از آنجا که مجلس انقلابی است و خوشبختانه دولت انقلابي، جوان و حزب الهي هم مستقر شده است. به زودی آخرین بقایای دولت قبلی تا رده بخشداری و ادارات شهرستانها از بدنه مدیریت کشور کنار گذاشته می‌شوند. زیاد طول نمی کشد که دیگر انتقاد از روحانی و دولت اش آبی برای کسی گرم نمی کند. دیگر از دولتمردان غربزده و لیبرال خبری نيست که همه مشکلات کشور به وجود آن ها ارجاع داده شود. مجلس، دولت و نهایتاً نظام می ماند و کوهی از وعده ها که تحقق آن ها قبلاً به كرات مشروط به برآمدن دولت و مجلس انقلابی شده است. دولت مردان جدید قبلاً در رقابت با رقیب، مواضعی مثل مخالفت با برجام، پیوستن به FATF و یا نعمت دانستن تحریم ها را با صدای بلند اعلام کرده اند که خود بهتر از هر کسی می دانند که مخالفت و موافقت با آنها به هیچ وجه در جهت منافع ملی نبوده و كاملاً واضح است اين مخالفت ها صرفاً ابزاری برای بردن رقیب به گوشه رینگ بوده است. بر مبنای سابقه مذکور این نگرانی جدی وجود دارد که امروز از ترس یادآوری مواضع گذشته توسط رقیب با لجاجت با مواضع اشتباه و زیان بار قبلی پای فشاري شود. اگر در طول تاریخ کشوری وجود داشته که با تحریم‌های همه جانبه و طولانی، بی ارتباط با شبکه بانکی جهانی، بدون مراوده گسترده با دنیای خارج توانسته به پیشرفت و توسعه دست یابد، حتما ایران دومین آن خواهد شد !  شعار به ظاهر زیبای " تکیه به داخل " خام دستانه به بی نیازی ارتباط با دنیای خارج تعبير شده است.  چين چهل سال پيش آينه تمام نماي شعار تکیه به داخل به معنای بی نیازی از ارتباط با دنیا بود، که نتیجه آن به فقر گسترده و مرگ و میر چند ده میلیونی ناشی از گرسنگی منجر شد. چین امروز در نتیجه تعاملات گسترده با دنیای خارج با صادرات سالانه ۶۰۰ میلیارد دلار به آمريكا در مقابل ۲۵۰ میلیارد دلار واردات از آن كشور، بدون شلیک یک گلوله در حال به زير كشيدن و سبقت از رقیب قدر قدرت خود است.
ادامه در صفحه 2