«ایران» در متون ادب فارسی
دکتر محمدجعفر محمدزاده - «ایران» در تاریخ نامی بلندآوازه و دیرپاست. ایران دارای قدیمیترین پیشینه «دولت و ملت» را دارد و دستکم از دوره مادها و پس از آن هخامنشیان دارای «دولت ملی» و فراگیر بوده است. این ادعا و بزرگگویی نیست بلکه با استناد به کتیبهها، سنگنوشتهها، سکهها و سفالینهها و الواح گلی بهجای مانده از تاریخ چند هزار ساله پیش از اسلام و شعر و سخن شاعران و سخنوران دوره اسلامی در هزار و ۲۰۰ سال گذشته است.
این موضوع آنقدر بدیهی است که امروزه کمتر مورخ و شرقشناس و بهویژه ایرانشناسی پیدا میشود که زحمت اثبات دوباره آن را به خود بدهد اما از آنجا که هرازگاهی برپایه اطلاعاتی ناقص یا مغرضانه و ایرانستیزانه سخنانی بهویژه در سپهر رایانه گفته و منتشر میشود، ضروری است نظر به رویکرد این ستون که «زبان و ادبیات فارسی» است به آن پاسخی درخور داده شود. منابع موجود ادبیات ما اعم از نظم و نثر که خوشبختانه مستند به نسخ خطی موجودند و هرکدام بارها تصحیح و چاپ شدهاند، گواه علمی درخشش نام کشور ایران در دوره اسلامی است. با گشت و گذاری در منابع موجود ادب فارسی که محصول فکر و اندیشه و هنر همه ایرانیان با هر گویش، زبان قومی و محلی است، خواهیم دید که نام ایران نیز مانند زبان فارسی مورد وفاق و عشق و علاقه ایرانیان بوده و آنها در جایجای اشعار خود به نام «ایران» تصریح و تاکید یا اشاره کردهاند. در ادامه در بخشهایی از آثار سدههای نخستین شعر و ادب فارسی بنگرید. رودکی، شاعر سده سوم و چهارم هجری و پدر شعر فارسی در قصیده مشهور «مادر می» نام ایران را در ضمن این قصیده زیبا سخن چنین آورده است: «خود بخورد نوش و اولیاش همیدون/ گوید هر یک چو می بگیرد شادان/ شادی بو جعفر احمد بن محمد/ آن مه آزادگان و مفخر ایران» او در شعر خود شادی و خوشبختی را برای ممدوح خود امیر ابوجعفر بن خلف بن لیث صفاری (مقتول به سال۳۵۲) خواستار است و دربزرگی و نیکنامی او را باعث فخر تمام ایرانیان میداند.
ابوسعید ابوالخیر، شاعر، عارف و صوفی زاده ۳۵۷هجری است و گرچه اشعار زیادی از او در دست نیست و بیشتر «رباعیات» منسوب به اویند در یکی از این رباعیها چنین از ایران یاد کرده است: «سبزی بهشت و نوبهار از تو برند/ آنجا که به خلد یادگار از تو برند/ در چینستان نقش و نگار از تو برند/ ایران همه فال روزگار از تو برند». بدیهی است در این رباعی وقتی از ایران در برابر چین یاد میشود مقصود «کشور ایران» است. «عنصری»(زاده ۳۵۰هجری) ملکالشعرای دربار سلطان محمود که ازشاعران بنام دوره خوداست حدود۱۰بار با تصریح از ایران نام برده است از آن جمله در قصیده ۵۲ دیوانش که مدح سلطان محمود است، چنین میگوید:«خجسته رایت منصور چون ز دارالمک/ بکرد جنبش و شد سوی کشور ایران». عنصری، سلطان محمود را پادشاه کشور ایران میداند و تصریح او به «کشور ایران» در سده چهارم و پنجم در نوع خود گویای این ریشه و پیشینه دولت ملی ایران است.«نوروزنامه» کتابی در وصف نوروز و آداب و رسوم ایرانیان، منسوب به «حکیم عمر خیام نیشابوری» است. این کتاب حتی اگر هم متعلق به حکیم خیام نیشابوری نباشد در تاریخ تألیف آن که مربوط به سالهای اواخر سده پنجم در حدود ۴۸۰ هجری است، تردید نیست. در این کتاب بارها از ایران و ایرانیان نام برده شده از آن جمله: «چون آفتاب به فروردین خویش رسید آن روز آفریدون به نو جشن کرد و از همه جهان مردم گرد آورد و عهدنامه نبشت و گماشتگان را داد فرمود و مُلک بر پسران قسمت کرد ترکستان از آب جیحون تا چین و ماچین تور را داد و زمین روم مر سلم را و زمین «ایران» و تخت خویش را به ایرج داد و ملکان ترک و روم و عجم همه از یک گوهرند و خویشان یکدیگرند و همه فرزندان فریدوناند». در همانجا میخوانیم: «شنیدم که در «ایران» مَلِکی بود و آیین او چنان بود که چون جنگی کردی، سپاهی داشتی آراسته و ساخته و ایشان را همه جامه سیاه پوشانیده راست که جنگ سخت گشتی بفرمودی تا ایشان پیش سپاه آمدندی و آن جنگ بسر بردندی...».
پژوهشگر تاریخ زبان و فرهنگ ایران
این موضوع آنقدر بدیهی است که امروزه کمتر مورخ و شرقشناس و بهویژه ایرانشناسی پیدا میشود که زحمت اثبات دوباره آن را به خود بدهد اما از آنجا که هرازگاهی برپایه اطلاعاتی ناقص یا مغرضانه و ایرانستیزانه سخنانی بهویژه در سپهر رایانه گفته و منتشر میشود، ضروری است نظر به رویکرد این ستون که «زبان و ادبیات فارسی» است به آن پاسخی درخور داده شود. منابع موجود ادبیات ما اعم از نظم و نثر که خوشبختانه مستند به نسخ خطی موجودند و هرکدام بارها تصحیح و چاپ شدهاند، گواه علمی درخشش نام کشور ایران در دوره اسلامی است. با گشت و گذاری در منابع موجود ادب فارسی که محصول فکر و اندیشه و هنر همه ایرانیان با هر گویش، زبان قومی و محلی است، خواهیم دید که نام ایران نیز مانند زبان فارسی مورد وفاق و عشق و علاقه ایرانیان بوده و آنها در جایجای اشعار خود به نام «ایران» تصریح و تاکید یا اشاره کردهاند. در ادامه در بخشهایی از آثار سدههای نخستین شعر و ادب فارسی بنگرید. رودکی، شاعر سده سوم و چهارم هجری و پدر شعر فارسی در قصیده مشهور «مادر می» نام ایران را در ضمن این قصیده زیبا سخن چنین آورده است: «خود بخورد نوش و اولیاش همیدون/ گوید هر یک چو می بگیرد شادان/ شادی بو جعفر احمد بن محمد/ آن مه آزادگان و مفخر ایران» او در شعر خود شادی و خوشبختی را برای ممدوح خود امیر ابوجعفر بن خلف بن لیث صفاری (مقتول به سال۳۵۲) خواستار است و دربزرگی و نیکنامی او را باعث فخر تمام ایرانیان میداند.
ابوسعید ابوالخیر، شاعر، عارف و صوفی زاده ۳۵۷هجری است و گرچه اشعار زیادی از او در دست نیست و بیشتر «رباعیات» منسوب به اویند در یکی از این رباعیها چنین از ایران یاد کرده است: «سبزی بهشت و نوبهار از تو برند/ آنجا که به خلد یادگار از تو برند/ در چینستان نقش و نگار از تو برند/ ایران همه فال روزگار از تو برند». بدیهی است در این رباعی وقتی از ایران در برابر چین یاد میشود مقصود «کشور ایران» است. «عنصری»(زاده ۳۵۰هجری) ملکالشعرای دربار سلطان محمود که ازشاعران بنام دوره خوداست حدود۱۰بار با تصریح از ایران نام برده است از آن جمله در قصیده ۵۲ دیوانش که مدح سلطان محمود است، چنین میگوید:«خجسته رایت منصور چون ز دارالمک/ بکرد جنبش و شد سوی کشور ایران». عنصری، سلطان محمود را پادشاه کشور ایران میداند و تصریح او به «کشور ایران» در سده چهارم و پنجم در نوع خود گویای این ریشه و پیشینه دولت ملی ایران است.«نوروزنامه» کتابی در وصف نوروز و آداب و رسوم ایرانیان، منسوب به «حکیم عمر خیام نیشابوری» است. این کتاب حتی اگر هم متعلق به حکیم خیام نیشابوری نباشد در تاریخ تألیف آن که مربوط به سالهای اواخر سده پنجم در حدود ۴۸۰ هجری است، تردید نیست. در این کتاب بارها از ایران و ایرانیان نام برده شده از آن جمله: «چون آفتاب به فروردین خویش رسید آن روز آفریدون به نو جشن کرد و از همه جهان مردم گرد آورد و عهدنامه نبشت و گماشتگان را داد فرمود و مُلک بر پسران قسمت کرد ترکستان از آب جیحون تا چین و ماچین تور را داد و زمین روم مر سلم را و زمین «ایران» و تخت خویش را به ایرج داد و ملکان ترک و روم و عجم همه از یک گوهرند و خویشان یکدیگرند و همه فرزندان فریدوناند». در همانجا میخوانیم: «شنیدم که در «ایران» مَلِکی بود و آیین او چنان بود که چون جنگی کردی، سپاهی داشتی آراسته و ساخته و ایشان را همه جامه سیاه پوشانیده راست که جنگ سخت گشتی بفرمودی تا ایشان پیش سپاه آمدندی و آن جنگ بسر بردندی...».
پژوهشگر تاریخ زبان و فرهنگ ایران

ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
-
تدوین بسته حمایتی برای جذب سرمایه در صنعت ریلی
-
تدوین بسته حمایتی برای جذب سرمایه در صنعت ریلی
-
تدوین بسته حمایتی برای جذب سرمایه در صنعت ریلی
-
فرسایش هژمونی آمریکا با تعرفههای ترامپ
-
اهمیت آموزش دریایی در توسعه دریا محور
-
«ایران» در متون ادب فارسی
-
ردپای ناکارآمدی سیستمهای اطفای حریق در آتش سوزی لنجهای سیریک
-
کلیات الحاقیه کنوانسیون محیط زیستی دریای خزر تصویب شد
-
راهکار شش گانه برای مقابله با افزایش تحریم نفتی ترامپ
-
توسعه و نوسازی ناوگان، هدف راهبردی ناوگان ملی کشتیرانی در سال ۱۴۰۴
-
«ایران» در متون ادب فارسی
اخبار روز
-
دولت در طول جنگ ۶۱۱ هزار تن کالای اساسی توزیع کرد
-
عملیات بازسازی واحدهای آسیبدیده بدون وقفه ادامه دارد
-
آسمان مرکز و نیمه غربی کشور هم برای پروازهای عبوری بین المللی بازگشایی شد
-
پیشفروش بلیتهای اتوبوس اربعین از ۲۵ تیر آغاز میشود
-
۳ هزار اتوبوس به کمک سفرهای اربعین میآیند
-
افت ۱۲ درصدی قیمت نفت در هفته متلاطم طلای سیاه
-
سهم ۲.۵ میلیون تنی ترانزیت بار ریلی در سالجاری
-
قیمت جدید طلا، سکه و دلار امروز ۷ تیر ۱۴۰۴
-
گزارش روزانه بورس امروز ۷ تیر؛ ریزش ۶۲ هزار ۵۴۸ واحدی شاخص کل
-
ترامپ: لازم باشد دوباره بمباران میکنیم
-
بازگشایی بازار سرمایه پس از ۹ روز توقف
-
۶۳ هزار حاجی با ناوگان جادهای به کشور بازگشتند
-
ثبتنام خسارتدیدگان حملات اخیر در تهران آغاز شد
-
جابهجایی ۴.۶ میلیون مسافر توسط ناوگان حملونقل بینشهری طی ۱۲ روز اخیر پنجشنبه ۵ تیر ۱۴۰۴ - ۰۷:۳۵-جادهای
-
ازسرگیری پروازهای بازگشت حجاج به کشور با فرود نخستین هواپیما در مشهد
-
ایران در جنگ اخیر اراده خود را بر آمریکا و رژیم صهیونیستی تحمیل کرد
-
توقف جنگ به معنای پایان تلاش دشمن نیست
-
انتصاب سرپرست جدید دفتر مرکزی حراست سازمان منطقه آزاد قشم
-
رژیم صهیونی در زیر ضربات جمهوری اسلامی تقریباً لِه شد
-
بازسازی مناطق خسارتدیده در جنگ در اولویت وزارت راه است