تکثر ارگان‌ها براي مديريت گردشگری غيرمعقول است
​​​​​​​گروه گردشگری دریا - امید متین - گردشگري يك صنعت جدي و بسيار ارزآور است تا جايي كه برخي كشورها، درآمد اصلي خود را به جاي نفت و گاز، بر روي گردشگري بنا نهاده‌اند و اتفاقا هم درآمدشان از پول نفت و گاز بيشتر است و هم با ثبات‌تر. 
ايران نيز برجستگي‌ها و امكانات بسيار بالايي براي جذب گردشگر از سراسر دنيا دارد و مي‌تواند بر اساس آمار كارشناسان، ده برابر درآمد نفت را به دست آورد. با اين حال، وضعيت گردشگري در ايران خوب نيست و در‌آمد ناشي از آن، نه ۲۰۰ ميليارد دلار، بلكه نزديك به صفر است. چند و چون اين صنعت مهم و پردرآمد را با رامين يعقوبي، فعال گردشگری که علاوه بر ليدري تورها، مالك يك كمپ گردشگري در سرزمين‌ آبشارهاي ايران است مورد بررسي قرار داديم كه از نظرتان مي‌گذرد:

گردشگري نجات‌بخش اقتصاد ايران
رامین یعقوبی در ابتدا به بررسي ماهيت صنعت گردشگري مي‌پردازد و با اشاره به وضعيت جهاني اين صنعت مي‌گويد: صنعتي جدي است كه با هزينه كم، امكان ارزآوري بالا دارد. اين را مي‌توان از آمار و ارقام كشورهاي ديگر به خوبي مشاهده كرد. كشورهايي مانند تركيه و يونان كه طي دهه اخير سرمايه‌گذاري بسيار زيادي كرده‌اند و درآمد سرشاري هم جذب مي‌كنند. بخش مهمي از دلارهاي تركيه را مردم ايران تامين مي‌كنند و جاي تاسف دارد كه ما موقعيت‌هاي بكرگردي فراوان داريم ولي دلارها از ايران به تركيه كوچ مي‌كنند كه امكانات خاصي هم براي ايرانيان در نظر نگرفته است. 

به راحتي گردشگري مي‌تواند جايگزين نفت شود
یعقوبی با بررسي آمارهاي داخلي و مقايسه با آمارهاي جهاني مي‌افزايد: در شرايط كنوني كه نفت ما تحريم است و ما براي فروش نفت دچار چالش هستيم، به راحتي گردشگري مي‌تواند جايگزين نفت شود و چند برابر آن به ما عايدي برساند. به طور كلي من بر اين باورم كه صنعت گردشگري نجات‌بخش اقتصاد ايران است و اگر يك دلار سرمايه‌گذاري كنيم، بين ۱۰ تا ۱۲ دلار برداشت خواهيم كرد.

خرد كردن بودجه كلان
وي بودجه‌هاي حوزه گردشگري را مرور مي‌كند و نتيجه مي گيرد كه: بودجه گردشگري در ايران از نظر من بسيار خوب و قابل توجه است؛ اما ايراد كار اين است كه بودجه كلان گردشگري، قيمه قيمه مي‌شود و بين ۲۴ تا ۳۷ سازمان و ارگان تقسيم مي‌شود و اين باعث مي‌شود كه بودجه كارايي خود را از دست بدهد. 

تکثر ارگان ها براي مديريت گردشگری دریا غيرمعقول است
وي با برشمردن اسامي سازمان‌ها و نهادها و ارگان‌هايي كه در گردشگري ايران دخيل هستند، نياز به يك مديريت واحد را ضروري مي‌خواند و مي‌گويد: اين همه سازمان و ارگان براي تامين و برنامه ريزي و مديريت يك فعاليت، غير معقول است. جمع‌كردن اين همه سازمان‌ در يك جا و مديريت واحد بر آن‌ها بسيار سخت و حتا غيرممكن است و به همين ترتيب، هرگز يك برنامه منسجم از اين همه سازمان خارج نمي‌شود. بودجه كلان در ميان اين همه سازمان خرد مي‌شود و ارزش و اعتبارش را از دست مي‌دهد و در نهايت، رشد لاك‌پشتي توسعه گردشگري را در پي خواهد داشت.

 مديريت بر گردشگري خرجی‌ها واحد و مشخص است
وي با اشاره به كشورهاي ديگر مي‌گويد: ديگر كشورها چنين وضعيتي ندارند. مديريت بر گردشگري آن‌ها واحد و مشخص است و قوانين سريع تدوين يا تصحيح مي‌شوند و بهترين رويه‌ها براي جذب گردشگر به كار گرفته مي‌شود. اما در كشور ما وجود اثرگذار چندين و چند سازمان و ارگان و نهاد در يك امر، باعث پيچيدگي موضوع شده كه در نهايت، برنامه‌ريزي، بودجه‌بندي و سرمايه‌گذاري را دچار مشكل كرده است. 

بخش خصوصي كارساز است
یعقوبی تجربه خود از كشورهاي گوناگون را بر مي‌شمرد و در نهايت نتيجه مي‌گيرد كه در همه كشورهايي كه از گردشگري صنعت بزرگ ساخته و ارز پارو مي‌كنند، بخش خصوصي حرف اول را مي‌زند. اصولا دولت دخالت نمي‌كند و اجرا را به بخش خصوصي سپرده و خودش به عنوان راهبرد و نظارت عمل مي‌كند. بخش خصوصي سرمايه‌هاي خود را به حوزه صنعت گردشگري وارد كرده و هم خود سود مي‌برند و هم باعث ارزآوري براي كشورشان مي‌شوند. 

سرمايه گذاري خارجی؛ سياست مهم كشورهاي صاحب فن گردشگري 
وي سرمايه گذاري خارجي را سياست مهم كشورهاي صاحب فن گردشگري مي‌داند و مي‌گويد: به شدت از سرمايه‌گذاري خارجي استقبال مي‌شود تا همه جوره برنده باشند. هم سرمايه‌گذار ارز وارد مي‌كند و هم باعث ارزآوري از طريق گردش‌گران مي‌شود. اين است كه مي‌توان روي سرمايه‌گذار خارجي به خوبي حساب باز كرد؛ اما اين كه در ايران چرا از اين فرصت استفاده نمي‌شود، بايد از دولتي‌ها و سياست‌گزاران پرسيد.

قابليت گردشگري داخلي
اين فعال گردشگري وضعيت داخل ايران را بررسي مي‌كند و مي‌گويد:  تجربه نشان داده و ثابت كرده است كه ايرانيان به شدت اهل تفريح و گردش هستند؛ اما از يك رفتار سنتي و تكراري استفاده مي‌كنند. مثلا به كرات به شمال سفر مي‌كنند و جاهاي ديدني ديگر را تجربه نمي‌كنند. اين نيازمند يك آموزش و فرهنگ‌سازي است كه خانواده‌ها طوري برنامه‌ريزي كنند كه بتوانند در قدم اول تمام ديدني‌هاي ايران را ببينند و بعد به فكر خارج كشور بيفتند.
ادامه دارد