مهدی جمشیدی
در مورد نقطه تمایز شهید مطهری از سایر اندیشمندان و علمای فعال در آن دوران نظیر شهید مفتح، شهید بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ای و... می‌توان از دو منظر نگاه کرد و او را مورد بررسی قرار داد، اول؛ جنبه «متنی» که مربوط به کتب و دستاورد‌های علمی اوست و دوم، جنبه «فرامتن» که در مورد خود «شخصیت» مطهری و موضوعات پیرامونی آن است.در بُعد «متن»، آثار شهید مطهری چه آثار گفتاری و چه نوشتاری از خصوصیاتی برخوردار است که در دیگر کتب و آثار از سایر نفرات دیده نمی‌شود و این همان نقطه تمایزِ رهاورد‌های علمی ایشان از باقی است که به چند نمونه از آن اشاره خواهم کرد. از جمله این خصوصیات می‌توان به به گستردگی موضوعاتی اشاره کرد که شهید مطهری بدان‌ها پرداخته است. این تنوع موضوعات از شهید مطهری یک شخصیت «جامع‌الاطراف» ساخته که با فراگیری خود و چند وجه و چند ضلع بودنش می‌تواند برای انسان یک نظام فکری طراحی کند. آثار مطهری جنبه «تمحّضی» ندارد که به یک بخش خاص و موضوعات پیرامونی آن بپردازد، بلکه گسترده بودن آثارش به حدی است که با تکیه بر آن به تنهایی می‌توان یک «مکتب» فکری و معرفتی ساخت. خصوصیت دیگری آثار شهید مطهری سادگی در بیان بود. او توانست مضامین و موضوعات عالی را در ظروف معرفتی کوچک قرار دهد و به مخاطب منتقل کند. شهید مطهری با پایداری به اصل و اساس موضوعات در ساده‌سازی مفاهیم بسیار موفق بود.ویژگی بعدی کتب مطهری «روزآمدی» و «تجدیدنظر زبانی» است. مطهری با ادبیات و موضوعات روز سخن می‌گفت، اگرچه او یک حوزوی سنتی اصیل و پرمایه است اما با خواندن آثار و شنیدن سخنانش آدمی پی خواهد برد که او با مسائل روز و موضوعات جدید جامعه مماس و منطبق است، در یک کلام او روحانی «معاصر اندیش» است. مسأله به روز بودن و با موضوعات جدید همزبان شدن بسیار مهم است، اگر نسل جوان بدانند شخصی بسیار باسواد است...
ادامه در صفحه 2