گروه دریامحور - فیروز اسماعیلی- ایرج گلشنی- در دو شماره گذشته، در باره هند و رابطه فرهنگی و اقتصادی با ایران سخن گفتیم و سپس در فضایی بسیار صمیمانه و آشنا، به گفت و گو نشستیم با آقای گدام دارمندرا (Gaddam Dharmendra) سفیر خونگرم و خوش برخورد هند. مباحث متعددی به خصوص در باره چابهار به صراحت و روشنی مطرح کردیم و با دقت و حوصله جواب شنیدیم که بخش اول آن در شماره قبل خواندید. در ادامه آن چه می خوانید، بخش دوم و پایانی از این گفت و گوست؛ اما حکایت ما و هند و چابهار همچنان باقی می ماند که در شماره بعد، تقدیم می شود:

اقتصادسرآمد: در مسئله گندم اهدایی سازمان ملل به افغانستان شاهدیم که مقدار کمی از طریق بندر چابهار به افغانستان ارسال شد و بیشتر از طریق بندر نوریس گرجستان ارسال شده، در حالی که میسر چابهار بسیار ارزان تر و با زمان کمتر تمام می شود. این مسائل افکار عمومی در ایران را نسبت به کارکرد هند در چابهار منفی و مبهم کرده است.
گددام دارمندرا:  من اطلاع دقیقی از موضوع که مطرح کردید ندارم، اما می خواهم یک احتمال مبتنی بر دانستههایم را بگویم؛ این که، بعد از تغییرات سیاسی در افغانستان کمکهای بین المللی به کشور افغانستان، از طریق گروههای مختلف بین المللی انجام شد و یک دولت خاص، مسئول آن نبوده است.
ما ارسال گندم به افغانستان را ذیل برنامه غذای سازمان ملل متحد انجام دادیم. در حال حاضر و با توجه به شرایط افغانستان، ارسال گندم از طریق همکاری مستقیم و رسمی با دولت افغانستان انجام نمیگیرد و به صورت غیررسمی انجام میشود و من احتمال می دهم که گندمهای ارسالی از طریق گرجستان از این قاعده پیروی کرده
 باشد.
اقتصادسرآمد: دورنمای روند کند امروز برای فردای چابهار به عنوان نقطه عطف دو کشور چیست؟
گددام دارمندرا:  دید رهبران دو کشور برای توسعه چابهار فقط محدود به بندر چابهار نبوده، بلکه، یکی از اهداف این همکاری، برخوردارشدن استان سیستان و بلوچستان به عنوان یکی از استانهای محروم ایران از مزایای اقتصادی و اجتماعی طرح بوده است. در این رویکرد، تصمیم بر آن است که محصولات صیادی از  طریق سیستمهای حمل و نقل تکمیلی بندر، به صورت راحتتر به بازار مصرف منتقل شده و در معیشت صیادان اثر اقتصادی مثبت بگذارد.هم اکنون، شرکتهای هندی  در منطقه آزاد چابهار ثبت شده اند که تصمیم دارند با بهرهگیری از امکانات چابهار، تولیدات خود را انجام داده و بعد محصول خود را به هند صادر کنند.
 من چندین جلسه با مسئولان منطقه آزاد چابهار داشتم به آن ها گفتم که با هماهنگی هایی که به عمل میآورم، برای معرفی پتانسیل و ظرفیتهای چابهار به هندوستان بروند؛ چرا که اطلاعات منشا قدرت است. اگر صنایع هندی، اطلاعات کافی درباره چابهار و تسهیلات، زیرساختها و فرصتهای مالی این منطقه نداشته باشند، چگونه می توانند در این منطقه سرمایهگذاری کنند؟ در حال حاضر فاصلهای بین آرزوهای مان و واقعیت ها وجود دارد.
اقتصادسرآمد: با توجه به جلسهای که خردادماه سال جاری وزیر امور ارجه ایران با تجار هند در دهلی نو داشته است و از ایشان دعوت کرده که برای سرمایهگذاری به ایران بیایند، به زعم بنده، این دعوت به سرمایهگذاری منتج نمی شود؛ چراکه زیرساخت کافی برای این موضوع در چابهار وجود ندارد. نظر شما چیست؟
گددام دارمندرا: صرف برگزاری یک جلسه به سرمایهگذاری منتهی نمیشود و نیاز به پیگیری مدام دارد. لازم است جلسات مستمر باشد و پتانسیل ها و ظرفیت هایی مانند چابهار به صورت کامل در جلسات جداگانه به هر کدام از شرکت ها توضیح داده شود
شما به دیدار آقای امیرعبدالهیان و آقای باقری کنی از کشور هندوستان اشاره داشتید؛ در همین رابطه، باید به دیدار اخیر رئیس جمهور رئیسی و نخست وزیر مودی در سمرقند هم اشاره کنیم. آقای امیر عبدالهیان و آقای جایشانکر دیدارهای زیادی با هم داشتند و به صورت تلفنی به صورت مستمر با هم در ارتباطند. 

اقتصادسرآمد: به عنوان سؤال پایانی، برای برقراری خط منظم کشتیرانی از هندوستان به کشورهای منطقه و انتقال کالا به کشورهایی مانند ایران، افغانستان، گرجستان و ... برنامه شما چیست؟ ما می دانیم که اخیراً برای این موضوع همایشی برگزار کردید.
گددام دارمندرا:  ما کاملاً از برقراری این خط حمایت می کنیم؛ همان طور که گفتم یک قرارداد سه جانبه بین ایران، هند و ازبکستان وجود دارد. همچنین در تلاشیم با سایر کشورهای آسیای میانه نیز چنین قراردادهایی را داشته باشیم.

اقتصاد سرآمد: در پایان این گفت و گو لازم است به صراحت بگوییم که ما اطلاعات جزیی از روند کار نداریم وکمتر از جزییاتی که مسئولان ذی ربط دارند، مطلع هستیم و به همین دلیل، همیشه در تصور ما این بوده که ابهامی در کارکرد هند در بندر چابهار وجود دارد. می دانیم که جزییات امر، در اختیار وزارت امور خارجه و سازمان بنادر و دریانوری ایران و نیز سفیر محترم هند و دیگر مسئولان عالی و ذی ربط قرار دارد؛ اما این که چرا مسائل را به طور شفاف با مردم در میان نمی گذارند؛ خود جای سوالی است که به نظر نمی رسد بتوان جواب رسمی در باره آن دریافت کرد.
به هر روی، از وقتی که بزرگ منشانه برای گفت و گو با ما گذاشتید از شما سپاسگزاریم.