گروه اقتصاد دریایی - طرح ساخت کانال آبی که دریای عمان و خلیج همیشه فارس را به دریای خزر در شمال ایران متصل کرده و مسیری برای کشتیرانی و موجبات تغییر اساسی اقلیم نواحی مرکزی ایران و همچنین منبع تامین آب برای صنایع سنگین باشد، بدون شک طرحی بلند پروازانه و از بسیاری جهات درخور توجه است. این طرح که با نام «ایرانرود» شناخته می‌شود، مدت‌هاست که توسط گروه‌های مختلفی از جمله دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس از جوانب مختلف مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده که محاسن این طرح بر معایب آن برتری بسیاری دارند. با تمام اين‌ها، طرح ايرانرود در مرز بود و نبود قرار گرفته و نيازمند توجه مسئولان و متخصصان براي تعيين تكليف است.  در همین راستا محمد مونسان، یکی از متخصصان این حوزه نكات مهمي با اقتصاد سرآمد در ميان گذاشت:
به گزارش اقتصاد سرآمد، عضو انجمن مهندسی دریا و کمیته دریایی مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان این‌که این طرح، بسیار بزرگ،ملی و شاید بین الملی است، عنوان کرد:این طرح ۵۰ساله است در ایران مطرح شده و‌ تیم های متعدد ایرانی و خارجی روی آن کار کردند و تاکنون هیچ فرد وگروهی مطرح نکرده که اجرای این طرح نشدنی است؛ بنابراين، شدني و عملي است. 
مونسان با بیان این‌که این طرح می‌تواند یک طرح بزرگ و تحول‌آفرین در ایران باشد، اذعان کرد: در این راستا مرکز پژوهش مجلس این طرح را یک پروژه شدنی و مفید ارزیابی کرده است و خواستار ادامه مطالعات بر روی این طرح شده است.
وی افزود: تحریم این طرح قبل از تولد آن، توسط آمریکایی‌ها نشان از مهم و با ارزش‌بودن پروژه دارد. در مسير تاريخ  انقلاب، ثابت شده هر جا دشمنان اسلام بر اجرای طرحی حساس بودند، نشان از آن  بوده که منافع ملت ایران در همان طرح رغم خواهد خورد.
عضو کمیته دریایی مجمع تشخیص مصلحت نظام ضمن اشاره به مشکلات زیست محیطی که برخی از مخالفین این طرح به آن اشاره می کنند، ابراز کرد: در حالت کلی هر پروژه ای مهندسی که در دنیای امروز ایجاد می‌شود، تبعات زیست محیطی به همراه خود دارد، به طور مثال حتی خودرو که روزانه و به طور مستمر از آن استفاده می کنیم آسیب هایی به بدنه محیط زیست خواهد زد؛ اما ايرانرود به محيط زيست آسيب نمي‌رساند بلكه ابعادي از آن را بهسازي مي‌كند و اگر آسيبي هم در پي داشته باشد، آنقدر نيست كه كل محاسن اين طرح را از بين ببرد و مانع اجراي آن بشود.
مونسان گفت: لازم است در طرح هایی که می دانیم تضمین‌کننده آینده فرزندان این سرزمین و  بقا ایرانیان  است کمی تعادل به خرج داده و راه کاری  برای  مشکلات و تبعات آن داشته باشیم.
وی با بیان این‌که برخي کارشناسان زیست محیطی مي‌گويند که طرح ایرانرود سبب شورشدن آب‌‌های شیرین می شود، عنوان کرد: در اين رابطه  باید به نکته اشاره و دقت شود که در حال حاضر هر ساله چند درجه به گرمای  هوا اضافه می شود و در تمام دنیا با تحلیل منابع آب شیرین مواجه هستیم.
عضو انجمن مهندسی دریا و کمیته دریایی مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه اگر امروز کلید طرح ایرانور زده شود بالغ بر ۵۰سال دیگر افتتاح خواهد شد،عنوان کرد:به عقیده کارشناسان مطرح محیط زیست در ایران تا چهل سال آینده به دلیل گرمای بیش از هوا ،افزایش ریزش گرد‌ها  در برخي مناطق كم آب، اصلا آبی وجود نخواهد داشت که شور یا شیرین شود. 
مونسان با بیان اینکه حیات در مناطق که رودخانه و دریا وجود دارد برقرار خواهد بود، عنوان کرد: پیش بینی‌ها حاکی از آن است که دلیل افزایش شن و ریز گردها برخی از مناطق ایران تا چند دهه آینده خالی از سکنه شود؛ این در حالی  است که وجود رودخانه می‌تواند از این چالش پیشگیری کند ،در واقع می‌توان با روش‌های مهندسی دریا رود ایرانرود را شیرین کرد، هرچند اکثر کارشناسان معتقد هستند  که آب ایران رود لزوما شور نخواهد بود.وی ضمن اشاره به سایر روش‌های حل مشکل شوری آب ایرانرود، گفت: می‌توان با پالایش اولیه در کارخانجات نمک‌زدایی، آب را ‌وارد کانال کرد یا با هدایت سیلاب‌های فصلی به این رودخانه از شور شدن آن جلوگیری کرد.
 مونسان با بیان این‌که یک طرح استعماری همیشه از  چهارصد سال گذشته   تا کنون در بین ایرانیان رواج داشته و دارد وآن این است که مردم ایران را ازآب و دریا دور کردند وترساندند،عنوان کرد: در این راستا هر جا  اسم از آب به میان آمده ایرانیان دوری کرده  به همین  دلیل در مناطق ساحلی این سرزمین، جمعیت کمی زندگی می کنند .
وی افزود: در کشور کم آب ایران  در واقعیت باید اکثر افراد آن در کنار دریا زندگی کنند؛  اما در حال حاضر خلاف این اتفاق رخ داده است.  دریا و آب در همه دنیا عامل فرصت، رونق اقتصادی، تمرکز جمعیت بوده است؛ اما در ايران چنين نيست و متاسفانه  در ارتباط با  ایرانرود همین تفکر جاری است. 
اين پژوهشگر مهندسي دريا  در خاتمه گفت: ایران همانند سایر کشور ها از جمله مصر، اوکراین و... با ایجاد ایرانرود به دو بخش غربی و شرقی تبدیل نخواهد شد .
 حال با توجه به آنچه گفته شد برخی از افراد مصرانه فکر می کنند که  این طرح قابل اجرا نیست در پاسخ به این افراد بايد به اين نکته اشاره کرد که آمریکا حدود 120 سال قبل، سال‌ها قبل از آنکه تجهیزات مکانیکی امروزی تولید شوند، کانال پاناما را با صرف هزینه‌ای گزاف و در طی بیش از 20 سال حفر کرد. آیا ما نباید برای فردای فرزندان‌مان و ابقا و اعتلای جایگاه ایران در جهان و بهتر کردن زندگی همه ایرانیان، این پروژه را به صورت جهادی و بدون در نظر گرفتن آینده ی نزدیک شروع کنیم؟ 
متاسفانه برخی از افراد به بهانه های واهی همچون آسیب به محیط زیست، قابل اجرا نبودن، تبدیل ایران به دو قسمت شرقی و غربی از اجرای این طرح ممانعت می‌کنند در این راستا باید به این افراد گفت آب در آسیاب دشمن نریزید و مانع پیشرفت کشور نشوید.