عضو هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی گفت:‌ ایران بعد از مصر دومین کشور تولید کننده خرما در جهان است اما رتبه چهارم صادرات را دارد، نخلداری قراردادی راهکار گسترش بازار خارجی است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، مسعود لطیفیان  در باره وضعیت صادرات خرمای ایران به فارس گفت: در حالی که ایران بعد از مصر دومین کشور تولید کننده خرما در جهان است اما در بین کشورهای صادر کننده این محصول در رتبه چهارم قرار دارد. با استفاده از سیستم­های نوین نخلداری تعدادی از کشورها نظیر مصر توانسته‌اند میزان تولید خرمای خود را در هر هکتار به حدود ۶ برابر میانگین جهانی برسانند. این در حالی است که سطح زیر کست ایران چندین برابر کشور مصر می باشد.وی افزود:‌در سال ۲۰۲۰، ارزش بازار جهانی خرما در حدود 13.4 میلیارد دلار آمریکا بوده و پیش بینی می شود تا سال 2025 به 16.25 میلیارد دلار برسد . بازار تجارت خرما یک بازار جهانی است که حدود 5.4 میلیون تن میوه در آن عرضه می شود. در سال 2020، تونس با صادرات حدود 299 میلیون دلار آمریکا بزرگترین صادرکننده خرما در سراسر جهان بود و پس از آن عربستان سعودی با صادراتی به ارزش حدود 246 میلیون دلار قرار دارد.عضو هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی سیستم های تولید و تجارت محصول خرما به سرعت در دنیا در حال تغییر هستند. یکی از عوامل مهم این تغییر، افزایش جمعیت جهان و تقاضای جهانی برای این محصول انرژیک و مفید است. انتظار می رود جمعیت جهان تا سال 2050 به 9 میلیارد نفر برسد و با این شرایط نخلستانهای جهان به طور فزاینده ای به یک دارایی استراتژیک برای کشورهای خرماخیز تبدیل می شوند.
به گفته لطیفیان در بسیاری از کشورهای خرما خیز نخلستان‌های کوچک به سرعت در حال خرد شدن هستند.  از سوی دیگر زنجیره ارزش افزوده و صادرات سازمان یافته خرما به دلیل خرده فروشی قابل گسترش و تثبیت نیست. برای دولت‌ یکی از چالش‌های اساسی شناسایی راهکارهایهای برای افزایش بهره وری تولید خرما و بهبود معیشت تولیدکنندگانی است که دارای نخلستان‌های کوچک بوده و ارائه خدمات مورد نیاز مانند دسترسی به اعتبار،  دانش فنی و اطلاعات بازار برای آنها فراهم نیست. یکی از راه های ممکن برای ایجاد پیوند بین تولیدکنندگان خرما و صادرات، نخلداری قراردادی است.وی افزود:‌ اگر چه طرح این موضوع در ایران جدید نیست، اما سوالات جدی را هم برای نخلداران و هم برای سیاست گذاران ایجاد می کند. نخلداران به طور فزاینده ای برای امضای قراردادهای نخلداری دعوت خواهند شد. اما سئوال این است که آیا چهارچوب فنی و استراتژیک این اقدام به درستی مطالعه شده است؟ با توجه به اهمیت تجارت جهانی خرما، نحوه اجرایی کردن نخلداری قراردادی چه تاثیری بر تجارت این محصول در کلاس جهانی دارد؟