گروه شعار سال – اعظم زندیه - گفته می شود در ایران بیش از دویست هزار خانواده ساحل نشین  در ایران از راه ماهیگیری ارتزاق می کنند شغلی که با توجه به سختی‌ها و مشلات روز افزون و حوادث ناگوار و تلخ در بی‌توجهی مسئولان در حال ادامه بقای سنتی خود است و هنوز ماهیگیران بومی به امید روزهای بهتر هر روز به آب می‌زنند تا شاید گشایشی در خور توجه در کسب و پیشه انان حاصل شود. این عدده  بیشتربه صورت سنتی و نسل به نسل و بدون گذراندن دوره‌های اموزش تخصصی دل به دریا می‌زنند اما در گذر زمان به دلیل عدم برآورده کردن نیازهای مالی، ضعیف شدن منابع دریایی وبا کاهش گونه‌های مختلف آبزیان و نیز در خطر انقراض قرار گرفتن برخی گونه‌هی ماهی و بی توجهی ها به این بخش ماهیگیران بومی کشور را هر روز در مشکلات بیشتری فرو رفته و رمق ادامه حیات در انها رو به کاهش است.
به گزارش اقتصادسرآمد؛ ماهیگیران سنتی ایران که در دریا ماهیگیری می‌کنند به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده و صیادان شمال در حاشیه دریای کاسپین ماهیگیری می‌کنند و صیادان جنوب به آب‌های خلیج فارس، دریای عمان و همچنین آب‌های آزاد دسترسی دارند. بسیاری از مشکلات این طیف از کارگران مشترک است و کسی نیز در صدد برطرف ساختن آن نیست.
به گفته بسیاری از ماهیگیران میانگین درآمدی آن ها بیش از ۸۰۰ هزار تومان نیست، زیرا صید قابل پیش‌بینی نیست گاهی تورها آنقدر سنگین است که نمی‌توان بالا کشید و گاهی هم تور آنقدر خالی است که جانی برای بالا آوردن آن برای صیاد باقی نمی ماند، بسیاری از صیادان درآمد خود را با یارانه‌ای که می‌گیرند تنظیم می‌کنند تا هزینه‌ها خانواده را در طول ماه بپردازند. به عکس صیادی دردریای جنوب اهیگیران حاشیه دریای کاسپین که تنها نیمی از سال اجازه صید دارند در دو فصل اول سال به فعالیت‌هایی مانند دستفروشی، کارگری کشاورزی مشغول می‌شوند.  اما با تغییر رویکرد در صنعت ماهیگیری کشورمان از سنتی به  دانش بنیان، نجات فعالان این بخش از خطر بیکاری و نابودی شغل آنها حتمی است.
ماهیگیری کشور محروم از فناوری دانش بنیان
کمال اطهاری،کارشناس و فعال توسعه  کسب و کار در توضیح لزوم تغییر رویه در صنعت ماهیگیری کشور به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: اگرچه توسعه فعالیت‌های دانش‌بنیان در سال جاری، نهادها و دستگاه‌های اجرایی را به سمت حمایت از این کسب‌وکارها به حرکت درآورده، اما آیا در این بخش به موضوعات دریایی نیز توجه شده است؟
تاراج ماهی‌های ایران در غیاب دانش بنیان‌ها 
وی قانون جهش تولید دانش بنیان را نقطه عطفی برای توسعه اقتصاد دانش بنیان و شکوفایی هرچه بیشتر شرکت‌های فعال در اکوسیستم برشمرد و اعلام کرد: اجرایی شدن فناوری دانش بنیان در حوزه ماهیگیری معیشتی باعث ارتقای این صنعت و صنایع دریایی کشور شده و از تاراج ذخایر دریاهای ما توسط کشورهای دیگر ممانعت خواهد کرد.
تا تفکر سالم شکل نگیرد اقتصاد سالم پا نمی گیرد
او حذف بی رویه برداشت از ذخایر دریایی را حاصل همراه فناوری هوشمند با زنجیره غذایی دریایی عنوان کرد و افزود: به منظور دستیابی به این مهم  تیم اقتصادی کشور به جای جراحی اقتصادی باید به جراحی تفکر اقتصادی در کشور اقدام کند چرا که تا تفکر سالم شکل نگیرد اقتصاد سالم پا نخواهد گرفت.
نبود متولی متخصص، فقدان یکپارچگی و نبود
 سیاستگذاری مشخص
وی همچنین بر این نکته تاکید داشت که به دلیل نبود متولی متخصص، فقدان یکپارچگی و نبود سیاستگذاری مشخص، حمایت از ماهیگیران سنتی و در حال رشد در بخش‌های مختلف کشور به خصوص از جانب حوزه صنعت با این بخش حیاتی بامشکل مواجه است و لذا ضرورت دارد تا با استفاده از ظرفیت تعاونی‌های شکل گرفته در این حوزه در صدد کاستن از مشکلات ماهیگیران بود.
مشکلات ماهیگیری و امنیت غذایی در کشور
اقتصاددان و تحلیلگر اقتصادی کشورمان ازسلسله رویدادهای ارتقای تاب‌آوری و رقابت‌پذیری زنجیره‌های ارزش و با هدف شبکه‌سازی میان شرکت‌های دانش‌بنیان و صنایع راهبردی غذایی کشور را به جهت همراهی با معیشت مردم بومی سواحل دریا ها الزام دانست و افزود:  باید به کمک فناوری های نوین شاهد تامین امنیت موادغذایی و افزایش تولیدات در این حوزه باشیم.
وی تاکید داشت: ادامه روند فعلی در صنعت ماهیگیری کشور این بخش نه تنها روی رشد را به خود نخواهد دید بلکه تنزل روز افزون آن حتمی خواهد بود.
برای قرار گرفتن تمام فرایند های مرتبط با تولید در طول زنجیره ارزش نیازمند تلفیق فرایند تولیدات با فناوری های نوین در اکثر حوزه ها مانند کشاورزی سنتی و شیلات خواهیم بود. زیرا در صورت نبود پردازش های فناورانه در عرصه تولید امکان قرار گرفتن در مسیر توسعه و افزایش تولیدات را نخواهیم داشت.
اما از سویی  نبود نظارت مسئولان بر کشتی‌های کف‌روب خارجی که به هنگام صید همه موجودات زنده اقیانوس را از کف جمع می‌کنند باعث شد تا ذخایر آبزیان منطقه به شدت کاهش پیدا کند و همچنین وضعیت معیشتی صیادان را بحرانی‌تر کرد. این درحالی است که صیادان ایرانی برای صید ماهی‌ها و رسیدن به گله ماهی‌ها مجبورهستند به آب‌های آزاد سفر کنند و با خطرات بسیاری روبه‌رو ‌شوند. یک از مسایلی که همواره صیادان جنوب به آن اعتراض دارند موضوع تجاوز صیادان خارجی است و صیادان برای رساندن صدای خود از هر وسیله اطلاع‌رسانی استفاده می‌کنند. اما آیا مسئولان برای حل این مسائل راهکاری در دست دارند؟