چرا جنگ نوین ایران در زنگزور است؟
​​​​​​​گروه راهبردی- ایرج گلشنی - حمله مستقیم نظامی فایده نکرده و به نتیجه نرسید و حتا جواب عکس داد. قدرت نظامی ایران به مراتب فراتر از حد تصور بود و مانورهای متعدد نظامی نتوانسته بود قدرت ایران را به نمایش بگذارد، دشمن را مرعوب کند و از تهاجم پیشگیری کند. این بود که اسراییل را جلو انداختند و خودشان مانند ترسوهای بزدل، پشت پرده ایستاده و منتظر بودند با کوبیدن نقاطی از ایران، مردم به نفع اجنبی سر به شورش گذاشته و در نهایت کشور عزیز ایران را کادو پیچ کرده و در اختیار آنان بگذارند. اما این نیرنگ نگرفت و این توطئه به نتیجه نرسید و حتا بر خلاف انتظار کور آنها، به انسجام تاریخی ملت ایران انجامید.

طبل رسوایی خارج نشین ها
در جنگ 12 روزه، این فقط اسراییل نبود که هیمنه خود را از دست داد. پنجاه سال تبلیغ او باد هوا شد. آن همه افسانه سرایی برای گنبد آهنین نیست و نابود شد. اسراییل در چشم مردم جهان حقیر شد. پرچم جمهوری اسلامی در اسپانیا و کانادا و حتا امریکا و دیگر کشورها بر فراز دستان مردمان آن کشورها بالا رفت و در مقابل، اسراییل منفور بود، منفورتر شد. 
علاوه بر خفت اسراییل، عده ای وامانده و حسرت به دل مانده، با حقارت هر چه تمام تر زیر پرچم اسراییل رفتند و از تهاجم به ایران حمایت کردند. اجنبی های پستی که نام ایران را یدک می کشند و مدعی آبادانی و آزادی آن هستند اسراییل را تشویق می کردند که به ایران حمله کند. بعد از هر هجوم اسراییل، خوشحالی می کردند و مردم را به شورش دعوت می کردند. طبل رسوایی آنها باز هم به صدا در آمد و در چشم ملت ایران بیشتر از همیشه خوار خفیف شدند. 

جنگ نوین در زنگزور
تهاجم نظامی علیه ایران بی فایده است. این چیزی است که دشمنان دیر به آن رسیدند اما اکنون با ضرب سیلی موشک های ایران، دانستند که برتری هوایی آنها اکنون تخیل هوایی است. اسراییل طی چند روز به شکل و شمایل غزه تبدیل شد. موج عظیمی از خوشحالی مردم جهان از شبکه های اجتماعی خود را نمایان کرد و همچنان ادامه دارد. 
این است که دشمنان جبهه را عوض کردند. از تهاجم نظامی به محاصره کریدوری روی آورده اند. و اکنون دالان زنگزور می رود تا بخش مهمی از کشور را به بن بست برساند و رابطه ایران با چند کشور به طور مستقیم قطع کند و مسیر کریدوری ایران که به عنوان یک قوت راهبردی مطرح است را از بین ببرد. 
پیش از این، دالان عرب-مد مد نظر بود. دالانی که از کشورهای عربی به حیفا و سپس به آن سوی جهان می رسید اما حماسه هفت اکتبر این رویا را آشفته کرد و عملا دالان عرب – مد شکست خورد. ناامنی در مسیر منتهی به اسراییل در جنگ 12 روزه به اثبات رسید و دیگر کشوری مانند هند در دالان عرب-مد مشارکت نخواهد کرد. دیگر کشورهای عربی که البته در اختیار خود نیستند و تصمیم هاشان جای دیگری گرفته می شوند و اینان مشتی تربیت شده و بله قربان گو هستند. با این وصف، دالان عرب – مد دیگر به تاریخ پیوست و یا حداقل طی این سال های پیش رو زنده نخواهد شد.
در مقابل، تلاش امریکا با همراهی نوکرش، کشور بی ریشه آذربایجان و همراهی اجباری ارمنستان، می روند تا دالان شمالی ایران را کور کرده و دالانی از شرق به غرب مرزهای ایران ایجاد کنند و در نتیجه آن بخش از کشور را محاصره کرده و ضرر ژئوپلتیک بزرگی به ایران وارد کنند. 

هشدارها کافی نیست
در برابر اقدام به تاسیس دالان زنگزور، جمعی از مسئولان عالی کشور واکنش نشان داده اند و کسی مانند ولایتی به عنوان مشاور راهبردی رهبری، هشدار داده است؛ اما اگر دشمن گوش به هشدار بود که تهاجم 12 روزه را برنامه ریزی و اجرا نمی کرد. هشدار کافی نیست و بود و نبودش یکی است. اقدام مهم است. همان طور که دالان عرب – مد با حماسه هفت اکتبر به هوا رفت، این دالان نیز به نوعی عملیاتی باید به هوا برود و از آن غباری هم باقی نماند. بی تفاوتی نسبت به این دالان ممکن است به نتایج تلخی بینجامد و آثار بسیار مخربی برای ایران داشته باشد. 

چه باید کرد؟
در دالان زنگزور، جنگ زور است و به نظر می رسد با زور هم درمان شود. بستن مسیر مرزی ایران به ارمنستان حداقل چیزی است که نباید اتفاق بیفتد. متاسفانه در این ماجرا، ارمنستان هم به محاصره می افتد و با توجه به ضعف جدی ارتش این کشور، زمینه برای نابودی کامل ارمنستان آماده می شود. شاید یک معاهده نظامی قوی بین ایران و ارمنستان بتواند این کشور را تقویت کند تا تن به این محاصره ندهد. اگر ارمنستان یکی از شریان های حیاتی ارتباطی خود با ایران را از دست بدهد، در جنگ بعدی با آذزبایجان که حتما رخ خواهد داد، خیلی تنها خواهد ماند. ما نمی دانیم چرا ارمنستان به این دالان تن داده است؟ ممکن است به دلیل همان ناتوانی های نظامی که چندی پیش با زبونی تن به جدایی بخشی از خاک خود داد، مجبور شده باشد. به هر روی، این دالان به نفع هر که باشد  به نفع ایران و ارمنستان نیست. خطر بیخ گوش هر دو کشور است. ما انتظار داریم که شورای امنیت ملی کشور به طور جدی ورود کند و تصمیم بزرگ بگیرد. حتا اگر نیاز باشد دخالت نظامی کند. این که بمانیم تا محاصره شویم بعد یک فکری بکنیم، اصلا به صلاح نیست. البته حتما مسئولان عالی به شور نشسته اند و نتایجی گرفته اند و ما منتظریم نتایج را ببینیم و لمس کنیم.افکار عمومی ایرانیان از اقدام بزرگ حمایت می کند تا به نحوی بتوان این توطئه را خنثی کرد و از این خطر جلوگیری کرد. خطری که علاوه بر انسداد مرزی، دالان زنگزور را 99 سال در اختیار امریکا قرار می دهد و خطر از همیشه به ایران نزدیک تر می شود.