سازمان شیلات به دنبال ریل‌گذاری توسعه زیر ساخت های شیلات
​​​​​​​گروه شیلات-امید اسماعیلی-  مقامات دولتی بر این باورند که شیلات می‌تواند در نقش کلید طلایی توسعه پایدار در سواحل جنوبی کشور ظاهر شود. بررسی ماموریت‌های در نظر گرفته‌شده برای بخش شیلات در برنامه هفتم توسعه نشان می‌دهد که اهداف بزرگی مانند تولید ۱.۸میلیون تن آبزیان و صادرات یک‌میلیارد دلاری در برای این حوزه هدف‌گذاری شده است. در این میان برخی کارشناسان اقتصادی و حتی فعالان اقتصادی حوزه صیادی و شیلات کشور معتقدند که برنامه هفتم توسعه، آمار و ارقام را بلندپروازانه در نظر گرفته و آینده‌ای درخشان برای صنعت شیلات ایران ترسیم کرده است که شاید با واقعیت‌های این روزها چندان همخوانی نداشته باشد. نگاهی به وضعیت اسکله‌ها، بازارها و ذخایر طبیعی موجود در دریاها، نیز نشان می‌دهد فاصله زیادی میان اهداف پیش‌بینی‌شده روی کاغذ و واقعیت‌های میدانی وجود دارد.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، ميزان توليد آبزيان در برنامه هفتم توسعه ۱.۸ميليون تن پيش‌بيني شده است که بخش اعظم اين توليد، مربوط به حوزه آبزي‌پروري بوده و در حوزه صيد و صيادي حفظ ذخاير، توسعه صيد در آب‌هاي دور و ذخاير كمتر برداشت‌شده پيش‌بيني شده است. با این حساب می‌توان گفت که توسعه آبزي مصرفي را از ديگر اهداف برنامه هفتم توسعه است. گزارش‌های رسمی حاکی از آن است که در حال حاضر ميزان عرضه سرانه آبزيان در كشورمان ۱۴كيلو و ۲۷۰گرم برآورد شده كه با ميزان نرم جهاني كه حدود ۲۲كيلوگرم است، فاصله دارد.
کارشناسان بر این باورند که شيلات و آبزي‌پروري به عنوان موتور توسعه‌اي در حوزه كشاورزي محسوب مي‌شود و با توجه به آنكه بخش اعظمي از كره زمين را آب فرا گرفته، مي‌توان از اين موهبت الهي، براي توليد بهينه استفاده كرد. در شرایط امروز کشور، توليدات شيلاتي مي‌تواند در حوزه فقرزدايي، اشتغال‌آفريني و توليد ثروت موثر باشد، افزود: حوزه شيلات و آبزي‌پروري به عنوان يكي از برنامه‌هاي توسعه‌اي بخش كشاورزي محسوب شده تا ضمن ايجاد اشتغال، توليد و ارزش‌افزوده، توسعه مصرف را در برداشته و به حفظ امنيت غذايي كمك كند.
مدیران وزارت جهادکشاورزی و مسئولان سازمان شیلات باور دارند که شيلات به عنوان رشته‌اي بين‌بخشي محسوب مي‌شود و ضرورت دارد سرمايه‌گذاري‌ها با توجه به پتانسيل‌هاي موجود در اين حوزه انجام شود تا برنامه‌ريزان كشور به اين نتيجه برسند كه تا چه اندازه شيلات مي‌تواند با هر ريال سرمايه‌گذاري، در تامين ارزش‌افزوده و ارزش اقتصادي پيدا و پنهان، باعث توسعه در ساير بخش‌ها نيز باشد و بدين ترتيب بسياري از نگاه‌ها به سمت شيلات معطوف خواهد شد.
باید در نظر داشت؛ پرداختن به زنجيره‌هاي ارزش كه در برنامه هفتم توسعه ديده شده، یک ضرورت انکارناپذیر برای توسعه و رونق اقتصاد دریامحور و شیلات در کشور است. به باور کارشناسان؛ اين امر يكي از نقاط قوت محسوب مي‌شود و حركت به سمت زنجيره‌هاي ارزش ابعاد كمي توليد را افزايش داده و در حد كلان با تاثير‌گذاري بر كيفيت، توليدات به صورت يكنواخت‌تر انجام شود و طبيعتا حجم بالاي محصول و با كيفيت يكسان، بازاريابي مناسب‌تر و بهتري خواهد داشت.

جهش تولیدات دریایی در برنامه‌های توسعه
عیسی گلشاهي، معاون برنامه‌ريزي و مديريت منابع سازمان شيلات در گفت‌وگو با «رادیو اقتصاد»، با اعلام اینكه ظرفيت حوزه شيلات و آبزيان بالاتر از چيزي است كه در برنامه هفتم توسعه مدنظر قرار گرفته، تاكيد كرد: در اسناد بالادستي ۸بند از ۹بند ابلاغ‌شده توسط مقام معظم رهبري درخصوص اقتصاد دريامحور به صورت مستقيم با حوزه شيلات مرتبط است و انتظار مي‌رود از لحاظ امكانات، اعتبارات و ساير موارد با ساير دستگاه‌ها همكاري‌هاي بيشتري به‌وجود آيد. این مقام مسئول در سازمان شیلات در ادامه خاطرنشان كرد: در حال حاضر حدود ۱۷درصد از جيره غذايي مردم مربوط به آبزيان است كه بايستي به عدد ۳۳ژدرصد نزديك شود. وي ميزان توليدات شيلاتي براساس برآورد انجام‌شده تا پايان‌۱۴۰۳ را يك‌ميليون و ۴۶۰هزار تن برشمرد و ادامه داد : حدود ۷۹۰هزار تن آن مربوط به صيد و صيادي و بخش اعظم باقيمانده مربوط به آبزي‌پروري است. این مقام مسئول همچنین افزود: ميزان صيد در محدوده ۸۰۰هزارتن ثابت خواهد ماند و مطابق برنامه هفتم توسعه فعاليت در اين حوزه بر پايه پايداري صيد استوار خواهد بود.

ریل‌گذاری برای شیلات در برنامه هشتم توسعه
معاون برنامه‌ريزي و مديريت منابع سازمان شيلات افزايش توليد در برنامه هفتم را بيشتر مربوط به آبزي‌پروري برشمرد و گفت: با توجه به كمبود منابع آب شيرين، برنامه‌اي براي افزايش تعداد مزارع آب شيرين در داخل كشور در دست نيست و حركت به سمت بهره‌وري مزارع موجود و توليد در آب‌هاي شور، لب‌شور و آب‌هاي غيرمتعارف خواهد بود. گلشاهي ادامه داد: در صدديم تا با ريل‌گذاري بسيار مناسبي كه در اين برنامه انجام مي‌شود در برنامه هشتم توسعه شاهد رشد جهشي در توليدات دريايي-پرورشي با توجه به اسناد بالادستي توسعه دريامحور باشيم.
این مقام مسئول در سازمان شیلات کشور فعاليت در حوزه شيلات و آبزي‌پروري را يكي اقتصادي‌ترين فعاليت‌ها در بخش كشاورزي برشمرد و ادامه داد: از آنجايي كه فعاليت و سرمايه‌گذاري در حوزه شيلات و آبزي‌پروري بين‌دستگاهي است، بنابراين بايستي دستگاه‌هاي مرتبط در كنار سازمان حاكميتي شيلات از سرمايه‌گذاران، حمايت‌هاي ويژه‌تري داشته باشند. وي تغيير نظام‌هاي بهره‌برداري و حركت از سرمايه‌گذاري‌هاي خرد به سمت سرمايه‌گذاري‌هاي كلان را يكي از راهكارهاي توسعه اين صنعت برشمرد و افزود: برنامه‌اي توسط اين سازمان تدوين شده كه ميزان سرمايه‌گذاري را به تفكيك استاني با توجه به طرح‌هاي موجود پيش‌بيني كرده است. 

مسیر پایدار برای توسعه شیلات ایران
آبزی‌پروری به ‌عنوان مسیر پایدار توسعه شیلات اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. پرورش در قفس و روش‌های صنعتی، علاوه‌بر کاهش فشار بر ذخایر طبیعی، امکان استانداردسازی و افزایش ارزش‌افزوده را فراهم می‌سازند. این رویکرد، ثبات عرضه و قابلیت حضور جدی‌تر در بازارهای صادراتی را تضمین می‌کند. بااین‌حال، فقدان زیرساخت‌های لازم در حوزه نهاده‌های تخصصی، زمین‌های مناسب و حمایت‌های اعتباری، مانع تحقق این مسیر شده است و نشان می‌دهد برنامه هفتم باید بیش از گذشته به توسعه آبزی‌پروری توجه کند.
ظرفیت بازارهای منطقه‌ای نیز برای محصولات شیلاتی ایران بسیار بالاست، اما ضعف در زنجیره سرد، بسته‌بندی و برندسازی موجب شده سهم کشور از این بازارها ناچیز باقی بماند. نبود زیرساخت‌های لجستیکی مناسب و موانع صادراتی نیز به این مشکل دامن زده است. بنابراین، سیاست‌گذاری در شیلات نمی‌تواند صرفاً بر تولید بیشتر تکیه کند، بلکه باید کیفیت، استانداردهای بهداشتی و لجستیک صادراتی را به‌ عنوان پیش‌نیاز توسعه مورد توجه قرار دهد.
باید توجه داشت که توسعه شیلات بدون رعایت ملاحظات زیست‌محیطی معنایی ندارد. مبارزه با صید غیرمجاز، سهمیه‌بندی هوشمند صید و پایش ذخایر باید به‌ عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از سیاست‌های شیلاتی دنبال شود. تنها در این صورت می‌توان امیدوار بود که ظرفیت دریا فرسوده نشود و شیلات به ‌عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار کشور نقش‌آفرینی کند.معیشت جامعه صیادی نیز به عنوان ستون اصلی این صنعت، با مشکلاتی مانند ناوگان فرسوده، هزینه‌های سرسام‌آور سوخت و نبود امنیت شغلی و بیمه‌ای پایدار، روزبهروز شکننده‌تر می‌شود. علاوه‌بر این، نقش کلیدی زنان در فرآوری و فروش محصولات شیلاتی، در سیاست‌گذاری‌های کلان تقریباً نادیده گرفته شده است. تا زمانی که برای این چالش‌های ریشه‌ای راه‌حلی واقع بینانه اندیشیده نشود، کلید طلایی توسعه همچنان در باز کردن قفل‌های این صنعت ناکام خواهد
 ماند.