نگاه «روزنامه دریایی سرآمد» به «پايگاه دريانوردي در ايران»
چه زمانی دريانوردي ايران معنا پيدا میکند؟
مروری بر بُعد اجتماعي دريا، دريانورد و دريانوردي
گروه دریانوردی-فیروز اسماعیلی نژاد -روزجهانی دريانوردي را تبريك ميگوييم. اين رسم است كه با تبريك آغاز كنيم؛ اما تبريك به چه كساني؟ يكطرف تبريك ما به سمت دريانوردان است كه امري طبيعي است؛ اما اين تبريك از اين دايره خارج نميشود، و اين امري است غيرطبيعي. زيرا اگر باور داشته باشيم كه ايران كشوري دريايي است، بايد به گروه بزرگي از مردم ايران كه حس و حال دريايي دارند و باور دارند كه كشورشان داراي دريا در شمال و جنوب است، را در بر بگيرد. اما آيا واقعا چنين است؟
روز جهانی دريانوردي است و به طور سنتي و مناسبتي، فكر ما روي محور دريانوردي ميچرخد. ابعاد مختلف اين پديده را مورد كنكاش قرار ميدهيم و در اين ميان، يك نكته خاص توجه ما را به خود جلب ميكند. چيزي كه هنوز توجه مسئولان دريايي كشور را جلب نكرده است و انگار قرار نيست كه متوجه موضوع شوند و آن چيزي نيست جز: «پايگاه و منزلت دريانوردي در ايران»
«مردم ايران» باور ندارند
اگر از ميان مردم، نمونه آماري بگيريد و بپرسيد كه ۲۴سپتامبر چه روزي است؟ چند نفر پاسخ خواهند داد: روزجهانی دريانوردي.
اين سوال را آسانتر ميكنيم و از همين جامعه آماري ميپرسيم: چند كشور دريايي نام ببريد. به نظر شما چند نفر ايران را به عنوان يك كشور دريايي نام خواهند برد؟
جامعه آماري كه ما به صورت اتفاقي از ميان يك دبيرستان پسرانه برگزيديم، هيچيك، به طور مطلق هيچيك نمي دانستند كه روز دريانوردي کی است و هيچكدام به طور مطلق، اسمي از ايران به عنوان يك كشور دريايي به زبان نياورد. همه فكرهايشان به راههاي دور ميرفت و تا ژاپن ميرسيد؛ اما همين ايراني كه در آن زندگي ميكنند را نديدند. آيا اين يك هشدار نيست؟
دريانوردي پديده ناشناخته
دريانوردي مانند هر پديده شناخته شده ديگر، در يك جامعه نيازمند محبوبيت است. شناخته شدن و به حساب آمدن، لازمه منزلت اجتماعي يك پديده است. دريانوردي در كجاي اين منزلت اجتماعي قرار دارد؟ در ايران، رسم ازدواجها اين است كه بپرسند، شغل شما چيست؟ اگر بشنوند دريانورد هستم و شغلم دريانوردي است، مخاطب چه حس و دركي از اين پديده دارد؟ كم نيستند نه گفتنهايي كه به دليل عدم شناخت از دريا و دريانوردي وجود دارد. همين نكته يكي از دافعههاي جوانان براي ورود به حوزه دريانوردي نيست؟
آن چه دريانوردي ايران كم دارد، «فرهنگسازي» است كه براي باور به دريايي بودن، حس و عرق و علاقه به دريا و فعاليتهاي دريا و براي گرايش روحيه و ذائقه به سمت دريا لازم و ضروري است؛ چيزي كه در ذهن و رفتار مديران عالي دريايي كشور گم شده است و به هر كس از مسئولان دريايي كشور رو ميكنيم، ميشنويم كه «فرهنگسازي كار ما نيست!» و معلوم هم نميشود بالاخره كار كيست و اين بار را كي بايد بردارد؟
بُعد اجتماعي دريا، دريانورد و دريانوردي
روز جهانی دريانوردي مبارك است؛ اما ميتواند مباركتر باشد و آن زماني است كه در گستره ملي مطرح شود و مثل هر سال، در ميان چند دستگاه اجرايي و جمعي فعال دريايي گم نشود.
آن چه ما در اين نوشتار به آن نگاه داريم، بعد اجتماعي دريا، دريانورد و دريانوردي است؛ بُعدي كه چندان مورد توجه مسئولان عالي قرار ندارد. حتا از چشم و نگاه شوراي عالي صنايع دريايي ايران گم شده است. رييس جمهور در يكي از جلسات شوراي عالي به اهميت فرهنگ و فرهنگسازي دريايي اشاره كرد؛ اما كسي نشنيد و كسي برايش نه مصوبه داشت و نه برنامهاي. اين نشان ميدهد كه مسئولان دريايي كشور بيشتر بعد فيزيكي دريا را درك ميكنند و از بعد بنيادين و غيرفيزيكي آن، يعني فرهنگ و اجتماع بيخبرند و اين جاي خوشحالي نيست.
بايد باور كرد كه فرهنگسازي مهم و اساس و بنياد است. هيچ توسعهاي بدون فرهنگ سازي رخ نداده و نخواهد داد. نميتوان خانه را از سقف آغاز كرد. بايد بنيادها و پايهها را ايجاد كرد تا بستر يك رشد و توسعه گسترده، متوازن و پايدار خلق شود. در اين رابطه، افكار عمومي به عنوان نبض اصلي و تپنده جامعه، حرف اول را ميزند. بسنده كردن به چند استان ساحلي، ظرفيت ملي ما را هويدا نميكند. زماني روز دريانوردي به جشن ملي تبديل شود، آن زمان، بنياد توسعه واقعي دريايي ايران دريايي ايجاد مي شود و سرمايهها به سمت دريا روانه خواهد شد. با يك قشر محدود و ظرفيت محدود نمي توان براي درياي نامحدود كاري كرد. ذره ذره بافتن و خوشحال بودن به رشد فلان درصدي آن هم نسبت به دولت گذشته يا سال گذشته، يك شوخي بيش نيست.
چه زمانی دريانوردي در ايران معنا
پيدا میکند
زماني دريانوردي در ايران معنا پيدا خواهد كرد كه روح و روان همه مردم به سمت دريا گراييده باشد. بايد تلاش كنيم براي چنين روح و رواني. بايد براي چنين روزي كه همه به هم تبريك بگويند كار كرد. اين مستلزم يك عزم ملي است كه شوراي عالي صنايع دريايي با شرايطي كه اكنون دارد، ميتواند پرچمدار آن باشد و سازمانها و نهادها و ارگان ها و حتا بخش خصوصي را به پهنه فرهنگسازي براي دريا بياورد تا روز دريانورد و سپس روز دريانوردي و حتا احياي فرهنگ نوروز دريايي ايران، جزوي از داشتههاي فرهنگي تمام مردم ايران باشد. به اميد آن روز.
گروه دریانوردی-فیروز اسماعیلی نژاد -روزجهانی دريانوردي را تبريك ميگوييم. اين رسم است كه با تبريك آغاز كنيم؛ اما تبريك به چه كساني؟ يكطرف تبريك ما به سمت دريانوردان است كه امري طبيعي است؛ اما اين تبريك از اين دايره خارج نميشود، و اين امري است غيرطبيعي. زيرا اگر باور داشته باشيم كه ايران كشوري دريايي است، بايد به گروه بزرگي از مردم ايران كه حس و حال دريايي دارند و باور دارند كه كشورشان داراي دريا در شمال و جنوب است، را در بر بگيرد. اما آيا واقعا چنين است؟
روز جهانی دريانوردي است و به طور سنتي و مناسبتي، فكر ما روي محور دريانوردي ميچرخد. ابعاد مختلف اين پديده را مورد كنكاش قرار ميدهيم و در اين ميان، يك نكته خاص توجه ما را به خود جلب ميكند. چيزي كه هنوز توجه مسئولان دريايي كشور را جلب نكرده است و انگار قرار نيست كه متوجه موضوع شوند و آن چيزي نيست جز: «پايگاه و منزلت دريانوردي در ايران»
«مردم ايران» باور ندارند
اگر از ميان مردم، نمونه آماري بگيريد و بپرسيد كه ۲۴سپتامبر چه روزي است؟ چند نفر پاسخ خواهند داد: روزجهانی دريانوردي.
اين سوال را آسانتر ميكنيم و از همين جامعه آماري ميپرسيم: چند كشور دريايي نام ببريد. به نظر شما چند نفر ايران را به عنوان يك كشور دريايي نام خواهند برد؟
جامعه آماري كه ما به صورت اتفاقي از ميان يك دبيرستان پسرانه برگزيديم، هيچيك، به طور مطلق هيچيك نمي دانستند كه روز دريانوردي کی است و هيچكدام به طور مطلق، اسمي از ايران به عنوان يك كشور دريايي به زبان نياورد. همه فكرهايشان به راههاي دور ميرفت و تا ژاپن ميرسيد؛ اما همين ايراني كه در آن زندگي ميكنند را نديدند. آيا اين يك هشدار نيست؟
دريانوردي پديده ناشناخته
دريانوردي مانند هر پديده شناخته شده ديگر، در يك جامعه نيازمند محبوبيت است. شناخته شدن و به حساب آمدن، لازمه منزلت اجتماعي يك پديده است. دريانوردي در كجاي اين منزلت اجتماعي قرار دارد؟ در ايران، رسم ازدواجها اين است كه بپرسند، شغل شما چيست؟ اگر بشنوند دريانورد هستم و شغلم دريانوردي است، مخاطب چه حس و دركي از اين پديده دارد؟ كم نيستند نه گفتنهايي كه به دليل عدم شناخت از دريا و دريانوردي وجود دارد. همين نكته يكي از دافعههاي جوانان براي ورود به حوزه دريانوردي نيست؟
آن چه دريانوردي ايران كم دارد، «فرهنگسازي» است كه براي باور به دريايي بودن، حس و عرق و علاقه به دريا و فعاليتهاي دريا و براي گرايش روحيه و ذائقه به سمت دريا لازم و ضروري است؛ چيزي كه در ذهن و رفتار مديران عالي دريايي كشور گم شده است و به هر كس از مسئولان دريايي كشور رو ميكنيم، ميشنويم كه «فرهنگسازي كار ما نيست!» و معلوم هم نميشود بالاخره كار كيست و اين بار را كي بايد بردارد؟
بُعد اجتماعي دريا، دريانورد و دريانوردي
روز جهانی دريانوردي مبارك است؛ اما ميتواند مباركتر باشد و آن زماني است كه در گستره ملي مطرح شود و مثل هر سال، در ميان چند دستگاه اجرايي و جمعي فعال دريايي گم نشود.
آن چه ما در اين نوشتار به آن نگاه داريم، بعد اجتماعي دريا، دريانورد و دريانوردي است؛ بُعدي كه چندان مورد توجه مسئولان عالي قرار ندارد. حتا از چشم و نگاه شوراي عالي صنايع دريايي ايران گم شده است. رييس جمهور در يكي از جلسات شوراي عالي به اهميت فرهنگ و فرهنگسازي دريايي اشاره كرد؛ اما كسي نشنيد و كسي برايش نه مصوبه داشت و نه برنامهاي. اين نشان ميدهد كه مسئولان دريايي كشور بيشتر بعد فيزيكي دريا را درك ميكنند و از بعد بنيادين و غيرفيزيكي آن، يعني فرهنگ و اجتماع بيخبرند و اين جاي خوشحالي نيست.
بايد باور كرد كه فرهنگسازي مهم و اساس و بنياد است. هيچ توسعهاي بدون فرهنگ سازي رخ نداده و نخواهد داد. نميتوان خانه را از سقف آغاز كرد. بايد بنيادها و پايهها را ايجاد كرد تا بستر يك رشد و توسعه گسترده، متوازن و پايدار خلق شود. در اين رابطه، افكار عمومي به عنوان نبض اصلي و تپنده جامعه، حرف اول را ميزند. بسنده كردن به چند استان ساحلي، ظرفيت ملي ما را هويدا نميكند. زماني روز دريانوردي به جشن ملي تبديل شود، آن زمان، بنياد توسعه واقعي دريايي ايران دريايي ايجاد مي شود و سرمايهها به سمت دريا روانه خواهد شد. با يك قشر محدود و ظرفيت محدود نمي توان براي درياي نامحدود كاري كرد. ذره ذره بافتن و خوشحال بودن به رشد فلان درصدي آن هم نسبت به دولت گذشته يا سال گذشته، يك شوخي بيش نيست.
چه زمانی دريانوردي در ايران معنا
پيدا میکند
زماني دريانوردي در ايران معنا پيدا خواهد كرد كه روح و روان همه مردم به سمت دريا گراييده باشد. بايد تلاش كنيم براي چنين روح و رواني. بايد براي چنين روزي كه همه به هم تبريك بگويند كار كرد. اين مستلزم يك عزم ملي است كه شوراي عالي صنايع دريايي با شرايطي كه اكنون دارد، ميتواند پرچمدار آن باشد و سازمانها و نهادها و ارگان ها و حتا بخش خصوصي را به پهنه فرهنگسازي براي دريا بياورد تا روز دريانورد و سپس روز دريانوردي و حتا احياي فرهنگ نوروز دريايي ايران، جزوي از داشتههاي فرهنگي تمام مردم ايران باشد. به اميد آن روز.

ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
اخبار روز
-
اردبیل، استانی مستعد برای سرمایهگذاری در صنعت آبزیپروری است
-
ادامه اجرای پروژه توسعه و ارتقای زنجیره ارزش ماهی گیدر در چابهار
-
کسب رتبه برتر حفاظت از منابع آبزیان توسط استان بوشهر
-
فصلی نوین در همکاریهای ریلی میان ایران و تاجیکستان
-
توقف ۵ ساعته پروازهای فرودگاه مهرآباد در چهاردهم خرداد
-
تکمیل بیمارستان دولتی شازند مهمترین مطالبه جدی مردم شهرستان شازنداست
-
اجرای پروژه مسئولیت اجتماعی گروه ادمیرال در ۱۵ هنرستان دریایی کشور
-
راهبردانش متولی آموزش هنرآموزان هنرستانهای علوم فنون دریایی کشور
-
سپهران ریل، میزبان نشست مقامات حملونقل افغانستان در تهران
-
رکوردشکنی ترانزیت ریلی در اینچهبرون/ ۳ میلیون تن کالا در مسیر طلایی شمال شرق
-
ثبت سرعت ۱۶۴۰ مگابیتی 5G همراه اول در اردبیل در حضور وزیر ارتباطات
-
همراه اول و هلالاحمر تفاهمنامه همکاری امضاء کردند
-
پایان عملیات حفاری دومین چاه توسعه ای میدان خارتنگ
-
زیرساختهای لازم جهت سرمایهگذاری در حوزه شیلات خوزستان فراهم است
-
برگزاری اجلاس کریدور آسیای میانه-ایران-ترکیه در شهر دوشنبه با همکاری اکو
-
دلار ثابت ماند؛ یورو ارزان شد
-
نظارت هوشمند و فناورانه ، شفافیت و اثربخشی به دنبال دارد
-
تولید محتوای سیاسی در حوزه هوش مصنوعی، ضرورتی راهبردی در جنگ ارادهها است
-
آغاز ثبتنام سیزدهمین دوره کارآموزی همراه اول
-
بازدید مشترک معاونین وزیر اقتصاد و رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا از گمرک شهریار