یکی از اشتباهات اساسی ما این است که کمتر از ظرفیت‌های حقوق بین‌الملل برای دفاع از مواضع خود استفاده کرده‌ایم. قواعد حقوق بین‌الملل، مانند دفاع مشروع و حاکمیت تاریخی، باید به‌درستی در مذاکرات و استدلال‌های ما مورد استفاده قرار گیرد.
وی در پایان خواستار تدوین استراتژی حقوقی و رسانه‌ای منسجم برای تقویت مواضع ایران شد و گفت: باید با تولید محتوا، از جمله کتاب‌ها و مقالات به زبان‌های مختلف، موضع حقوقی خود را در جامعه بین‌المللی به‌صورت شفاف بیان کنیم و در برابر تحرکات رسانه‌ای و حقوقی اماراتی‌ها، پاسخ‌های مستدل و مستند ارائه دهیم.