گروه شعارسال - عضوکمیسیون امنیت ملی مجلس با تاکید بر اینکه با آمار و ارقام و شعار نمی‌توان شعار سال را محقق کرد، گفت: رهبر معظم انقلاب چندین سال است جهت‌گیری کلی کشور در مورد اقتصاد را نشان دادند، اما مسئولان اجرایی در عملیاتی کردن و اجرای شعار سال تعلل می‌کنند؛ متاسفانه برنامه‌ریزی‌ها و مدیریت در کشور ضعیف است و مسائل و سیاست خارجی و تنش‌ها در وضعیت جهانی، این اجازه را نداده که در وضعیت اقتصادی مردم گشایشی ایجاد کنیم و نه تنها گشایشی ایجاد نشده، بلکه وضعیت بدتر هم شده است.
جلیل رحیمی‌جهان‌آبادی در گفت‌وگو با اقتصادسرآمد با یادآوری اینکه افزایش قیمت دلار، اجناس و کالاها، طلا، خودرو و مسکن از تحمل مردم خارج شده است، افزود: در حال باخت اقتصاد کشور در یک مثلث برمودای سه گانه هستیم، زیرا حاضر به پیوند به اقتصاد جهانی با کمک بخش خصوصی نیستیم، در حالی که با اقتصاد دولتی نمی‌توان با جهان که بخش خصوصی اداره‌اش می‌کند کار کنیم و باید بخش خصوصی را تقویت و موانع سد راه آن را برطرف کنیم و آن را به اقتصاد جهانی پیوند دهیم.
نماینده مردم تربت‌جام، تایباد، باخرز و صالح‌آباد در مجلس یازدهم با تاکید بر اینکه باید در عرصه سیاست خارجی تکلیف‌مان را مشخص کنیم، تصریح کرد: باید دید که می‌خواهیم با تنش‌ها، چالش‌ها و اختلافات چیکار کنیم، زیرا نمی‌توان با این سبک و سیاق ادامه داد و باید وضعیت سیاست خارجی را تعیین تکلیف کنیم.
تا زمانی که انتخاب مدیران اقتصادی، سیاسی و جناحی باشد، نمی‌توان توقع بهبود وضعیت اقتصاد را داشت
رحیمی‌جهان‌آبادی با تاکید بر اینکه در عرصه داخلی هم، مدیران شایسته و متخصص باید جایگزین رزومه‌نویسان ماهر شوند، گفت: کشورهای پیشرفته صنعتی مانند ژاپن، آلمان و چین با تکیه بر دانش، تخصص و کار توانستند وضعیت اقتصادی خود را متحول کنند و تا زمانی که در کشورمان انتخاب مدیران اقتصادی هم، سیاسی و جناحی باشد، نمی‌توان توقع بهبود وضعیت اقتصاد را داشت.
حوزه گردشگری در ایران مغفول مانده است
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با یادآوری اینکه حوزه گردشگری از جمله حوزه‌هایی است که می‌توانست اقتصادمان را متحول کند، اما این مهم هم مغفول مانده است، تصریح کرد: گسترش اشتغال از طریق بخش خصوصی، توسعه و رشد اقتصادی و افزایش سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی و همچنین استخدام و اشتغال در ادارات دولتی را حاصل می‌شود که به طور قطع بر اساس قوانین بالادستی از جمله برنامه پنج ساله و شرایط کشور امکان اینکه بخواهیم استخدام دولتی و گسترش دولت را به عنوان یک سیاست در دستور کار قرار دهیم، عملاً وجود ندارد و از سویی برای گسترش اشتغال در بخش خصوصی هم باید زمینه‌های فعالیت آن را تسهیل و موانع سد راه فعالیت آن را برداریم که مجلس یازدهم در این عرصه ورود و قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار را تصویب و بخشی از موانع را تا حد امکان رفع کرد، اما واقعیت این است که در جذب سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی که می‌تواند تاثیر بسیار خوبی در توسعه اقتصادی، ایجاد اشتغال و فعالیت‌های اقتصادی داشته باشد، ناموفق بوده‌ایم و دچار مشکل هستیم. یعنی سرمایه داخلی به جای اینکه برای تولید و اشتغال هزینه شود در مسیرهای کاذب مانند خرید و فروش ارز و سکه و موارد مشابه هزینه می‌شود و این موارد آثار مستقیمی در اشتغال‌زایی وسیع ندارد. در کنار این موارد با پایین بودن سرعت اینترنت هم مواجه هستیم در حالی که بخشی از اشتغال در فضای مجازی و بستر استفاده از اینترنت اتفاق می‌افتد.
به دلیل محدودسازی اینترنت، اشتغال در این عرصه را نیز از دست دادیم
وی با یادآوری اینکه به دلیل محدودسازی اینترنت، اشتغال در این عرصه را نیز از دست دادیم، تصریح کرد: تمامی این اقدامات برخلاف شعار سال بوده و در عرصه اشتغال کار بزرگی اتفاق نیفتاده است و شاهد اقدامات ارزشمندی نیستیم. در واقع فعالیت‌های دانش بنیان، یعنی اینکه تحقیقات علمی را مبنای کار اقتصادی، تولیدی و درآمدی قرار دهیم و شرکت‌ها، پژوهش را تبدیل به کالا، خدمات و فرصت و نرم افزار و از طریق این دانش و فکر ایجاد درآمد و اشتغال‌زایی کنند، اما مراکز پژوهشی به دلیل نداشتن پشتوانه مالی و ارتباط لازم با بخش تولید و صنعت و عدم‌حمایت لازم نمی‌توانند اقدامات جدی را انجام دهند و از سویی، بخشی از پژوهش‌ها که قابلیت اجرا دارند به دلیل عدم‌سرمایه‌گذاری، امکانات و حمایت مالی هیچ وقت تبدیل به کالا و خدمات قابل عرضه و فرصت شغلی و کاری به نحو احسن نشده‌اند.
رحیمی‌جهان‌آبادی ادامه داد: گردشگری، سینما، مد و لباس، فوتبال و استارتاپ‌ها از جمله صنعت‌های فعال در جهان هستند، اما متاسفانه در ایران به آن‌ها توجه چندانی نمی‌شود. به عنوان مثال در کشوری مانند پرتغال به هر فرد خارجی که پیشنهاد قابل اجرایی در حوزه استارتاپ‌ها داشته باشد، ویزا، اقامت و امکانات مالی و تحصیلی داده می‌شود، اما در کشوری به عظمت ایران، استفاده چندانی از ظرفیت‌ها نمی‌شود. در بسیاری از کشورهای همسایه بسیاری از شرکت‌ها و تولیدی‌ها، حامی مالی بسیاری از فعالیت‌های دولتی هستند، اما در ایران همه چشم‌شان به حمایت دولت است در حالی که دولت در شرایط فعلی و تحریم‌ها، ظرفیت محدودی برای درآمد دارد در نهایت آنچه در سطح جامعه مشاهده می‌کنیم، بیانگر این است که دولت اقدامات جدی را برای شعار سال انجام نداده و اقدامات انجام شده ملموس نبوده است.