چشم انتظاری از برنامه هفتم
ایرج گلشنی
سیاست های کلی نظام برای برنامه هفتم توسعه، ما را به سمت امیدهای بزرگی سوق می دهد، مشروط بر این که سمت و سوی دریایی به خود بگیرد و بر این باور که «ایران خشک است» خط بطلان بکشد. سال های سال است که سرمایه گذاری در خشکی و دریاهراسی و دریاگریزی گریبان تفکر و منش اقتصادی ما را گرفته است؛ در حالی که کشورهای دریا محور، روز به روز به سمت رشد اقتصادی شتابنده پیش می روند. باور غلطی که بر اقتصاد کلان ما حاکم است و سرمایه ها را به سمت خشکی و کویر می کشاند، ما را از مسیر اصلی رشد و توسعه دور کرده است. باید پذیرفت که «ایران کشوری دریایی» است و از دو سو به دریا راه دارد. دو دریایی مناسب برای تکیه بر اقتصاد دریامحور.
اگر خزر را دریاچه ای بدانیم که ما را به بین الملل در شمال وصل می کند، خلیج فارس و دریای عمان ما را به تمام جهان متصل می کند و این یک موهبت بی نظیر الهی است که نصیب ایران شده است؛ اما شوربختانه به کناری افتاده است. گرایش به اقتصاد دریامحور و روی آوردن به سواحل بکر و پرفایده می تواند طی چند سال، آثار بسیار قوی و چشمگیری در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی به ما نشان دهد. توزیع جمعیت، معکوس کردن چرخه مهاجرت، ایجاد اشتغال بسیار زیاد و جهت دهی به انبوهی از سرمایه های سرگردان از مزیت های رویکرد به دریا و سواحل ایران است.«گنج پنهان» در سواحل 700 کیلومتری مکران منتظر ماست. منتظر است تا با اندکی همت و تلاش و سرمایه گذاری، خیر و برکات سرشار به ایرانیان هدیه کند. بندهایی در برنامه هفتم توسعه نگاشته اند که ما را امیدوار و البته چشم انتظار می کند. آیا مسئولان عالی اجرایی در سه قوه، به استناد این بندها – به خصوص بند 9 و 10- ما را به سمت اقتصاد سبز دریا هدایت می کنند؟
انتظار می رود چنین باشد و شروع آن هم از بودجه 1402 باشد تا هیچ فرصتی از دست نرود. ساخت و سازها به آن سمت برود. ساخت مسکن به سواحل کوچ کند. انگیزه های سرمایه گذاری در سواحل لنگر بیندازد. زیرساخت ها در آن سامان مورد توجه جدی قرار بگیرد که دیگر رنج کم آبی ما را نکشد. زیرساخت های معمولی در حوزه گردشگری می تواند توجه انبوهی از کارجویان و مردمان دریادوست را به سوی خلیج بکشاند و بسیار طرح های زودبازده و مفید که به راحتی می تواند هم اشتغال ایجاد کند، هم سرمایه های کوچک را جذب کند و هم مردم را به سمت زندگی با طراوت دریایی سوق دهد. این ها همه انتظارات ما از برنامه هفتم توسعه ایران است.
سیاست های کلی نظام برای برنامه هفتم توسعه، ما را به سمت امیدهای بزرگی سوق می دهد، مشروط بر این که سمت و سوی دریایی به خود بگیرد و بر این باور که «ایران خشک است» خط بطلان بکشد. سال های سال است که سرمایه گذاری در خشکی و دریاهراسی و دریاگریزی گریبان تفکر و منش اقتصادی ما را گرفته است؛ در حالی که کشورهای دریا محور، روز به روز به سمت رشد اقتصادی شتابنده پیش می روند. باور غلطی که بر اقتصاد کلان ما حاکم است و سرمایه ها را به سمت خشکی و کویر می کشاند، ما را از مسیر اصلی رشد و توسعه دور کرده است. باید پذیرفت که «ایران کشوری دریایی» است و از دو سو به دریا راه دارد. دو دریایی مناسب برای تکیه بر اقتصاد دریامحور.
اگر خزر را دریاچه ای بدانیم که ما را به بین الملل در شمال وصل می کند، خلیج فارس و دریای عمان ما را به تمام جهان متصل می کند و این یک موهبت بی نظیر الهی است که نصیب ایران شده است؛ اما شوربختانه به کناری افتاده است. گرایش به اقتصاد دریامحور و روی آوردن به سواحل بکر و پرفایده می تواند طی چند سال، آثار بسیار قوی و چشمگیری در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی به ما نشان دهد. توزیع جمعیت، معکوس کردن چرخه مهاجرت، ایجاد اشتغال بسیار زیاد و جهت دهی به انبوهی از سرمایه های سرگردان از مزیت های رویکرد به دریا و سواحل ایران است.«گنج پنهان» در سواحل 700 کیلومتری مکران منتظر ماست. منتظر است تا با اندکی همت و تلاش و سرمایه گذاری، خیر و برکات سرشار به ایرانیان هدیه کند. بندهایی در برنامه هفتم توسعه نگاشته اند که ما را امیدوار و البته چشم انتظار می کند. آیا مسئولان عالی اجرایی در سه قوه، به استناد این بندها – به خصوص بند 9 و 10- ما را به سمت اقتصاد سبز دریا هدایت می کنند؟
انتظار می رود چنین باشد و شروع آن هم از بودجه 1402 باشد تا هیچ فرصتی از دست نرود. ساخت و سازها به آن سمت برود. ساخت مسکن به سواحل کوچ کند. انگیزه های سرمایه گذاری در سواحل لنگر بیندازد. زیرساخت ها در آن سامان مورد توجه جدی قرار بگیرد که دیگر رنج کم آبی ما را نکشد. زیرساخت های معمولی در حوزه گردشگری می تواند توجه انبوهی از کارجویان و مردمان دریادوست را به سوی خلیج بکشاند و بسیار طرح های زودبازده و مفید که به راحتی می تواند هم اشتغال ایجاد کند، هم سرمایه های کوچک را جذب کند و هم مردم را به سمت زندگی با طراوت دریایی سوق دهد. این ها همه انتظارات ما از برنامه هفتم توسعه ایران است.
ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
اخبار روز
-
در حال حاضر هیچ محدودیتی برای تردد دریایی ایران وجود ندارد
-
تمامی فرودگاه های کشور عملیاتی است
-
نوشتاری به بهانه هفته حملونقل
-
آسیبهای سیاستگذاری اقتصادی بدون نگاه واقعبینانه
-
«دیجیتال، هوشمند و سبز» الزامات ارتقای بنادر ایران
-
«قفقازجنوبی» میدان جدید رقابت ژئوپلیتیک قدرتها
-
«سیلاب جنوب ایران» از فرصت یا تهدید
-
توسعه بنادر ماهیگیری؛ خط مقدم حمایت از جامعه محلی ساحلی
-
دولتیسازی مجدد «رجا» پس از ۱۶سال!
-
هماهنگی کامل دستگاههای امدادی و خدماتی از ساعات اولیه بامداد برقرار بود
-
پژوهشهای کاربردی، موتور محرک توسعه ریلی کشور
-
ضرورت ریشه یابی دلایل عملکرد ضعیف ایمنی حمل و نقل
-
تقویت اقتصاد شیلاتی در گرو توسعه پرورش گونههای بومی
-
بازار نفت در شوک محاصره دریایی ونزوئلا
-
ایستگاه آخر برای دستیابی به آرمانهای ترانزیت ریلی
-
راهبردهای شکوفایی اقتصاد ایران از مسیر دریا
-
ژئوپلیتیک هیدرودیجیتال میدان چین و هند
-
با اجرای طرح خانه ریز مشارکت مستقیم سرمایههای خرد مردم در پروژههای ساختوساز شهری فراهم شد
-
ناو سارتاک گارد ساحلی هند وارد بندر چابهار شد
-
در حال طراحی و ایجاد بنادر جدید دریای خزر متناسب با شرایط کاهش سطح آب هستیم



