گروه دریامحور - سال‌های زیادی است که مردمان ساحل نشین جنوب کشورمان با نبود اب شییرین در رنجند و چاره ای جز ساختن با شرایط موجو ندارند.تامین بخشی از آب شرب خانوارهای بوشهری از دریا آرزوی دیرینه‌ای است که با بهره برداری از سایت های جدید آب شیرین‌کن، نیمی از برنامه دولت برای شیرین سازی روزانه ۱۵۰ هزار مترمکعب آب خلیج فارس شاید محقق شود. در حال حاضر حدود ۸۰ درصد از آب مورد نیاز استان بوشهر با هزینه‌ سنگین  و از منابع آبی استان‌های همجوار به این استان گسیل می‌شود که خشکسالی‌ها و کاهش منابع آبی در این استان‌ها در تابستان مشکلات زیادی را در زمینه کم آبی، نوبت‌بندی و افت فشار برای مردم بوشهر به همراه دارد.
به گزارش اقتصادسرآمد، در سال‌های اخیر دولت برای حل بخشی از این وابستگی‌ها و مشکلات تامین آب شیرین از منابع داخلی استان بوشهر طرح شیرین سازی آب دریا را در دستور کار قرار داده‌ اما تا به روز نگارش این خبر اتفاق مثبتی در این بخش نیفتاده است. گفته می‌شود آب مورد نیاز جهان تا سال ۲۰۲۵ میلادی به عدد ۲هزار میلیارد متر مکعب در سال خواهد رسید و پیش بینی‌ها حکایت از آن دارند که کمبودهای موجود و کاهش کیفیت منابع آب آشامیدنی در آینده به ایجاد بحران در جهان و بسیاری از کشورهای مناطق مختلف خاورمیانه و در صورت نبود برنامه‌ریزی برای ایجاد منابع جدید آب، در کشورما خواهد شد.
چناچه همگی بر ان واقف هستیم کشورما یکی از نواحی خشک جهان است و شایع‌ترین مشکلات این کشور ناشی از اقلیم خشک آن است، با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و سیستم‌ کلی ویژگی‌های هواشناسی و اقلیمی که ایران راا تحت تاثیر قرار می‌دهد، پرواضح است که خشکی، از جمله ویژگی‌های این منطقه محسوب می شود و خشکسالی یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین بلایای جوی اقلیمی است که ایرا را در صورت نبود برنامه ریزی درست و دست نیافتن به اب شیرین کن های دریایی را متاثر از خشکی فراگیر می‌سازد.
بوشهر در برزخ آب شیرین کن فسیلی و اتمی
سید محسن قمصری، کارشناس اقتصادانرژی در گفت وگو با به روزنامه اقتصادسرآمد با تاکید بر این مهم که گزینه دیگری برای منابع آبی که از استان‌های همجوار بوشهر می‌آید، وجود ندارد و تنها راه تکمیل پروژه آب‌شیرین‌کن‌ها از دریا است، گفت: دست یافتن این مهم وجایگاه اقتصادی، علمی و فناوری در منطقه نیازمند برنامه ریزی‌های هدفمند برای پیشبرد پایدار صنعت هسته‌ای مطابق با آخرین استاندارد‌های بین‌المللی در بخش شیربن کردن آب دری و استفاده از آن است.
ماموریت ویژه انرژی اتمی برای شیرین کردن آب بوشهر
وی با یادآوری این که تامین بخشی از آب شرب بوشهر از طریق آب شیرین کن هسته‌ای یکی از ماموریت‌هایی مهم نیروگاه هسته ای بوشهرتعیین شده است، افزود: سرانه مصرف آب جمعیت یک میلیون و ۲۵۰ هزار نفری استان بوشهر به صورت میانگین ۳۰۰ لیتر است و این درحالی است که بیش از ۲ برابر این میزان توزیع می‌شود اما آیا تنها نیروگاه اتمی بوشهر می تواند پاسخ نیاز روز افزون این استان و استان های همجوار باشد؟
وی در بخش دیگری به ضرورت استفاده از آب دریا در تامین آب شرب استان بوشهر، تصریح کرد: آنچه که لزوم استفاده از آب شیرین کن در کشور را به ویژه در استانهای جنوب کشور بیش از گذشته می‌کند، وجود آب‌های فراوانی است که اتفاقا در مجاروت استان بوشهر نیز هست.
موضوع دیگری که مصری به آن پرداخت هرگونه سرمایه گذاری برای تولید آب شیرین از دریا به ویژه با بهره گیری ازتوان اتمی در  کشور حق مسلم ساکنان استان بوشهر است و گفت: متاسفانه به رغم آمایش سرزمینی و برخورداری از اطلس، تغییر ذائقه از راحت اندیشی به تولید سالم اما پر زحمت سال ها است که تکانی هر چند کوچک به خود نداده است. گفته شده، شیرین‌سازی آب‌های شور توسط نیروگاه‌های اتمی می‌تواند ظرفیت بالایی در تولید روزانه آب آشامیدنی استان بوشهرایجاد کند. این میزان تولید آب و ذخیره‌سازی برق و آب می‌تواند مشکل آب را نه تنها در جنوب کشور که در کل  کشور رفع کند. با ضعف عملکرد دولت دوازدهم، در ایرانِ پسا ریاست روحانی امروز نه فقط با کمبود برق، بلکه با آلودگی هوا و البته بحران آب مواجه شده است. اما توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای چگونه می‌تواند مشکلات آب‌وبرق مردم را با حجم انبوهی که با آن مواجه هستیم مرتفع کند؟
برای شیرین‌سازی آب دریا شاید بتوان از روش‌های تقطیر استفاده کرد.  در این روش آب را حرارت داده و با تبخیر و سرد کردن باردیگر آن، نمک محلول دریا را از آن جدا می شود اما استفاده از انرژی‌های فسیلی برای تولید گرمای لازم غیر از تولید آلودگی، حسابی گران تمام خواهد شد و کشور ما آنقدر ثروتمند نیست که از یک انرژی برای تولید یک انرژی دیگراستفاده کند.