«پتروپارس، اویک، مپنا و قرارگاه خاتم» پیمانکاران اصلی پروژه 17میلیارد دلاری شدند
​​​​​​​گروه انرژی- «اجرای هفت طرح فشارافزایی در میدان پارس‌جنوبی ۷۸۰میلیارد دلار درآمد تا افق ۱۴۳۰ برای کشور به‌دنبال خواهد داشت و این هفت طرح با سرمایه‌گذاری ۱۷میلیارد دلاری انجام خواهند شد». این‌ها بخشی از صحبت‌های رضا دهقان، مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران درباره آخرین وضعیت طرح فشار‌افزایی میدان مشترک پارس‌جنوبی است. 
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، پارس‌جنوبی بزرگ‌ترین میدان گازی جهان بوده که ۸درصد ذخایر گازی جهان را در خود قرار داده و منبع به این عظیمی در مخمصه بسیار بدی گیر افتاده و این میدان گازی که بین ایران و قطر واقع شده، این روزها از اُفت فشار رنج می‌برد و این مسئله تولید گاز را تحت‌الشعاع قرار داده و موجب شده این روزها حال‌وروز خوشی نداشته باشد. البته کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که در صورت تداوم این شرایط قطعاً با چالش‌های جدی مواجه خواهیم شد، بنابراین باید سرمایه‌گذاری‌های لازم برای فشارافزایی بیشتر و تولید گاز صورت گیرد، در غیر این صورت ممکن است برای جبران دیر شود.
ایران به‌ لحاظ برخورداری از منابع انرژی فسیلی یکی از کشورهای بسیار غنی جهان محسوب می‌شود و ذخایر نفت و گاز در کشورمان از دیرباز موجب شده تا بسیاری از کشورهای دنیا چشم طمع به منابع حیاتی ایران بدوزند، به‌طوری که در دوران رژیم پهلوی بسیاری از منابع انرژی ایران با دست‌درازی بیگانگان از دست رفت.
یکی از مکان‌هایی که منبع غنی از انرژی متشکل از گاز و نفت بوده، میدان پارس‌جنوبی است که این میدان سال ۱۹۷۱ کشف و بهره‌برداری از آن در سال ۱۹۸۹ انجام شد. بخشی از پارس‌جنوبی در آب‌های سرزمینی ایران واقع شده، به‌طوری که ۶۷درصد میدان گازی پارس‌جنوبی در قطر و ۳۳درصد هم در ایران قرار دارد، اما متاسفانه در سال‌های گذشته این میدان دچار اُفت فشار شده و فشارافزایی لازم در سال‌های گذشته صورت نگرفته، در نتیجه منجربه توسعه میدان گازی پارس‌جنوبی نشده است.
در چنین شرایطی بیراه نیست اگر بگوییم مشکلات و معضلات امروز حوزه انرژی و گاز منبعث از عدم مهار اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی و فشارافزایی است و تاکنون سرمایه‌گذاران فرانسوی و چینی برای مهار اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی و فشارافزایی به کشورمان آمده‌اند، اما هرکدام بنابه دلایلی موفق به پایان ماموریت‌شان نشده‌اند. در چنین شرایطی باید شرکت‌های داخلی آستین بالا زده و وارد گود شوند و یک‌بار برای همیشه به معضل اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی پایان دهند.
برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که میدان گازی پارس‌جنوبی از سال گذشته میلادی وارد نقطه شبنم یا به عبارتی برفکی شده و نمی‌توان اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی را ناشی از اتفاقات دانست. سال‌هاست کارشناسان و متخصصان هشدارها و خطرات لازم را در زمینه اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی می‌دهند، اما دولت‌های مختلف اقدام موثری برای فشارافزایی میدان گازی پارس‌جنوبی انجام نداده‌اند و اگر هم اقدامی صورت گرفته، تأثیرگذار نبوده است. به همین دلیل سال‌های سال است که در این زمینه اندرخم یک‌کوچه مانده‌ایم و باوجود اطلاع وزارت نفت از اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی همچنان با کاهش تولید گاز مواجه هستیم. در نتیجه پای ناترازی گاز گلوی صنعت را گرفته و رها نمی‌کند.

قراردادهای فشارافزایی پارس‌جنوبی در آستانه امضا
در همین زمینه رضا دهقان تصریح کرد: کمیته طرح فشارافزایی و تولید و نگهداری پارس‌جنوبی تشکیل شد که تصمیماتی در آن مصوب و در جریان اجرا قرار می‌گرفت. مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران اضافه کرد: موافقت‌نامه فعالیت‌های مقدماتی فشارافزایی پارس‌جنوبی به ارزش ۴۰۰میلیون دلار بود که به اشتباه قراردادهای ۲۰میلیارد دلاری اعلام و اسفند سال گذشته امضا شد. به گفته وی، ۷قرارداد وجود دارد که در مجموع ۱۷میلیون دلار است که ۴برابر کل پروژه‌های پارس‌جنوبی می‌شود که تا سال ۱۴۳۰ نزدیک به ۷۸۰میلیارد دلار درآمد برای ما دارد. وی گفت: اولین گاز فشارافزایی‌شده در اوایل سال ۱۴۰۷ بهره‌برداری می‌شود. این مقام مسئول اضافه کرد: در اوج پروژه ۱۷هزار نفر به صورت مستقیم و ۵۰هزار نفر به صورت غیرمستقیم مشغول به‌کار می‌شوند. دهقان با بیان اینکه پیمانکاران اصلی طرح شرکت‌های ایرانی پتروپارس، اویک، مپنا و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء‌(ص) هستند، افزود: تمام این پیمانکاران دارای تجربه اجرایی موفق در توسعه میدان گازی پارس‌جنوبی بوده و از توانمندی لازم برای پیشبرد اهداف طرح برخوردارند.
روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد پیش از این در گفت‌.وگوهایی با کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه انرژی کشور به بررسی وضعیت و سرنوشت طرح فشارافزایی پارس‌جنوبی پرداخته بود که بخشی از این گفت‌وگوها را در ادامه این گزارش می‌خوانید:
سرمایه‌گذاری، نیاز اصلی برای عبور از افت فشار پارس‌جنوبی
میثم پیله‌فروش، اقتصاددان و عضو مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی پیش‌تر در گفت‌وگو با روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد،ْ با تاکید بر اینکه اُفت فشار میدان گازی پارس‌جنوبی طبیعی بوده و اتفاق غیرمترقبه‌ای به‌شمار نمی‌رود، اظهار کرد: میدان گازی پارس‌جنوبی نیازمند سرمایه‌گذاری برای حفظ فشار است و به‌لحاظ فنی مخازن نفتی و گازی این میدان دارای مخازن مهمی است و راهکار فنی دارد که باید کارشناسان فن در این‌باره نظر بدهند. اینکه چرا منابع لازم برای حفظ فشار در میادین گازی پارس‌جنوبی وجود ندارد، محل بحث است و سوال بسیار مهمی است و با پالایش گاز عمده آن در داخل کشور و در بخش خانگی و صنایع کوچک مصرف می‌شود.
این اقتصاددان عنوان کرد: مهم این است که منابع مورد نیاز از بخش صنایع کوچک و خانگی جمع‌آوری‌شده به سمت حفظ فشار پارس‌جنوبی سوق پیدا نمی‌کند؛ درحقیقت اقتصاد گاز به‌درستی به گردش در نمی‌آید و باید فکری به این موضوع شود. درباره اینکه می‌توان از ظرفیت‌ شرکت‌های دانش‌بنیان در راستای فشارافزایی پارس‌جنوبی و تامین منابع انرژی استفاده کرد، باید گفت در هر شرایطی حتما تامین مالی فشارافزایی انجام شود.

عدم‌النفع میلیارد دلاری کشور از عدم فشارافزایی
از طرف دیگر میثم فتحی‌محب، کارشناس نفت و انرژی نیز پیش‌تر در گفت‌وگو با روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، گفته بود: کشور ما با مسئله ناترازی شدید گاز مواجه است. در فصول سرد سال با کسری بیش از ۳۰۰میلیون مترمکعبی، ناچار به قطع گاز صنایع، نیروگاه‌ها و خوراک پتروشیمی می‌شویم و این موضوع موجب عدم‌النفع شدن چندین میلیارددلاری کشور می‌شود. در این شرایط، میدان گازی پارس‌جنوبی با مسئله افت فشار مواجه شده و نیازمند اجرای پروژه‌های فشارافزایی است تا همین میزان تولید حفظ شود.
این کارشناس نفت و انرژی بیان کرد: فارغ از سرعت پایین اجرای این پروژه، مسائلی همچون تحریم، تجهیزات، فناوری و کمبود منابع مالی بر عدم اجرای کامل پروژه تاثیر می‌گذارد و باید برای رفع این موانع، راهبردی جدی توسط وزارت نفت اندیشیده‌شده و منابع مالی لازم تامین شود. هر روز تاخیر در اجرای پروژه فشارافزایی میدان گازی پارس‌جنوبی می‌تواند امنیت انرژی کشور را در سال‌های آینده تهدید کند. 
فتحی‌محب همچنین تصریح کرد: پروژه فشارافزایی میدان گازی پارس‌جنوبی در راستای امنیت ملی است و نباید تنها با تکیه به توان داخلی، سرعت اجرای پروژه را پایین آورد. به صورت کلی، فروش و صادرات نفت ایران تحریم‌پذیر و وابسته به کشورهای محدودی است.

فشارافزایی پارس‌جنوبی یکی از اولویت‌هاست
علیرضا کفش‌کنان، کارشناس حوزه انرژی نیز در گفت‌وگو با روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، با بیان اینکه ناترازی میدان گازی در کشور و پارس‌جنوبی جدای از اقتصاد نیست، اظهار کرد: از سال ۱۳۸۳ و در مجلس هفتم شورای اسلامی که دولت اصلاحات سر کار بود، براساس برنامه سوم و چهارم توسعه سالانه افزایش ۲۰درصدی تولید انرژی را داشتیم. مجلس هفتم طرح تثبیت قیمت‌ها را تصویب کرد و این موضوع موتور محرکه توسعه کشور- به‌خصوص در زمینه انرژی- را با چالش جدی مواجه کرد.
این کارشناس حوزه اقتصاد انرژی با تأکید بر اینکه تکنولوژی نفت بسیار ارزشمند است، تصریح کرد: اولویت وزارت نفت و مسئولان باید توسعه میدان گازی پارس‌جنوبی باشد و براساس برآوردها، ایران در حال حاضر ۶۰۰میلیارد بشکه نفت درجا دارد و متوسط ضریب بازیافت میادین نفتی در کشورمان ۲۵درصد است؛ یعنی چه؟ یعنی از ۶۰۰میلیارد بشکه نفت درجا قادریم با تکنولوژی کنونی تنها ۱۵۰میلیارد بشکه را استحصال و استخراج کنیم و شما اگر تکنولوژی نفت ایران را با کشور نروژ مقایسه کنید که یک کشور نفتخیز بوده و در نفت و گاز صاحب تکنولوژی است، بازیافت نفت این کشور ۵۰درصد است که بیشتر از ایران است.
کفش‌کنان در پایان خاطرنشان کرد: نفت و گاز ایران نیازمند تکنولوژی است و در حال حاضر به‌ دلیل تحریم‌ها از این تکنولوژی محروم هستیم و سرمایه‌های لازم را هم برای توسعه میادین نفتی کشور نداریم و حتی طرح ۲۰میلیارد دلاری فشارافزایی پارس‌جنوبی توسط شرکت‌های داخلی مطرح شده که هنوز اجرایی نشده است، چراکه سرمایه آن وجود نداشت.