علی اکبرغنجی
علی اکبرغنجی در پاسخ به برخی شبهات موجود و در واکنش به مطلب محمد علی بیگی «کشتی سازی و فرصت هایی که از دست می رود» که ۱۸ تیرماه در روزنامه اقتصاد سرآمد منتشر شده است. یادداشتی به روزنامه ارسال کرده است که در ذیل با هم می خوانیم: جناب آقای بیگی عزیز - با سلام  هر چند با مطلب شما با داشتن third  party برای نظارت بر ساخت فارغ از موسسه رده بندی که صرفا مسئول استانداردهاست موافق هستم و معتقدم ناظر سوم می تواند بسیاری از نکات غیر قابل بررسی را بستند و از حقوق مالک دفاع کند و در آخر هم پاسخگو باشد در مقابل مقصر کردن پرسنلی ناظر بر ساخت که آن هم فلسفه خود را دارد.اما جنابعالی توجه داشته باشید مالک وظیفه ای برای انتقال تکنولوژی و یا کمک به کارخانجات کشتی سازی داخلی که از هیچ الگوی اقتصادی برخوردار نیستند صرفا به خاطر شعارهای عامه پسند دست به نابودی منابع خود می زنند.بنده معتقدم که شرکت‌های کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران فقط باید صرف و صلاح سهامداران و منافع خود را ببینند و از فرصت‌ها برای تجهیز خود از هر مکانی شده بهره مند،شوند که نیک می دانید جمع جبری این اقدام باز به نفع اقتصاد کشور خواهد شد.الی ایحال تا حوزه حاکمیت و بخش غیر حاکمیتی در تمام قسمت ها و حتی صنعت مشخص نشود آش همین و کاسه همین خواهد بود. آنچه که در انتها قابل ذکر می تواند باشد این است که سازمان بنادر و در یانوردی به فوریت باید از شرکت گردانی و کار اقتصادی خارج شود.شورای عالی صنایع دریایی کلا تعطیل گردد.وزارت صنعت و معدن تمامی زیر ساخت‌های ایزوایکو و  صدرا را به بخش خصوصی واگذار کنند و یا حداقل سهام مدیریتی نداشته باشند و اجازه دهند بازار عرضه و تقاضا مسیر توسعه این صنعت را هموار کند و الی آش همین آش و کاسه  همین کاسه خواهدبود.در ادامه پیرو مطلب جنابعالی به استحضار می‌رساند.
یکی از آفت‌های مهم در کشور رفتار غیر اخلاقی سیاسیون در زمان دستگیری دولت‌هاست.و هر گونه موفقیت تیم سیاسی حاکم را بر نمی تابند به عنوان مثال در همین قضیه ساخت کشتی بعد از احیا برجام و تصمیم ما در کشتیرانی برای احیا قرارداد ساخت با هیوندای کره با توجه به هیاهوهای افراد واقعا مغرض به مردم تصمیم گرفتیم و با رایزنی با مدیریت هیوندای که تعداد ۹۰ نفر از مهندسین از طرف شورای عالی صنایع دریایی ایزوایکو و صدرا به ما معرفی شوند که به صورت منظم در تمامی فرایند طراحی ساخت و تحویل گیری فارغ ازمالک باشند و ما نیز شرکت مشترکی با ایدرو، شرکت ملی نفتکش و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران تشکیل دادیم که ادامه انتقال تکنولوژی با شروع تعمیرات تخصصی به کار ساخت هم وارد شوند.ولی شوربختانه حتی یک نفر، تاکید می کنم حتی یک نفر از طرف این آقایون معرفی نشدند و فقط تیم نظارتی خود کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در محل حاضر بودند و پروژه تمام شد که در حال حاضر کشتی‌های ساخت آن موقع موتور محرک اصلی کشتیرانی در درآمد هستند.