گروه خودرو - در چند سال نه چندان دور هزار و ۲۰۰ واحد قطعه سازی در سراسر کشور فعالیت داشتند و قطعات مورد نیاز خط تولید خودروسازان تا بازار لوازم یدکی را تامین ‌می کردند، اما در کمتر از یک دهه  گذشته به تدریج تعدادی از آن‌ها ورشکست و با حجمی از بدهی و کارگران حقوق نگرفته بسته شدند و با تولید و صنعت برای همیشه خداحافظی کردند. حالا هم حال قطعه سازانی که باقی مانده چندان خوش نیست و تعدادشان به سختی به ۸۰۰ واحد می رسد، ‌چرا که جدا از واحدهای بزرگ که حرف اول را در این صنعت می زنند و می‌توانند در نحوه مدیریت خودروسازان اثر گذار باشند، مابقی تنها با بخشی از ظرفیت فعالیت دارند و اگر برای آن‌ها چاره ای اندیشیده نشود دیر یا زود چراغ ‌شان خاموش خواهد شد.
به گزارش اقتصادسرآمد، معضل اصلی این شرکت‌ها هم تاخیر در پرداخت خودروسازی‌ها و قیمت‌گذاری دستوری و خرید مواد اولیه گران است. دو بخش مهم که تصمیم‌گیری درباره آن‌ها در اختیار دولت بوده و حالا نه تنها بخش خصوصی را به این حال و روز انداخته بلکه دو خودروساز خصولتی و بزرگ کشور را هم با زیانی بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان مواجه کرده است. صنعت خودرو و قطعه کشور بی‌شک به یکدیگر وابسته هستند و در این میان صنعت قطعه‌سازی کشور به دلیل مشکلات عدیده‌ای که در بحث فنّاوری و فن‌آوری دارد در نتوانسته است خود را به صنعت خودرو رسانده و از همین رو بسیاری از نیازهای این صنعت بزرگ باید از خارج از مرزها تأمین و یا مواد اولیه تهیه آن از کشورهای دیگر وارد شود. در کنار افزایش هزینه‌های تولید به دلیل گرانی ارز و نقدینگی نامطلوب خودروسازان ، برخی تصمیمات از سوی نهادهای دولتی این دوران سخت را برای صنعت خودرو سخت‌تر و دشوار کرده است.
متأسفانه تصمیمات و سنگ‌اندازی‌های دولتی در حالی رخ می‌دهد که تحریم‌های خارجی کمر صنعت خودرو را خم کرده و تحریم‌های داخلی یا بهتر بگوییم لج بازی‌های برخی تصمیم گیران بخش دولتی، این خمیدگی را به شکستگی تبدیل کرده است. اینکه چرا در سالی که تحریم‌های آمریکا صنعت خودرو و مردم ایران را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده دولتی‌ها به‌جای حمایت از صنعت خودرو و کمک به کاهش قیمت تولیدات، علاقه خود را به افزایش فشارها بر این صنعت و به طبع آن بر مردم بیشتر نمایان می‌کند جای سؤال دارد.
قطعه‌سازی در ایران رو به زوال 
محمود نجفی عضو انجمن صنایع همگن نیرومحرکه در تشریح وضعیت رو به زوال قطعه سازی در کشور به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: چندی پیش اعضای انجمن فولاد اعلام کرد که به دنبال قطعی‌های مکرر برق تولید فولاد میانی که در ماه‌های قبل رکورد زده بود بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است، این مساله می تواند تامین مواد اولیه را برای قطعه سازان با چالش همراه کند و به تبع آن قطعه و خودروساز نیز با مشکل مواجه شوند. البته این مساله اولین بار نیست که مطرح می شود، ما در خصوص نوسانات نرخ ارز هم شاهد افزایش‌های چند باره مواد اولیه مورد نیاز صنایعی بخش خصوصی همچون قطعه سازی بوده ایم. 
یک بام و دو هوای «دلار» در صنعت خودرو
وی براین اعتقاد است که نوسانات نرخ ارز هم نباید بر روی قیمت مواد اولیه داخلی تاثیر چندانی داشته باشد و می گوید: با بررسی صورت های مالی بورس در هفت سال و نه فقط یک نتیجه این شد که۱۲۰ درصد سود از مواد معدنی گرفته می شود، سپس در مرحله بعدی پتروشیمی با ۶۳ یا ۶۷ درصد سود فروخته می شود. همچنین فلزات را هم با ۴۰ درصد سود عرضه کرده اند. این حجم از سود مواد اولیه تولید داخل با دلار ۳ هزار تومانی و نه دلار ۳۰ هزار تومانی ایجاد شده است.
کارخانه‌ها دست به گرانفروشی زده‌اند
کارخاننه‌های تولیدکننده مواد اولیه که اغلب دولتی هستند دست به گران فروشی زده‌اند و همین باعث افزایش قیمت محصولاتی که در قالب خودرو تا مسکن به دست مشتری می رسد شده است، موضوعی بود که نجفی در ادامه به آن پرداخت و گفت: برخی معتقدند که اگر امکان واردات مواد اولیه خارجی به کشور بود، هزینه تامین مواد اولیه برای تولیدکنندگان قطعات خودرو ارزان تر از خرید داخل می بود.
او تصربح کرد: نمی گویم تحریم ها تاثیر نگذاشته است اما نه اینکه ورق از سال گذشته و از کیلویی ۲۸ هزار تومان به ۳۸ تومان برسد. اگر ۳۰ درصد قیمت تمام شده مواد اولیه ما وابسته به واردات باشد حق با آنها است. معضل اصلی تحریم‌ها نیست و ذکر این مساله چه در دولت قبل و چه دولت‌های دیگر بهانه ای است که از وظیفه خود در مسائل اقتصادی شانه خالی کند و سیاست را حاکم بر اقتصاد کنند. بعد هم اجازه می دهند هر کسی هر کاری بخواهد انجام دهد. متاسفانه معضل دیگری که داریم این است که آن هایی که دستشان پر است همه کاری می توانند انجام دهند و به خیلی جاها نفوذ می کنند.
یکی از صنایعی که پس از نحریم به شدت تحت تاثیر قرار گرفت خودرو بود. در چند سال گذشته کشور وابستگی شدیدی به واردات خودرو و قطعات داشت و به همین دلیل در اوایل تحریم دچار افت شدید تولید شدیم اما خوشبختانه به همت مهندسان و نیروهای داخلی کشور بسیاری از موارد وارداتی، داخلی سازی شد و توانستیم خودروهای داخلی را وارد بازار کنیم. چند سالی می شود که آمریکا ایران را تحریم کرده است و این تحریم ها به ظاهر باعث ضعیف شدن کشور در صنایع شد اما زمانی که صنایع داخلی را از آن سال مورد بررسی قرار می دهیم متوجه تغییرات مثبت کشور طی این چند سال می شویم. قبل از تحریم به منابع عظیمی که در داخل کشور وجود داشت توجه چندانی نمی شد،  اما پس از تحریم این منابع بیشتر مورد بازرسی قرار گرفت و حتی این استفاده باعث جلوگیری از خام فروشی و خروج ارز شد.