گروه انرژی - چالش‌های زیست‌محیطی باعث شده تا محققان روی به تولید انرژی پاک از موز با فرآیند پیرولیز بیاورند. این روش یکی از عجیب‌ترین راه‌های تولید انرژی پاک محسوب می‌شود که اخیرا یافت شده است. امروزه تولید انرژی تجدیدپذیر به صورت‌های مختلفی انجام می‌شود که یکی از راه‌های عجیب آن تولید انرژی تجدیدپذیر و پاک از جداسازی پوست موز با فلاش نور پرقدرت است. منفجر کردن موز با نور می‌تواند راه را برای زیست‌ توده دوستدار با محیط زیست هموار کند. دانشمندان کشف کرده‌اند پوست موز که با یک لامپ قدرتمند جدا می‌شود، می‌تواند فوراً به انرژی تجدیدپذیر تبدیل شود. این روش جدید استخراج هیدروژن که همچنین برای چوب ذرت، دانه‌های قهوه و پوسته نارگیل نیز امکان‌پذیر است، می‌تواند روش قابل توجهی برای افزایش ذخایر گاز از زیست توده باشد.
به گزارش اقتصادسرآمد، این درحالی است که اروپا اقتصاد هیدروژنی خود را در مسیر بدون کربن تا سال ۲۰۵۰ افزایش می‌دهد. با توجه به سیاست‌های مربوط به هیدروژن اتحادیه اروپا، هیدروژن «تجدیدپذیر» را می‌توان از زیست توده (مواد گیاهی و حیوانی) به شرط رعایت معیارهای پایداری خاص تهیه کرد. یکی از نگرانی‌های اصلی زیست توده این است که در واقع می‌تواند CO۲ بیشتری را برای نیروگاه‌های سوخت آزاد کند، به عنوان مثال در جایی که جنگل‌ها تسطیح شده‌اند.
در حال حاضر دو مسیر اصلی برای تبدیل کردن زیست توده‌ها به صورت شیمیایی با استفاده از گرما وجود دارد: گازی شدن و تجزیه در اثر حرارت یا پیرولیز. گازی شدن، مواد آلی را تا دمای ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد منفجر می‌کند و آن را به گاز سنتز که ترکیبی از هیدروژن، متان، مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن است، تبدیل می‌کند که به عنوان سوخت زیستی استفاده می‌شود. بقایای جامد کربن که به نام «بیوچار» یا زغال نوعی کود طبیعی سیاهرنگ شناخته می‌شود، باقی می‌ماند.  اکنون یک روش ساده‌تر به شکل فوتوپیرولیز با استفاده از یک لامپ زنون در دسترس است که نور سفید درخشانی از خود ساطع می‌کند، مانند همان نوری که در دوربین عکاسان دیده می‌شود. یک شات قدرتمند با لامپ می‌تواند تغییر صورت زیست توده را تنها در چند میلی‌ثانیه ایجاد کند. ابتدا پوست موز باید در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۲۴ ساعت خشک شود، سپس قبل از قرار دادن در راکتور فولاد ضد زنگ، غربال شود تا به صورت پودر ریز درآید.
امیر زارع کارشناس انرژی سبزکشورمان در اینباره به اقتصادسرآمد، گفت: براساس آمار روزانه بین 3.5الی4 میلیون تن زباله درسراسر دنیا تولید می شود، که متوسط جهانی موادقابل تجزیه بیولوژیکی درزباله 40% است. درحالی که این مواد درزباله های ایران به طور متوسط60 الی 70درصد است. با توجه به درصد بالای پسماند تجدید پذیر یا به عبارتی پسماند تر در کشور، باید به دنبال شیوه های نوین مدیریت این زائدات باشیم. 
صنعت انرژی های تجدیدپذیر در ایران رشد سریعی را تجربه می‌کند
وی در ادامه با اشاره به این که، .هم اکنون بسیاری از کشورهای توسعه یافته بارویکردی هدفمند اقدام به اجرای برنامه های بازیافت و مدیریت زائدات تر و تفکیک آن ها از زباله شهری می‌کنند، افزود: صنعت انرژی های تجدیدپذیر در ایران رشد سریعی را تجربه می کند، انتظار می رود ظرفیت تولید انرژی های تجدید پذیر تا 5 سال آینده حداقل 7 برابر شود.
مدیریت پسماند شهری یکی از چالش‌های عمده شهرهای بزرگ
او تصریح کرد: مدیریت پسماند شهری همواره یکی از چالشهای عمده شهرهای بزرگ بوده است. تولید انرژی بصورت بیوگاز، راه حلی قابل قبول و شناخته شده است. بیوگاز یکی از محصولاتی است که در طبیعت و در اثر فرآیند تجزیه مواد آلی به وجود می‏آید. با در اختیارگرفتن وکنترل منابع تجزیه پذیر قابلیت تولید بیوگاز و امکان استفاده از آن به عنوان یکی از منابع سوختی و تبدیل به شکل های مختلف انرژی وجود دارد. خوشبختانه ظرفیت تولید آن نیز در ایران به وفور یافت می‌شود.
گزینه‌های اصلی برای تامین انرژی‌های تجدیدپذیر
زارع گفت: بیوگاز یا انرژی تجدیدپذیربه عنوان یکی از گزینه های اصلی برای تامین انرژی های تجدیدپذیر در دنیا مطرح است که نسبت به سایر آن ها از مزایای بسیاری برخوردار است.
هر کیلوگرم زیست توده خشک می‌تواند حدود ۱۰۰ لیتر هیدروژن و ۳۳۰ گرم بیوچار تولید کند که تا ۳۳ درصد وزن توده پوست موز خشک شده اصلی را تشکیل می‌دهد. این شکافت زیست توده طبیعی به گاز و زغال چوب به عنوان یک راه‌حل «هوشمند، سریع و سازگار با محیط‌زیست» برای تولید هیدروژن ارائه می‌شود. زغال نیز ارزشمند است زیرا می‌توان آن را برای بهبود سلامت گیاهان به خاک اضافه کرد یا به عنوان یک استراتژی جذب کربن ذخیره کرد.
در مرحله بعد، دانشمندان امیدوارند که روش آنها بتواند رشد کند و در پسماند‌های صنعتی مانند تایر‌ها اعمال شود. حتی می‌تواند راه را برای پیرولیز خورشیدی هموار کند که انرژی خورشید را برای پایداری بیشتر کنترل ‌کند. به کارگیری منابع انرژی سنتی و یا استفاده از تکنولوژی های جدید جهت تولید انرژی نظیر انرژی هسته ای بحث آلودگی های محیط زیست را مطرح می کند. امروزه زباله های اتمی و نفتی، توجه بشر را به استفاده از سوخت های تجدید پذیر معطوف کرده است. بنابراین تلاش دولتها همواره توسعه ی تحقیقات و به کارگیری تکنولوژی های جدید جهت مدیریت پایدار در این زمینه بوده است . در این میان بیومس یا زیست توده مهم‌ترین منبع تجدید پذیر جهت تولید انرژی و کاهش آلودگی های ناشی از مصرف سوخت های فسیلی محصوب
 می شود.