مدیرعامل شرکت تولید برق نیروگاه‌های حرارتی با بیان اینکه نمی‌توان روی میعانات به عنوان سوخت نیروگاه حساب کرد، گفت: تا سال 1420، 5 هزار مگاوات نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز داشته باشیم.
محسن طرزطلب به گزارش اقتصاد سرآمد از  ایلنا، محسن طرزطلب درباره استفاده از میعانات به عنوان سوخت نیروگاهی اظهار داشت: سال گذشته پیشنهاداتی مبنی بر عملیاتی شدن استفاده از میعانات در نیروگاه‌ها داشتیم که در یکی از نیروگاه‌ها هم انجام شد اما به خاطر آلودگی زیاد و بوی بد مرکاپتان بابت سوخت کاندنسیت مجبور شدیم کار را متوقف کنیم. 
وی با بیان اینکه پروژه‌های این چنینی چندان برای تامین سوخت راهگشا نیست، افزود: باید امکاناتی در نیروگاه‌ها ایجاد شود و تمهیداتی اندیشیده شود که بوی بد مرکاپتان از بین برود و تمهیداتی اندیشیده شود که در نیروگاه‌ها سوخت مایع استفاده شود. 
مدیرعامل شرکت تولید برق نیروگاه‌های حرارتی تاکید کرد: نمی‌توان روی میعانات به عنوان سوخت نیروگاه حساب کرد که بتواند مشکل ما را حل کند، البته طرح‌ها و اقدامات تحقیقاتی در این زمینه دنبال می‌شود اما به لحاظ عملیاتی به نتیجه نرسیده است. 
وی با بیان اینکه نمی‌توان حجم بزرگ تولید برق را با میعانات مرتبط کرد، یادآور شد: اکنون شرایط برای تولید برق به صورت گسترده  با این نوع سوخت فراهم نیست و هنوز مشکلات عملیات و اجرایی وجود دارد، ضمن اینکه استفاده از میعانات باعث می‌شود هزینه بهره‌برداری ما 4 برابر افزایش یابد.
طرزطلب درباره استفاده از زغال‌سنگ بعنوان سوخت نیروگاهی نیز گفت: ورود زغال‌سنگ به سبد انرژی از سوی شورای عالی انرژی ابلاغ شده و بر اساس این مصوبه باید تا سال 1420، 5 هزار مگاوات نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز داشته باشیم. 
وی ادامه داد: اکنون ساخت نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز طبس در حال تسریع است و یکی از واحدهای آن تا سال 1403 وارد مدار خواهد شد، اگر این پروژه جواب بدهد قرار است این نوع از نیروگاه‌ها توسعه پیدا کنند.
این مقام مسئول در شرکت برق حرارتی بیان داشت: اکنون حدود 40 درصد انرژی تولیدی در کل کشورها از نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز است، البته در دنیا به سمت استفاده کمتر از این نیروگاه‌ها هستند، اما در عین حال تجهیزات و تکنولوژی وارد بازار شده که آلایندگی کم شود. 
وی خاطرنشان کرد: ما در نقاطی اقدام به احداث این نیروگاه‌ها می‌کنیم که فاصله آنها تا شهرها و مناطق مسکونی زیاد است و با توجه به اینکه سوخت فسیلی مایع و گاز مصرف نمی‌شود، هزینه‌ها نیز کاهش می‌یابد، اما از سوی دیگر سوخت نیروگاه‌ها در حال حاضر رایگان است ولی برای تامین و استحصال زغال‌سنگ باید هزینه شود. 
طرزطلب تاکید کرد: اگر قیمت سوخت واقعی شود که بنا هم بر این است که این اتفاق در نیروگاه‌ها بیفتد استحصال و تامین سوخت نیروگاه‌ها از زغال کم‌هزینه‌تر خواهد شد.
زغال‌سنگ یکی از منابع فسیلی است که نقش مهمی در تامین انرژی در سطح دنیا ایفا می‌کند و پس از نفت خام، با 30 درصد کاربرد بیشترین سهم را در میان حامل‌های اولیه انرژی جهان به خود اختصاص داده و نزدیک به 40 درصد برق جهان با استفاده از آن تولید می‌شود، اما سهم ایران از این میزان تاکنون صفر بوده است.
استفاده از زغال‌سنگ برای تولید برق، سبد انرژی کشور را متنوع‌تر کرده و امکان استفاده بیشتر از سوخت مایع و گاز طبیعی برای تولید برق صادراتی و ایجاد ارزش افزوده بیشتر در صنایع انرژی را ایجاد می‌کند.
در همین راستا کار ساخت نخستین نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز کشور در منطقه طبس از سال 80در دستور کار وزارت نیرو قرار گرفت و از سال 83 تا 87 وارد فاز مطالعاتی و سپس فاز اجرایی شد، اما در چند سال اخیر روند پیشرفت این پروژه شتابی دو چندان گرفته است.
نیروگاه طبس، نخستین نیروگاه زغال‌سنگ‌سوز کشور است که در شهرستان طبس استان خراسان‌جنوبی احداث خواهد شد. این نیروگاه با مجموعه ظرفیت 650 مگاوات در دو واحد 350 مگاواتی از طرح‌های در دست اجرا است و راندمان این نیروگاه در حالت سیکل ترکیبی حدود 40 درصد خواهد بود.
بنا بر این گزارش؛ علیرضا نصراللهی مجری طرح نیروگاه‌های سیکل ترکیبی شرکت برق حرارتی درباره آلایندگی زغال‌سنگ برای سوخت نیروگاه به ایلنا گفته بود: هیچ نگرانی بابت آلایندگی وجود ندارد، زیرا از سیستم مدرن و پیشرفته استفاده می‌شود که ذرات معلق را حذف می‌کند و میزان گوگرد زغال‌سنگ نیز همزمان با سوخت خارج و از دودکش نیروگاه صرفا co2 خارج می‌شود گازهای دیگر نیز نه تنها در سطح استاندارد ایران بلکه در سطح استاندارد  جهانی هستند.به گفته وی؛ در تمام کشورهای پیشرفته از این سوخت با ظرفیت بالایی استفاده می‌کنند، مثلا در آمریکا 28 درصد، لهستان 90 درصد و در چین 36 درصد از زغال‌سنگ جهت تولید برق استفاده می‌شود.
نصراللهی همچنین درباره میزان صرفه‌جویی در مصرف گاز با استفاده از زغال‌سنگ نیز توضیح داده بود که برای تولید 650 مگاوات برق دو میلیون تن زغال‌سنگ حرارتی سالانه با ارزش پنج هزار کیلوکالری نیاز داریم که اگر قرار بود گاز مصرف شود معادل 1.2 میلیارد متر مکعب می‌شود.