تاریخ انتشار:1404/9/15
کارخانجات خوراک آبزیان در آستانه تعطیلی و ورشکستگی

«سرآمد» به دغدغه‌های بخش خصوصی شیلات می‌پردازد

کارخانجات خوراک آبزیان در آستانه تعطیلی و ورشکستگی

اقتصادسرآمد- امید متین - سازمان شیلات ایران دو وجه دولتی و خصوصی دارد که در موارد متعددی در تعارض با یکدیگر قرار دارند. بخش خصوصی از دولت انتظار دارد که در دو وجه سیاست‌گذاری کلان و نظارت کلان مداخله کند و در سایر موارد کسب و کار را به بخش خصوصی واگذار کند تا این بخش با قدرتی که از نظر مالی و فنی دارد بتواند سرعت رشد صنعت شیلات را افزایش دهد. اما دولت با سیاست‌گذاری‌های متعدد، دست وپاگیر و پیچیده گویا مانع از پرواز بخش خصوصی در این صنعت شده است. مواردی مانند مواد اولیه، تکنولوژی تولید و گردش سرمایه از دغدغه‌های بخش خصوصی است که به اذعان فعالان شیلات، همه قابل رفع هستند به شرطی که فراغ بال به بخش خصوصی داده شود.

به گزارش اقتصادسرآمد، مصطفی عبودی - مدیرعامل شرکت بهداشت گستر برادران عبودی که به تولید خوراک آبزیان مشغول است در باره این پرسش روزنامه دریایی اقتصادسرآمد که از نظر مواد اولیه و تکنولوژی چقدر خودکفا و چقدر وابسته هستیم می‌گوید: «از نظر ماشین آلات، تا حد زیادی مستقل و خودکفا هستیم و بخش مهمی از تکنولوژی تولید در داخل قابل تامین است. موارد وابستگی ما در بخشی از تکنولوژی خاص و ویژه است که می‌تواند حدود ۳۰ درصد باشد. این مقدار هم با توان دانش بنیان‌های داخلی قابل کاهش است و می‌تواند ما را از نظر ماشین آلات تولید خوراک آبزیان در سطح خوب و مناسبی قرار دهد. 
عبودی به سرآمد می‌گوید: از نظر مواد اولیه، شدت وابستگی ما بیشتر است و تامین مواد اولیه یک چالش بزرگ و مهم است. برای مثال، ۶۰ درصد مواد اولیه برای تولید خوراک آبزیان را غلات تشکیل می‌دهد. مواردی مانند ذرت، سویا، جو و... در این بخش دچار چالش هستیم. برای نمونه سویا یک کالای وارداتی است و ما به شدت در تامین آن مشکل داریم. در باقی موارد هم با وجود تولید داخلی به دلیل مصرف بالا در داخل کشور، کمبود وجود دارد و ما نیازمند واردات هستیم. 
وی می‌افزاید: این کمبود باعث می‌شود که در فراز و فرود قیمت دلار، معمولا با هزینه‌های سربار بیشتری مواجه باشیم و در نهایت، خوراک آبزیان هم دست خوش نوسان قیمت باشد. با گران شدن مواد اولیه، قیمت نهایی تولید هم افزایش می‌یابد و این افزایش قیمت به مصرف کننده نهایی می‌رسد و مجبور است ماهی و میگو را با قیمت بالاتری خریداری کند. نکته دیگر در بخش مواد اولیه وارداتی، توزیع نامناسب آن است که دسترسی به آن را برای شرکت‌های تولیدکننده به یک چالش تبدیل کرده است.»

مواد اولیه تولید خوراک آّبزیان یک کالای راهبردی است
با این نگاه به خوبی می‌توان درک کرد که «مواد اولیه تولید خوراک آّبزیان یک کالای راهبردی است». اما سوال بی جواب این است که سرزمینی به گستردگی کشور ایران آیا باید برای تامین داخلی غلات خود وابسته باشد؟ آیا نمی‌توان با یک اقدام گسترده در سطح ملی مساله وابستگی به غلات را رفع کرد و علاوه بر تامین نیاز داخلی و نیاز تولیدکنندگان به صادرات هم دسترسی پیدا کرد؟ این مشکل در بخش خوراک ماهیان هم وجود دارد و ما همواره می‌شنویم که تولیدکنندگان مرغ نیز از کمبود خوراک دام خود نالان هستند و این عجیب است که در سرزمین پهناور ایران امکان تامین محصولات کشاورزی نباشد! این برای مردم ایران یک سوال بزرگ ایجاد کرده است که نمی‌توان دلیلی جز سوءمدیریت برای آن پیدا کرد. 
در بخش توزیع هم که مشکل وجود دارد. مشکلی که به نظر می‌رسد به راحتی بتوان آن را رفع کرد به یک مساله همیشگی و پیچیده تبدیل شده است. 
اگر مشکلات تولیدکنندگان خوراک آبزیان حل نشود، صنعت شیلات ایران به زودی زمین‌گیر می‌شود 
درجریان بازدید عبدالعلی‌زاده نماینده رییس جمهور در اجرای سیاست‌های کلی دریامحور از غرفه شرکت کیمیاگران تغذیه، ابراهیمی مدیرعامل این شرکت که از اولین شرکت‌های تولیدکننده خوراک آبزیان در ایران است، خطاب به عبدالعلی‌زاده به دغدغه‌های مشترک تولیدکنندگان خوراک آبزیان اشاره کرد که اگر این مسائل حل نشود، صنعت شیلات ایران به زودی زمین‌گیر خواهد شد. این دغدغه‌ها و مسائل مشترک که مواردی از آن‌ها در بالا ذکر شد، در صورتی که تا چند ماه آینده حل نشود، صنعت شیلات را از هر جهت وارد یک بحران بزرگ در سطح ملی خواهد کرد. 
ابراهیمی، مدیرعامل شرکت کیمیاگران تغذیه می‌گوید: کار خوب با سختی زیاد حاصل می‌شود. تولیدات داخلی در حد و حتا بالاتر از کیفیت نمونه‌های خارجی است اما فشارهای مضاعفی بر تولیدکننده وارد می‌شود. عدم تطابق و ناهماهنگی‌ها و تغییرات در قوانین، وجود فعالان بدون مجوز در صنعت شیلات، مشکلات پیچیده در صدور مجوزها، عدم تخصیص به موقع نهاده‌ها و سهمیه‌ها، سختی روز افزون در نگه داشت و نگهداری نیروی متخصص برای تولیدکنندگان با توجه با کاهش تولید و درآمد، مشکل تامین مواد اولیه و گرانی روز افزون نهادها و... همه مسائل مشترکی است که بین تولیدکنندگان وجود دارد و هر روز به سختی بیشتر می‌گراید. برای مثال، روغن مایع برای تولید خوراک آبزیان از دیروز تا امروز از ۱۰۵ هزار تومان به ۱۵۰هزار تومان رسیده است و این افزایش در چند ماه اخیر به طور مستمر وجود داشته به نحوی که از حدود ۵۵ هزار تومان در چهار ماه پیش اکنون به بیش از ۱۵۰ هزار تومان رسیده است. 

صنعت شیلات حال خوشی ندارد
این در حالی است که به دلیل کمبود سایر مواد اولیه، تولید در حداقل ظرفیت قرار گرفته است و شرکت‌ها باید هزینه نگهداری تجهیزات تا حقوق پرسنل خود را کما فی السابق به طور کامل پرداخت کنند. این فشار مضاعف است و تولید در صنعت شیلات حال خوشی ندارد و مسئولان باید فکر سریع و موثری در این باره کنند در غیر این صورت، بیش از ۷۰ درصد کارخانجات تولید خوراک ماهی در یک یا دو ماه آینده به تعطیلی کشیده خواهند شد. 
بر اساس این گزارش اقتصادسرآمد مهم‌ترین مسائل مشترک تولیدکنندگان خوراک آبزیان که مدیرعامل کمیاگران تغذیه به آن‌ها اشاره و تاکید داشت، از زبان دیگر تولیدکنندگان و رقبای این شرکت هم شنیده شد. 

برچسب ها : سازمان شیلات ایران اقتصادسرآمد صنعت شیلات

اخبار روز
ضمیمه