گروه دانش دریا - امید اسماعیلی - روزنامه دریایی اقتصادسرآمد در راستای بالا رفتن دانش دریایی مخاطبان اقدام به انتشار کتب مرتبط با حوزه های درایی می کند، یکی از این کتاب ها درخصوص بیمه آبزی پروری است که چند سالی است که در کشور ایران شکل گرفته و امید می رود صنعت مهم بیمه حوزه پرورش آبزیان را جد تحت پوشش خود قرار دهد.
در این نوشتار سعی می شود یافته ها و تجربیات دیگر کشورهای ساحلی یا شیلات محور را به شما خوانندگان و مخاطبان گرامی منتقل کنیم، در همین رابطه کتابی تحت عنوان مروری بر موقعیت کنونی بیمه آبزی پروری در دنیا که نوشته رایمون ون آنروی است و توسط صندوق بیمه کشاورزی در ایران ترجمه شده است را مرور کرده در همین رابطه می خوانیم: 
بخش آبزی‌پروری همواره به عنوان عامل انعکاسی در توسعه و عملکرد بهتر در عملیات مدیریتی، برنامه‌های اجرائی و نظام دستورالعمل‌های کارا، روش های استاندارد، مدارک و توانایی ردیابی و ثبت کردن نقش مؤثر و حساسی داشته است. 
بیمه آبزی‌پروری ابزاری جهت (پشتیبانی) اداره و مدیریت خطرات احتمالی برای آبزی‌پروری می‌باشد. این نشریه قصد دارد تا نگاهی اجمالی به موقعیت کنونی بیمه ذخایر آبزی‌پروری در سرتاسر جهان داشته باشد. هفت نهاد شامل: آسیا، چین، اروپا، آمریکای شمالی، اقیانوسیه، آمریکای جنوبی و ساحارا( بیابانی در آفریقا) مشخصات جغرافیایی را در ارتباط با بیمه ذخایر آبزی‌پروری ارائه کردند. کتاب همچنین خلاصه‌ای از این اطلاعات و مباحث را به همراه نتایج و توصیه‌های واضح در سطوح مختلف جهت افزایش همکاری بیمه ذخایر آبزی‌پروری با مدیریت دشوار و توسعه بخش آبزی‌پروری ارائه کرده است.

آماده سازی این مدرک 
این کتاب در خصوص بیمه‌ آبزی‌پروری توسط: دکتر دیمون وان آنروی از سازمان طرح و امنیت صیادی (FIP)، هیئت صیادی FAO، روم آقای فیلیپ AD مدیر مخفی خدمات مدیریت پوشش‌های آبزی‌پروری Aums) Ltd)، ساکس جنوبی، بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، خانم یانگ‌لو از دانشگاه تانجی شانگهای چین، دکتر ریچارد رابرتس، آکولند، نیوزلند و دکتر ماروتی از بانک کشاورزی و توسعه روستایی، مومبایی هند ارائه گردیده است.
مطالب مورد نظر مروری از یافته محلی است که در اواخر سال ۲۰۰۴ و اوایل سال ۲۰۰۵ انجام گرفت و چین و دیگر کشورهای تولید کننده محصولات کشاورزی آسیایی (شامل بنگلادش، هند، ژاپن، ویتنام)، اروپا (فرانسه، ایتالیا، نروژ، اسپانیا و ایالات متحده)، آمریکای جنوبی (برزیل و شیلی)، آمریکای شمالی (ایالات متحده آمریکا و کانادا)، صحرای آفریقا (ماداگاسکار، نیجریه، آفریقای جنوبی، زامبیا و زیمبابوه) و اقیانوسیه (استرالیا و نیوزلند) را در بر می‌گرفت.
با توجه به تغییر و دگرگونی سریع فرآیندهای تولید در دنیای آبزی‌پروری (مانند قفس‌هایی با قابلیت غوطه‌ور شدن، پرورش‌های دریایی، افزایش تولید، پانیک‌های آبی و سیستم‌های مدار بسته) که گهگاهی زمینه بیماری را افزایش می‌دهد و اینکه عموماً نیازمند سرمایه عظیم از سوی آبزی‌پروران می‌باشد، در سرتاسر دهه اخیر تقاضا برای بیمه جهت تأمین و تقسیم خطرات وارد شده (مورد بحث) بطور عمده در بخش آبزی‌پروری افزایش یافته است. مدیریت خطرات در بخش آبزی‌پروری بسیار مهم و حساس می‌باشد زیرا به توسعه و افزایش اجرای عملیات مدیریتی بهینه (BMPS) قوانین هدایتی و کدهای عملیاتی مناسب، روش‌های عملی استاندارد، مدارک و قابلیت ردیابی شدن منجر می‌شود. بیمه آبزی‌پروری وسیله‌ای برای کنترل و مدیریت خطرات آبزی‌پروری می‌باشد اما صنعت آبزی‌پروری در زمینه سهولت دستیابی، فرآیند کسب پوشش بیمه و مخصوصاً در میزان تلفات آبزی‌پروری و محدودیت‌های بیمه‌گر در تأمین سرویس‌های خود دچار ضعف‌هایی می‌باشد.
در این پیشینه FAO قصد دارد تا آگاهی تولید کنندگان را در سرتاسر جهان مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه در مورد فرصت‌هایی (امکاناتی) که بیمه آبزی‌پروری به مشاغل پیشنهاد می‌کند، را افزایش دهد. همچنین هدف FAO این است تا تصمیم گیرندگان در سطوح ملی دولتی را به اندازه آژانس بین‌المللی در مورد نقش بیمه آبزی‌پروری در توسعه پایدار بخش آبزی‌پروری این آگاهی را بدهد که به کرات ثابت شده این فعالیت از پیچیدگی بسیاری برخوردار است.
در اوایل سال ۲۰۰۵ بررسی صورت گرفته، کشورهای اصلی تولید کننده محصولات آبزی‌پروری را در سرتاسر جهان پوشش می‌داد. نتایج هفت منطقه (چین، آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی صاحارای آفریقا و اقیانوسیه) آماده شد که خصوصیات مکان‌ها و موقعیت‌های آنان را با توجه به بیمه آبزی‌پروری مورد بحث قرار داد. خلاصه‌ای از مباحث در مورد این مناطق به همراه نتایج و پیشنهادات صریح در سطوح مختلف به منظور افزایش سهمیه بیمه آبزی‌پروری و به جهت مدیریت پایدار و توسعه بخش آبزی‌پروری بدست آمد. بعضی از نتایج اصلی این بررسی‌ها اینگونه است تقاضا برای بیمه آبزی‌پروری در هیچ زمانی به اندازه امروز نبوده است، اختلاف زیادی بین تقاضا و عرضه بیمه آبزی‌پروری در جهان وجود دارد. حدود ۸۰۰۰ قرارداد دارای اعتبار بیمه آبزیان در سراسر دنیا وجود دارد. بعضی از مناطق (صاحارای آفريقا، جنوب آمریکا، قسمت عمده‌ای از آسیا) بندرت تحت پوشش بیمه آبزی‌پروری قرار می‌گیرد. قرارداد بیمه آبزی‌پروری معتبر در آسیا عموماً «خطرات بنام» نام گرفته است. در حالیکه در دیگر مناطق اغلب «تمام خطر» (شور و زیان کل) نام گرفته است. علی‌رغم آنكه محدوده گونه‌ها و سیستم‌های پرورشی تحت پوشش بیمه آبزی‌پروری متفاوت و متنوع می‌باشد، بسیاری از بیمه‌کنندگان تنها روی تعداد محدودی از گونه آبزی‌پروری پرورشی قدیمی و محصول تمرکز می‌کنند و نسبت به گونه‌های جدید و سیستم‌های پرورش امروزی علاقه‌ای نشان نمی‌دهند. بیمه اتکایی (مجدد) جزء بسیار مهمی از بیمه آبزی‌پروری در یک کشور بوده و همچنین برای توسعه و انتشار خدمات، تجربیات شرکت‌های بیمه آبزی‌پروری در شرکت‌های مختلف و مناطق گوناگون و از سالی به سال دیگر بسیار متفاوت است. پس از اوایل هزاره جدید به نظر می‌رسد که تجربیات و سطح تجربیات بهبود یافته و فعالیت بیمه آبزی‌پروری مفید می‌شود، طرح‌های بیمه تعاونی در آبزی‌پروری هنوز هم ناچیز است، کمبود قراردادهای بیمه آماده و توانا و چارچوب‌های تنظیمی برای آبزی‌پروری و بیمه صیادی بگونه‌ای بازدارنده بر توسعه سیستم‌های بیمه و توسعه‌های پایدار بخش آبزی‌پروری تأثیر گذاشته است. اطلاعات نامتناسب، مخاطرات اخلاقی و انتخاب‌های اشتباه (مغایر) جزو محدودیت‌های عمده‌ای هستند که سبب می‌شوند تا شرکت‌های داخلی و بین‌المللی بیمه نتوانند فعالیت‌های بیمه را تعهد کنند و البته اینها هم تأثیر منفی دارند و سبب می‌شوند بیمه‌گرهای جدید در سال‌های اولیه فعالیتشان وارد این عرصه نشوند. 
در این کتاب از تقسیمات عمده بسیاری از افراد در بازارهای بیمه آبزی‌پروری و شرکت‌های ملی و بین‌المللی که در پشتیبانی و جمع‌آوری اطلاعات یاری نموده اند تشکر شده که بنا به درخواست این شرکت‌ها، اسامی آنان به منظور حفظ گمنامی و حمایت از اطلاعات تجاری ذکر نشده است. 
همچنین از حمایت‌های فوق العاده اعضاء FAO، از جمله دکتر آو تیتز و دکتر سورانا سیار (سرویس تکنولوژی صیدها)، دکتر روهانا ساباسینگهه و دکتر جیا جیانسون (منابع آبی داخلی و سرویس آبزی پروری)، دکتر براگسر، دکتر ناتانائیل هیشاموندا و آقای دالف و لچکسترام و خانم راشل گلدر (سازمان سرویس‌های حرکتی)، آقای جین، فرانکویز پالونیس د سگینی، آقای هایدناتو واتانب و خانم جیووانا مارتون (هیئت صیادی و بخش طرح)، آقای آک آلونسن (سرپرست بخش کشاورزی، بازارها و سرویس‌های مالی) بعلاوه اشخاص مبتکر در ویتنام، خانم نگاین ویت‌ها و دکتر لی داک مینه نهایت تشکر و سپاسگزاری را داریم و همچنین از پشتیبانی مالی برای این نشریه از سوی سازمان طرح توسعه (FIPP) و منابع آبی داخلی و سرویس کشاورزی نیز قدردانی به‌عمل می‌آید. در پایان، در اینجا مایلیم از خانم باربارا هال و فرانکویس اسکاتو بخاطر کمک‌های با ارزش آن‌ها در آماده‌سازی این مدارک برای انتشار تشکر خاص به عمل آورده شده است.