به نظر می‌رسد که این روزها شهرها موج جدیدی از تغییرات ناشی از گسترش ویروس کرونا را تجربه می‌کنند. با کاهش محدودیت‌های اعمال شده برای مهار شیوع کووید ۱۹ در چین، استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی به عنوان اصلی‌ترین وسیله حمل و نقل در پکن به میزان ۱۸۷ درصد افزایش یافته است. این افزایش بی‌سابقه نشان می‌دهد که چگونه وسایل حمل و نقل سبک می‌تواند به‌عنوان منبعی مهم برای رهایی جوامع از یک پاندمی عمل کند و در نهایت شهرهایی پایدار به وجود آورد. اگرچه در روزهای کرونایی مردم هیچ تمایلی به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ندارند، با این حال، دوچرخه‌ها و اسکوترها می‌تواند ضمن حفظ امنیت کاربران، آن‌ها را به زندگی عمومی بازگرداند.
به گزارش اقتصادسرآمد، جوامع مختلف در سراسر دنیا تلاش می‌کنند خود را با شرایط سخت شیوع کووید -۱۹ سازگار کنند که در این بین تغییرات قابل توجهی در نوع حمل و نقل مردم برای سفرهای ضروری اتفاق افتاده است. به عنوان مثال، در اوایل ماه مارس استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی به طور چشمگیری در میان شهروندان اهل نیویورک و فیلادلفیا، هر دو در ایالات متحده آمریکایی افزایش یافت و استفاده از وسایل حمل و نقل موتوری با کاهش قابل توجهی مواجه شد. با وجود محدودیت‌های اعمال شده از سوی دولت‌های این دو شهر، انتظار می‌رود که کاهش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی سیر نزولی خود را همچنان ادامه دهد.
چیزی که در این میان از اهمیت ویژه‌ای دارد این‌که بودن حمل و نقل ایمن برای کارکنان در بخش‌ها و ادارات مختلف جهان امری بسیار ضروری است. استفاده از وسایل حمل و نقل سبک و غیر موتوری، نظیر دوچرخه و اسکوتر برای مسیرهای کوتاه می‌تواند امنیت کارکنان مشاغل مختلف را تأمین کند و به مرور زمان به جزء جدایی ناپذیری از زندگی پایدار شهری تبدیل شود و آمادگی شهرها را در مقابل بحران‌های سلامت عمومی و حوادث طبیعی افزایش دهد.
نقش کرونا در به انزوا کشیدن
 حمل‌ونقل جاده‌ای
طیبه خسروی نیا کارشناس صنعت حمل و نقل در گفتگو با روزنامه اقتصادسرآمد، مسئله اصلی کاهش تقاضای سفرهای بین‌شهری و متضرر شدن شرکت های حمل و نقل دانست و به خبرنگار ما، گفت:  مسئله اصلی در حمل و نقل جاده­ ای (برون­ شهری)، کاهش شدید تقاضاست که شرکت های حمل­ ونقلی را متضرر کرده است. عرضه جدید در این بخش نمی تواند پاسخ مناسبی باشد. از طرفی ادامه فعالیت این بخش با رعایت همزمان پروتکل های بهداشتی برای فاصله گذاری (یعنی فعالیت با نیمی از ظرفیت اتوبوس ها)، از نظر اقتصادی به صرفه نیست.
وی یادآور شد: حمل و نقل فعالیتی مشتق شده از سایر فعالیت های اجتماعی و اقتصادی است و کمتر تقاضای بی واسطه برای آن وجود دارد. تولید و توزیع مهمترین واکنش های اقتصادی هستند که لزوم تقاضا برای حمل و نقل را آشکار می کند. وقوع بحران در فعالیت های اقتصادی می تواند تقاضا در بخش حمل و نقل را با چالش هایی مواجه کند که درنتیجه آن، نه تنها مسائل و چالش هایی برای بخش های مختلف حمل و نقل پیش می آید، بلکه کل اقتصاد نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
پیامدهای کرونا بر حمل و نقل برون شهری
به اعتقاد خسروی نیا، بحران شیوع کرونا منجر به ایجاد محدودیت ها و هشدارهایی مبنی بر عدم مسافرت و تعطیلی تمامی زنجیره خدمات گردشگری اعم از اقامت، غذا و نوشیدنی، تفریحی و سرگرمی، حمل و نقل و خدمات مسافرتی در سراسر جهان شد. کسب وکارهای حوزه گردشگری (داخلی، ورودی و خروجی) که یکی از موتورهای اشتغال و رشد در دوران تحریم و به صادرات نامرئی محسوب میشوند، در این وضعیت پیش آمده عملاً تعطیل شده و به عبارتی چرخ این صنعت اشتغال­ زا نیز متوقف شده است و واحدها و فعالیت های فراوانی در زنجیره وابسته به آن ازجمله حمل و نقل آسیب دیده و کارکنان آنها ممکن است کار خود را از دست بدهند. هرچند که به علت فقدان نظام آماری منسجم در صنعت  حمل و نقل و گردشگری کشور، نمی توان برآورد دقیقی از میزان اثرات ویروس کرونا بر این صنایع داشت.
وی با بیان این مهم که مسئله اصلی کاهش تقاضای سفرهای بین شهری و متضرر شدن شرکت­ های حمل و نقل نباید در مدت شیوع کرونا نباید به فراموشی سپرده شود، افزود: استفاده از حمایت‌های مالی دولت و در عین حال ارائه خدمت از سوی ناوگان برون شهری برای کوتاه مدت و میان مدت به خصوص برای پاسخگویی به سفرهای حومه ای پیشنهاد می شود. به طور کلی، مسائل و راه­کارهای این بخش همچنان جای تأمل بیشتری دارد.
یكی از آثار شیوع اين ويروس تأثیر آن بر شبكه هاي حمل و نقل شامل حمل و نقل دريايی، ريلی، هوايی و جاده اي بوده است. شاهد اين مدعا افزايش تعداد مبتلايان و مرگ و میرهاي ناشی از انتشار اين ويروس بود كه دولت ها را وادار به اعمال محدوديت هاي اجتماعی براي شهروندان نمود. يكی ديگر از پیامدهاي انتشار اين ويروس كه دايره تأثیر آن حمل و نقل و تداركات خرده فروشی ها را دربرمی گرفت عدم اقبال شهروندان به خريد از بازارهاي عمومی و زمان حضور بیشتر حضور شهروندان در خانه بود. از سوي ديگر فقدان تحقیقات و مطالعات كافی درباره تأثیر شیوع ويروس كرونا بر ظرفیت حمل و نقل به ويژه در تداركات خرده فروشی از محدوديت هاي مهم اين پژوهش
 بوده است.