مدیر گروه مرکز مطالعات بین المللی انرژی وین گفت: دل‌مشغولی جمهوری اسلامی در پارس جنوبی، مجال پرداختن به منابع انرژی شمال را از ایران گرفت. احتمالا همسایگان شمالی هم استقبال کردند که ایران، نفت و گاز شمال را به حال خود رها کند.به گزارش اقتصادسرآمد، فریدون برکشلی در ارزیابی برنامه سواپ نفت روسیه از مسیر ایران تا خلیج‌فارس و هند ابتدا به موضوع تصمیم اخیر اوپک‌پلاس پرداخت و اظهار داشت: این موضوع مهمی است که مطرح می‌شود و لازم است که به چند نکته توجه کنیم. سیاست سقف قیمت که از سوی امریکا مطرح شد و اتحادیه اروپا هم بر روی آن صحه گذاشت، بحث‌انگیز است. این طرح تمام تولیدکنندگان و صادرکنندگان نفت را هراسان کرد. چنانکه امریکا بتواند برای کشوری، مثلا روسیه سقف قید تعیین کند، حتما می‌تواند همین کار را برای هر کشور دیگری انجام دهد. عربستان هم می‌توانست قربانی این سیاست شود.وی افزود: معنای تعیین سقف قیمت برای نفت روسیه، یعنی که اختیار قیمت‌گذاری از کشور تولیدکننده نفت سلب و به خریدار واگذار می‌شود، این سیاست در ظاهر یعنی تنبیه یک کشور تولیدکننده نفت، اما تعمیم آن به بقیه هم ممکن است. بنده اعتقاد دارم که یکی از دلایل اقدام مشترک اوپک‌پلاس برای کاهش ۲ میلیون بشکه در روز از تولید جمعی از ابتدای نوامبر، ناشی از نگرانی مشترک کشورهاست.مدیر گروه مرکز مطالعات بین المللی انرژی وین گفت: بنده نمی‌دانم که امریکا و کشورهای پیمان آتلانتیک شمالی چگونه چنین سیاستی را اعمال خواهند کرد. البته به لحاظ فرمت کار، عملی است. شرکت‌های نفتکش و بیمه‌گذاران ملزم خواهند شد تا قیمت معینی را برای هر محموله ملحوظ کنند، اما در عمل چه بسا که تاثیر معکوس داشته باشد.وی توضیح داد: منظور بنده این است که نفت، اعم از اینکه با نفتکش حمل شود و یا خط لوله، از نظر رقابت روسیه به عنوان یک تولید‌کننده بزرگ، تفاوتی نخواهد داشت. قیمت نفت در نفتکش یا خطوط لوله می‌تواند برای ایران نگران‌کننده باشد. بنابراین نگرانی در هر دو صورت برای ایران باقی است، خصوصا نفت خام اورال روسیه که رقیب نفت خام سبک ایران است؛ همواره تحت این رقابت بوده و پس از تحریم نفت ایران هم، خریداران نفت ایران راهی روسیه شدند. البته در آن مقطع روس‌ها، ایران را سرزنش می کردند که در شرایط تحریمی برای جذب مشتری، نفت را با تخفیف عرضه می‌کنند.وی تاکید کرد: در واقع هر تولیدکننده‌ای که تحت تحریم و یا محدودیت عرضه قرار می گیرد برای دیگر تولیدکنندگان بازارسازی می‌کند. ایران سالهاست که در حال بازارسازی برای دیگران است. برای سایر اعضای اوپک و حالا اوپک پلاس. بقیه کشورهایی هم که تحریم می شوند برای ما و یا هر کشوری که ظرفیت عرضه دارد، بازار می سازند. بنابراین از این منظر کاملا درست است. امریکا ۷۰ سال است که در حال تحریم کشورهاست. تولیدکنندگان ناچارند هوشیار عمل کنند و نفت را از گزند تحریم مصون نگاه دارند.


گریز از تحریم به این معنا نیست که نفت را با هزینه چند برابری صادر کنیم و از نحوه بازگشت درآمد آن هم بی‌اطلاع باشیم
برکشلی تصریح کرد: چند روز پیش گفتگویی را دیدم از وزیر اقتصاد آلمان که علنا گفت که امریکا، اقتصاد اتحادیه و به ویژه آلمان را به گروگان گرفته است. ال.ان.جی امریکا با نزدیک به چهار برابر گاز طبیعی روسیه به دست مصرف کنندگان اروپایی می‌رسد. تولید گاز شیل امریکا هم رشد، بی‌سابقه داشته است. بنابراین دیپلماسی انرژی که از آن صحبت می‌کنیم یعنی گریز از تحریم. گریز از تحریم منظورم دور زدن تحریم نیست که نفت را با هزینه چند برابری صادر کنیم و از نحوه بازگشت درآمد آن هم بی اطلاع باشیم. وی درباره برنامه ایران برای گذار از نفت گفت: انرژی و مباحث مترتب بر آن از جنس مباحث کلان اقتصادی هستند. استراتژی‌های بیست ساله باید داشته باشند.