سیدهادی موسوی قوام- چند روز پیش به رسم سنوات همیشگی در مجمع عمومی عادی سالیانه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (حکشتی) به عنوان سهامدار شرکت کردم. علاوه بر سهامداران حقیقی و سهامداران حقوقی، مدیران عامل شرکت های تابعه و کارکنان حکشتی نیز که دارای سهام ترجیحی آن بنگاه اقتصادی هستند در مجمع حاضر بودند. مجمع حکشتی سال هاست به سنت همیشگی در سالن 200 نفره محل فعالیت کشتیرانی برگزار می شود که به نظر می رسد برای این نماد بورسی با اندازه بزرگ مارکت، عمق اثرگذاری بر بازار و شاخص کل و تعداد سهامداران حقیقی، نمی‌تواند محل مناسبی برای میزبانی از چنین جمعیتی باشد. به همین دليل برخی سهامداران حقیقی از تنگی سالن و کمبود صندلی شاکی بودند. مدیرعامل حکشتی هنگامی که برای ارایه گزارش عملکرد هیئت مدیره به سهامداران روی سن سالن رفت و ناراحتی سهامداران را مشاهده کرد تصمیم گرفت همکاران خود که آنها نیز به نوعی سهامدار حقیقی از نوع ترجیخی محسوب می شوند را از سالن خارج کند و صندلی آنها را به سهامداران حقیقی بدهد. پس از آنکه مدیرعامل حکشتی اعلام کرد همکارانش در کشتیرانی به سالن مجاور منتقل شوند حدود یک سوم جمعیت مانند سربازان پادگان که دستوری از فرمانده خود دریافت کرده باشند بدون درنگ از روی صندلی برخاستند و از سالن خارج شدند.
در آن لحظه كه مجمع برگزار مي‌شد، شرکت های دیگر را در ذهن مرور کردم که اگر مدیرعامل از کارمندان می خواست از جای خود به دلایل مختلف تکان نخوردند، سهامداران حقیقی را به هیچ نمی پنداشتند.
اینجا بود که متوجه شدم شکست رکورد سودآوری حشکتی از بدو تاسیس در سال 1346 تاکنون و دستیابی به سود تلفیقی 20 هزار میلیارد تومان علاوه بر زحمت دریانوردان و افزایش تقاضای برای حمل و نقل جهانی پس از پاندمی کرونا، راهبری آگاهانه و استراژیک در مجموعه بزرگ کشتیرانی با هفت هزار نفر پرسنل دریایی و خشکی است. رهبری توام با مهارت های مدیریتی و ارتباطی بالا، تفکر خلاق و نوآوری، علاقه به ریسک، آرامش و قاطعیت در تصمیم گیری، شفافیت، تقسیم مسوولیت‌ها و ... از جمله مسایلی است که به نظرم رسید در دوره هیئت مدیره فعلی حکشتی آن‌چنان موثر بوده که کارکنان با یک توصیه مدیرعامل فوری از جای خود برخاسته و به سالن پخش آنلاین می روند.
کشور ما و سیستم مدیریتی کلان که علیرغم وجود قوانینی چون اصل 44 قانون اساسی، خصوصی سازی و مولدسازی همچنان درگیر مالکیت دولت بر شرکت‌های متعدد است می تواند رهبری خلاقانه حکشتی در چهار سال گذشته که منجر به تبدیل جزیره‌های کشتیرانی به یک هویت واحد شده را در انتخاب مدیران بنگاه های مختلف الگو قرار دهد.
پي‌نوشت: روزنامه اقتصاد سرآمد دخل و تصرفي در يادداشت اين سهام‌دار حكشتي نداشته و انتشار مطلب، ديدگاه روزنامه نيست و حسب آزادي بيان و مسووليت رسانه‌اي منتشر شده است. 

دست اندازی به قلمرو حکمرانی دریاپایه «ملوک هرموز»
بازخوانی روایت ورود ناوگان  نظامی استعمار پرتغال به تنگه هرمز و دست اندازی به قلمرو حکمرانی دریاپایه «ملوک هرموز» به مناسبت ۲۱ مهرماه*[ ۵۰۸ سال پیش]، سومین حضور جنگ افروزانه *«آلبوکرک» در منطقه دریایی ثروتمند و تمدنی خلیج فارس/ این تجاوز ویرانگر و جنایت جنگی، بلافاصله پس از آسمانی شدن «خواجه عطا» نخستین قهرمان مبارزه با استعمار در اوج دوران تمدن اسلامی، منجر به تسلط کامل جزیره هرمز، پایتخت ملوک هرموز شد ( سال ۸۹۴ هجری خورشیدی/ ۱۵۱۵ میلادی)