گروه بین الملل- سیدعمران طباطبایی- روسیه سرزمینی است پهناور که در گستره شمالی اوراسیا گسترده شده و از کرانه‌های شرقی اروپا تا مرزهای شرقی آسیا امتداد دارد. موقعیت جغرافیایی این کشور باعث شده است که بخش بزرگی از سرزمینش در عرض‌های بالای جغرافیایی واقع شود و در نتیجه آب‌وهوای سردسیری بر بسیاری از نواحی آن حاکم باشد. همین شرایط آب‌وهوایی موجب شکل‌گیری رودخانه‌هایی شده که ویژگی‌های خاص رودخانه‌های مناطق سردسیر را دارند؛ یعنی رودهایی که در بیشتر ماه‌های سال زیر سلطه یخ و برف‌اند و تنها در دوره کوتاه گرمای تابستانی از قید یخ می‌رهند و جریان پرخروش خود را آشکار می‌سازند.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، این رودخانه‌ها نه‌تنها به لحاظ زیست‌محیطی، بلکه از نظر تاریخی، اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی اهمیت فراوانی در حیات روسیه داشته‌اند. برای درک کامل نقش رودخانه‌های سردسیری روسیه باید ابتدا به پیشینه طبیعی این سرزمین نگاهی افکنیم. روسیه سرزمینی است که بخش وسیعی از آن، به‌ویژه در شمال و سیبری، تحت تأثیر اقلیم قاره‌ای سرد قرار دارد. زمستان‌های طولانی و سخت با دماهای بسیار پایین، گاه تا منفی 50درجه سانتیگراد و تابستان‌های کوتاه اما نسبتاً معتدل سبب می‌شود که چرخه آبی رودخانه‌های این مناطق کاملاً متفاوت از رودخانه‌های مناطق معتدل و گرمسیری باشد. در زمستان سطح رودخانه‌ها با لایه ضخیمی از یخ پوشیده می‌شود و جریان آب زیر این پوشش یخی به کندی و در سکوت جریان دارد.
با آغاز بهار و افزایش دما، ذوب برف و یخ‌های انباشته در گستره وسیع حوضه‌های آبریز، ناگهان حجم عظیمی از آب آزاد می‌شود و سیلاب‌های بهاری شکل می‌گیرد که یکی از مشخصه‌های اصلی رودخانه‌های سردسیری روسیه به‌شمار می‌رود. این سیلاب‌ها گاه با چنان شدتی رخ می‌دهند که مناظر شگفت‌انگیزی از دشت‌های سیلابی غرقاب و جنگل‌های غوطه‌ور پدید می‌آورند.

مهم‌ترین رودخانه‌های سردسیری روسیه
از مهم‌ترین رودخانه‌های سردسیری روسیه می‌توان به ولگا، یِنیسئی، لِنا، اُب و آمور اشاره کرد که هریک در تاریخ و جغرافیای این سرزمین نقشی اساسی ایفا کرده‌اند. هرچند برخی از این رودها مانند ولگا در مناطق نسبتاً جنوبی‌تر جریان دارند، اما ویژگی‌های اقلیمی روسیه باعث می‌شود که حتی این رودخانه نیز در بخش‌هایی از مسیر خود دوره‌های طولانی یخبندان را تجربه کند. ولگا به‌عنوان طولانی‌ترین رود اروپا همواره شریان حیاتی اقتصادی و فرهنگی روسیه بوده است. در زمستان‌های سخت، سطح آن به یخ می‌نشیند و کشتی‌های رودخانه‌ای مجبورند تا بهار و ذوب یخ منتظر بمانند تا بار دیگر رفت‌وآمد ممکن شود. همین دوره‌های یخبندان باعث شده است که روس‌ها از گذشته‌های دور روش‌های خاصی برای سازگاری با این چرخه طبیعی بیابند؛ از ساختن قایق‌های سبک و قابل‌جابه‌جایی گرفته تا برنامه‌ریزی دقیق حمل‌ونقل آبی متناسب با فصل‌های سال.
رودهای عظیم سیبری همچون ینی‌سئی، لنا و اُب نیز از نمادهای رودخانه‌های سردسیری واقعی‌اند. این رودها از اعماق فلات‌های مرتفع و کوهستان‌های پوشیده از برف سرچشمه می‌گیرند و پس از پیمودن هزاران کیلومتر به اقیانوس منجمدشمالی می‌ریزند. حوضه‌های آبریز این رودها در زمستان پوشیده از برف است و بهار هنگام ذوب برف‌ها حجم حیرت‌انگیزی از آب را به سمت شمال می‌فرستد. از آنجا که در نواحی شمالی‌تر هنوز یخ‌های زمستانی در دهانه رودخانه پابرجاست، این پدیده موجب بروز سیلاب‌های شدید می‌شود؛ زیرا آب ناشی از ذوب برف در بالادست قادر نیست به ‌سرعت به دریا برسد و در نتیجه دشت‌های پهناور سیبری را غرقاب می‌کند. این سیلاب‌های بهاری نه‌تنها چالش‌های بزرگی برای سکونتگاه‌های انسانی و زیرساخت‌ها ایجاد می‌کند، بلکه منبعی غنی برای احیای اکوسیستم‌های طبیعی و جنگل‌های تایگا نیز محسوب می‌شود. رسوبات مغذی که با آب سیلاب به دشت‌ها آورده می‌شود، زمین‌های حاصلخیزی پدید می‌آورد و چرخه زیستی جانوران و گیاهان این نواحی به همین سیلاب‌ها وابسته است.
لِنا، یکی از بزرگ‌ترین رودهای سیبری شرقی، به‌ویژه با مناظر یخ‌زده و صخره‌های مرتفع خود شناخته می‌شود. در زمستان این رودخانه به یک نوار یخی بی‌انتها تبدیل می‌شود که گاه همچون یک جاده طبیعی برای تردد زمینی عمل می‌کند. مردمان بومی از گذشته‌های دور از بستر یخ‌زده لِنا برای حمل‌ونقل زمستانی بهره برده‌اند. با فرا رسیدن تابستان کوتاه سیبری، سطح یخ ذوب می‌شود و جریان نیرومند آب مسیر خود را به سوی دریای لَپتِف در اقیانوس منجمدشمالی باز می‌کند. آمیزش این جریان پرانرژی با پهنه‌های بکر تایگا، چشم‌اندازی شگفت‌انگیز از تعامل نیروی طبیعت و سکون انسانی می‌آفریند.
رود اُب که از رشته‌کوه‌های آلتا‌یی سرچشمه می‌گیرد و پس از پیوستن به رود ایرتیش به سوی شمال رهسپار می‌شود، نمونه‌ای شاخص از رودخانه‌های سردسیری با کارکردهای اقتصادی و زیست‌محیطی عظیم است. بندر نووسیبیرسک و شهرهای بزرگ غرب سیبری به لطف وجود این رود و شاخه‌های آن توانسته‌اند به کانون‌های صنعتی و تجاری مهمی بدل شوند. در عین حال، اُب زیستگاه انواع گونه‌های آبزی از ماهیان ارزشمند تا پرندگان مهاجر است که چرخه حیات‌شان به ریتم فصلی رود وابسته است. یخبندان‌های طولانی زمستانی باعث می‌شود که این گونه‌ها به شیوه‌هایی ویژه برای بقا مجهز باشند و حتی مهاجرت‌های فصلی بسیاری از پرندگان بر اساس زمان‌بندی ذوب یخ در اُب تنظیم می‌شود.
رود ینی‌سئی که از کوه‌های سائان سرچشمه می‌گیرد و تا خلیج ینی‌سئی در دریای کارا امتداد دارد، یکی از پرآب‌ترین و قدرتمندترین رودخانه‌های جهان است. نیروگاه‌های برق‌آبی عظیم روی این رودخانه ساخته شده که بخشی از انرژی روسیه را تأمین می‌کند. بااین‌حال، شرایط سردسیر باعث می‌شود که مدیریت این نیروگاه‌ها به‌ویژه در دوره یخبندان و آب‌شدن ناگهانی برف‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق باشد. نوسانات شدید دبی آب و یخبندان‌های ضخیم می‌تواند چالش‌های مهندسی بزرگی ایجاد کند و در عین حال فرصت‌های قابل‌توجهی برای تولید انرژی فراهم آورد.
رود آمور که مرز طبیعی میان روسیه خاور دور و چین را شکل می‌دهد، اگرچه در عرض‌های جغرافیایی نسبتاً پایین‌تر قرار دارد، اما تحت تأثیر زمستان‌های سخت مانچوری و خاور دور روسیه است. یخبندان‌های زمستانی در آمور نه‌تنها اکوسیستم این رودخانه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه بر روابط انسانی و حتی روابط بین‌المللی دوکشور هم تأثیر گذاشته است؛ زیرا این رودخانه بخشی از مرز طولانی روسیه و چین است و یخبندان و ذوب یخ‌ها می‌تواند بر کشتیرانی و دسترسی مرزی اثرگذار باشد.

نگاه تاریخی و فرهنگی به رودخانه‌های روسیه
از منظر فرهنگی و تاریخی، رودخانه‌های سردسیری روسیه همواره الهام‌بخش اسطوره‌ها، افسانه‌ها و آثار هنری بوده‌اند. شاعران و نویسندگان روس بارها شکوه و سکوت زمستانی این رودها را در آثار خود بازتاب داده‌اند. مناظر یخ‌زده که خورشید کم‌جان قطبی بر آن می‌تابد، تصویری از صلابت و استقامت طبیعت روسیه است که با روحیه مردم این سرزمین در هم تنیده است. در ادبیات کلاسیک روسیه، رودهای یخ‌بسته نماد پایداری در برابر سختی و گذر زمان محسوب می‌شوند و لحظه گشایش بهاری، هنگامی که یخ‌ها می‌شکنند و رود دوباره به حرکت در می‌آید، نشانه امید و زندگی نو است.
از منظر زیست‌‌محیطی، این رودخانه‌ها به عنوان شریان‌های حیاتی تایگا و توندرا نقش بی‌بدیلی دارند. آن‌ها منابع آب شیرین گسترده‌ای فراهم می‌آورند و به عنوان مسیرهای اصلی انتقال رسوبات و مواد مغذی عمل می‌کنند. گونه‌های بی‌شماری از ماهیان سردآبی چون سالمون سیبری، استروژن و گونه‌های بومی دیگر در این رودها تخم‌ریزی می‌کنند و زندگی بسیاری از پستانداران نیمه‌آبزی چون سگ آبی، سمور دریایی و حتی خرس‌های قطبی به چرخه زیستی این رودها وابسته است. در عین حال، تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی خطرات تازه‌ای برای این اکوسیستم‌ها به همراه آورده است. افزایش دمای میانگین موجب کوتاه‌ترشدن دوره یخبندان و تغییر الگوهای ذوب برف شده و این امر بر دبی رودخانه‌ها، زمان وقوع سیلاب‌ها و زیست‌بوم‌های وابسته تأثیر مستقیم گذاشته است. ذوب زودهنگام یخ ممکن است موجب کاهش فرصت تخم‌ریزی برخی گونه‌های ماهیان شود و همچنین تهدیدهایی برای سکونتگاه‌های انسانی در حاشیه رودها به‌وجود آورد.

جنبه‌های اقتصادی رودخانه‌های سردسیری
از جنبه اقتصادی، رودخانه‌های سردسیری روسیه همچنان مسیرهای مهم حمل‌ونقل به‌شمار می‌روند. در مناطقی که جاده‌های زمینی اندک و فاصله شهرها بسیار است، این رودخانه‌ها در فصل‌های گرم‌تر به شاهراه‌های طبیعی حمل کالا تبدیل می‌شوند. حتی در دوره یخبندان، سطح منجمد رودها گاه نقش جاده‌های زمستانی را ایفا می‌کند و کامیون‌ها و وسایل نقلیه سنگین از بستر یخ‌زده رودخانه عبور می‌کنند. این سازگاری شگفت‌‌انگیز میان انسان و طبیعت از ویژگی‌های منحصربه‌فرد زندگی در سرزمین‌های سردسیر روسیه است.
در طول تاریخ روسیه، توسعه شهرها و صنایع نیز به‌ شدت با این رودخانه‌ها گره خورده است. شهرهای بزرگی چون نووسیبیرسک، کراسنویارسک، یاکوتسک و بسیاری دیگر در مجاورت این رودها شکل گرفته‌اند. این شهرها از آب آشامیدنی، انرژی برق‌آبی، شیلات و همچنین مسیرهای تجاری رودخانه‌ای بهره برده‌اند. در عین حال، این وابستگی همواره چالش‌هایی در مدیریت منابع آبی و حفاظت از محیط‌زیست به همراه داشته است. آلودگی صنعتی، استخراج معادن و بهره‌برداری بیش از حد از منابع آبزی در برخی مناطق نگرانی‌های زیست‌محیطی جدی ایجاد کرده و دولت روسیه ناگزیر است برای حفاظت از این منابع حیاتی سیاست‌های سختگیرانه‌تری اعمال کند.
درک نقش رودخانه‌های سردسیری روسیه بدون توجه به بُعد اجتماعی و فرهنگی ممکن نیست. این رودها در زندگی روزمره مردم، در آیین‌ها، در ترانه‌های محلی و حتی در باورهای مذهبی جایگاهی ریشه‌دار دارند. برای جوامع بومی سیبری، رودخانه‌ها نه فقط منبع آب و غذا، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و معنوی آنان است. در سنت‌های شفاهی اقوام یاکوت، رود لِنا روحی مقدس دارد و صدای شکستن یخ‌های آن در بهار نوید آغاز دوباره حیات و پایان زمستان طولانی است. این باورها و سنت‌ها نشان می‌دهد که رابطه انسان با طبیعت در این سرزمین بسیار عمیق‌تر از یک رابطه صرفاً اقتصادی است.

رودخانه‌های سردسیری، رگ حیات
 آب‌های شمالی
با نگاهی جامع، رودخانه‌های سردسیری روسیه به منزله رگ‌های حیاتی سرزمین شمال‌اند؛ رگ‌هایی که آب، مواد مغذی، انرژی و الهام را به سراسر این پهنه پهناور می‌رسانند. این رودها با وجود شرایط دشوار اقلیمی، زیستگاه‌های متنوعی را پرورش داده‌اند و تمدن انسانی را در این نواحی امکان‌پذیر کرده‌اند. از دوران باستان تا امروز، از قایق‌های چوبی بومیان تا ناوگان عظیم یخ‌شکن‌های مدرن، رودخانه‌های سردسیری روسیه همچنان نماد پیوند ناگسستنی انسان و طبیعت باقی مانده‌اند. آینده این رودها وابسته به تعامل سنجیده انسان با تغییرات اقلیمی و مدیریت پایدار منابع است؛ چالشی که نه‌تنها برای روسیه، بلکه برای کل کره‌زمین معنایی فراتر از مرزهای ملی دارد، زیرا این رودها بخشی از سامانه هیدرولوژیک جهانی‌اند و تغییرات در چرخه آبی آن‌ها می‌تواند بر آب‌وهوای سراسر نیمکره شمالی اثر بگذارد.
در نهایت، هر قطره آبی که از دل یخ‌های کهن سیبری آزاد می‌شود، داستانی کهن از پایداری، سازگاری و شکوه طبیعت شمالی را روایت می‌کند؛ داستانی که در طول هزاران سال تکرار شده و همچنان ادامه خواهد یافت، تا یادآور باشد که رودخانه‌های سردسیری روسیه نه‌تنها شریان‌های حیاتی یک کشور، بلکه بخشی از میراث طبیعی و فرهنگی بشریت‌اند و سرنوشت آن‌ها با سرنوشت کل سیاره در هم تنیده است.
تداوم این روایت در دل سرزمین‌های پهناور روسیه همچنان چشم‌اندازهای تازه‌ای از نقش رودخانه‌های سردسیری را آشکار می‌کند. اگر از منظر زمین‌شناسی به ماجرا بنگریم، می‌توان دریافت که این رودخانه‌ها در طول میلیون‌ها سال با فرسایش مداوم بسترها و کناره‌ها شکل کنونی زمین را پدید آورده‌اند. دشت‌های آبرفتی حاصل از رسوبات این رودها نه‌تنها خاک حاصلخیز برای رشد پوشش گیاهی تایگا و توندرا فراهم کرده، بلکه در برخی مناطق به تشکیل لایه‌های ضخیم ذغال‌سنگ، تورب و حتی ذخایر معدنی کمک کرده است. حرکت آهسته ولی پرقدرت آب زیر یخ در طول زمستان و سپس سیلاب‌های مهارنشدنی بهاری با خود رسوباتی حمل می‌کنند که در طول هزاران سال بستر رودخانه‌ها را گسترش داده و مناظر طبیعی بدیعی را خلق کرده است. در کناره‌های رود ینی‌سئی، تراس‌های آبرفتی با ارتفاع‌های متفاوت گواه این تغییرات دیرینه است؛ هر لایه داستانی از یک دوره اقلیمی و یک فصل از تاریخ زمین را روایت می‌کند.

تاثیر نظام یخبندان بر ساختار اجتماعی روسیه
نظام یخبندان و ذوب فصلی یخ نیز نه‌تنها بر هیدرولوژی، بلکه بر ساختار اجتماعی جوامع محلی نیز اثر گذاشته است. مردم بومی سیبری در طول قرن‌ها الگوی زندگی خود را براساس ریتم رودها تنظیم کرده‌اند. در زمستان که رودها یخ می‌بندند، این پهنه‌های منجمد به جاده‌های طبیعی بدل می‌شوند و کاروان‌های سورتمه‌ای با سگ‌های هاسکی یا گوزن‌های شمالی روی یخ لغزنده حرکت می‌کنند. این مسیرها که در زبان محلی به نام «زمینیک» شناخته می‌شود، ستون‌فقرات ارتباطی مناطق دورافتاده را در فصل سرما تشکیل می‌دهد. با آغاز بهار و شکستن یخ‌ها، حمل‌ونقل آبی جایگزین زمینی می‌شود و قایق‌های چوبی سنتی و بعدها کشتی‌های موتوری، کالا و مسافر را میان روستاها و شهرهای حاشیه رود جابه‌جا می‌کنند. این چرخه فصلی نوعی همزیستی با طبیعت را به مردم آموخته و به هویت فرهنگی آنان شکل داده است.
این رودخانه‌های عظیم همچنین در شکل‌گیری شبکه‌های تجاری تاریخی روسیه نقش مهمی ایفا کرده‌اند. در قرون میانه، بازرگانان روس از رود ولگا به عنوان شاهراه اصلی برای دادوستد با خاورمیانه و دریای خزر بهره می‌بردند. در شرق دور، رود آمور مسیر ارتباطی میان روسیه و چین بود و مبادلات فرهنگی و اقتصادی از طریق این شریان آبی صورت می‌گرفت. حتی در مناطق سردسیری که بخش عمده سال زیر یخ پوشیده است، همین رودخانه‌ها پیونددهنده سکونتگاه‌ها و عامل پایداری اقتصادی بوده‌اند. تا امروز نیز در مناطق دورافتاده‌ای چون یاکوتیا، حمل‌ونقل سنگین کالاهای اساسی، تجهیزات صنعتی و مواد غذایی به شدت به کشتیرانی تابستانی وابسته است و هرگونه تغییر در زمان ذوب یخ می‌تواند اقتصاد محلی را تحت تأثیر قرار دهد.
تأثیر رودخانه‌های سردسیری روسیه بر نظام اکولوژیک جهان را نمی‌توان نادیده گرفت. این رودها با انتقال حجم عظیمی از آب شیرین به اقیانوس منجمدشمالی نقش تعیین‌کننده‌ای در تنظیم شوری و جریان‌های اقیانوسی دارند. آب شیرین ورودی از رودهای سیبری به دریای کارا، دریای لاپتف و دریای شرق سیبری با جریان‌های آب شور اقیانوس در می‌آمیزد و بر الگوهای تشکیل یخ دریایی و در نتیجه بر چرخه اقلیمی قطبی اثر می‌گذارد. پژوهش‌های علمی نشان داده است که تغییر در میزان تخلیه آب شیرین این رودها می‌تواند حتی بر شدت و مسیر جریان گرمایی اقیانوسی آتلانتیک‌شمالی تأثیر بگذارد و در نتیجه آب‌وهوای اروپا و آمریکای شمالی را تحت تأثیر قرار دهد. به بیان دیگر، رودخانه‌های سردسیری روسیه صرفاً پدیده‌ای محلی نیستند بلکه جزئی از سامانه پیچیده اقلیمی کره زمین به‌شمار می‌آیند.

نقش جهانی رودخانه‌های سردسیری روسیه
در کنار این نقش جهانی، خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی نیز جدی است. گرم‌شدن کره‌زمین سبب کوتاه‌ترشدن دوره یخبندان، زودتر آب‌شدن برف‌ها و تغییر زمان‌بندی سیلاب‌ها شده است. این تغییرات نه‌تنها بر حیات آبزیان و گیاهان بومی اثر می‌گذارد، بلکه بر اقتصاد و زندگی مردم نیز تأثیر مستقیم دارد. برای مثال، کاهش ضخامت یخ در زمستان خطرناک است زیرا جاده‌های یخی زمستانی که بسیاری از روستاهای سیبری برای دریافت تدارکات ضروری به آن وابسته‌اند، ممکن است دیگر قابل‌استفاده نباشد. این امر می‌تواند هزینه‌های زندگی و لجستیک را به شدت افزایش دهد. در عین حال، افزایش ناگهانی دبی رودخانه در بهار می‌تواند خطر سیلاب‌های ویرانگر را تشدید کند، زیرا سیستم‌های زیرساختی موجود برای الگوهای گذشته طراحی شده‌اند و ممکن است نتوانند با تغییرات سریع سازگار شوند.
تغییرات اقلیمی همچنین باعث ذوب‌شدن لایه منجمد دائمی خاک یا پرمافراست شده است که در بسیاری از مناطق سیبری گسترده است. ذوب این لایه نه‌تنها گازهای گلخانه‌ای مانند متان را آزاد می‌کند، بلکه ثبات بستر رودخانه‌ها و سازه‌های انسانی نزدیک به آن‌ها را تهدید می‌کند. ساختمان‌ها، جاده‌ها و خطوط لوله‌ای که روی خاک یخ‌زده ساخته شده‌اند، در معرض نشست ناگهانی قرار می‌گیرند و این امر می‌تواند پیامدهای اقتصادی و زیست‌محیطی گسترده‌ای به همراه داشته باشد. در نتیجه، رودخانه‌های سردسیری روسیه در خط‌مقدم پیامدهای تغییرات اقلیمی قرار دارند و مطالعه و پایش دقیق آن‌ها برای پیش‌بینی تحولات آینده کره‌زمین اهمیت حیاتی دارد.
با وجود همه این چالش‌ها، این رودخانه‌ها همچنان منبعی از زیبایی و الهام برای مردم روسیه و جهان باقی مانده‌اند. چشم‌اندازهای سحرانگیز طلوع خورشید بر فراز یخ‌های رود لِنا، انعکاس نور ماه بر سطح یخ‌زده ینی‌سئی در شب‌های طولانی زمستان و صدای مهیب شکستن یخ‌ها در بهار همگی تجربه‌هایی هستند که هر بیننده‌ای را مسحور می‌کند. عکاسان و مستندسازان از سراسر جهان برای ثبت این لحظات منحصربه‌فرد به این سرزمین سفر می‌کنند. هنرمندان روسی بارها از این مناظر در نقاشی‌ها، موسیقی و ادبیات خود بهره برده‌اند و بدین ترتیب رودخانه‌های سردسیری نه‌تنها در جغرافیا و اقتصاد، بلکه در روح فرهنگ روسیه حضوری ماندگار دارند.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی
اگر بخواهیم تصویر کاملی از روسیه و زندگی در این سرزمین را ترسیم کنیم، نمی‌توانیم نقش این رودخانه‌ها را نادیده بگیریم. آن‌ها گذشته، حال و آینده این کشور را به هم پیوند می‌زنند، مرزهای طبیعی و فرهنگی می‌سازند و پلی میان انسان و طبیعت ایجاد می‌کنند. رودخانه‌های سردسیری روسیه نمادی از پایداری و تغییر همزمان‌اند؛ پایداری در حفظ جریان حیات در دل سرمای جانکاه و تغییر در پاسخ به نیروهای اقلیمی و انسانی که هر روز شکل تازه‌ای به آن‌ها می‌دهد. هر بار که یخ‌ها در بهار می‌شکنند و آب‌های خروشان آزاد می‌شوند، یادآور می‌شوند که حیات حتی در سردترین و خشن‌ترین شرایط نیز راه خود را می‌یابد و جریان زندگی همچنان ادامه دارد. جریانی که از دل کوه‌های برفی سرچشمه می‌گیرد و در پهنه بیکران اقیانوس منجمدشمالی به سرانجام می‌رسد، تا بار دیگر چرخه بی‌پایان طبیعت را به نمایش بگذارد و سرود جاودان زمین سردسیر را در گوش جهانیان طنین‌انداز کند.