دکتر محمود سریع القلم به چالش بزرگ کشور اشاره کرده و معتقد است: تعریف ما از زندگی چیست؟ چقدر جدی هستیم؟ با این دنیا می‌خواهیم چه‌کار کنیم؟ آیا قصد داریم بخشی از این دنیا را حذف کنیم؟ می‌خواهیم با این دنیا مبارزه کنیم یا می‌خواهیم همکاری کنیم؟ بسیاری از این سوالات فلسفی در کشور ما بی‌‌‌‌پاسخ مانده‌است. این درحالی است که بسیاری از کشورها از جمله چین، ژاپن، مکزیک و کره‌جنوبی در سال‌های گذشته به این پرسش‌‌‌‌ها پاسخ‌داده‌اند، اما ما هنوز عقلانیت فلسفی را حل نکرده‌ایم. بسیاری از سوالات کلیدی همچنان مانند ذرات معلق در فضای فکری و فلسفی ما ایرانی‌ها برقرار است. عقلانیت فلسفی دایره بزرگی است که می‌تواند ناملموس یا فعال باشد، اما عقلانیت ابزاری در دل آن فعال است.
دکتر محمود سریع القلم به چالش بزرگ کشور اشاره کرده و معتقد است: مهم‌ترین چالش امروز ایران، محدودیت در ارتباطات جهانی است. اگر من دانشگاهی بگویم که استاد دانشگاه شهیدبهشتی هستم و چند کتاب و مقاله دارم و بسیار هم از خودم راضی باشم، زمانی‌که پایم را از کشور بیرون می‌گذارم و یک استاد هلندی، هندی و… می‌بینم، متوجه می‌شوم چه ضعف‌هایی دارم. اگر بنگاه‌دار و سیاستمدار در طول روز نتواند با چندین نماینده از شرکت‌های مختلف ارتباط داشته‌باشد، نمی‌تواند شعاع فکری خود را گسترش دهد. این است که برای اقتصاد و فرهنگ و برای داشتن تخصص و در تمام جهات، ۶۰ تا ۷۰‌درصد نیاز به ارتباط جهانی داریم. دلیل اول مسائل ما این است که با جهان ارتباط نداریم. مطمئنا دانشگاه خوب دانشگاهی است که در راهروهای آن یک استاد هندی، یک استاد مصری، یک استاد چینی و یک استاد آلمانی تردد کنند. آنجاست که فضای فکری برای استاد و دانشجو گسترش می‌یابد.
 دکتر محمود سریع القلم، استاد دانشگاه، که در همایش جامع «دنیای‌ اقتصاد»، سخن می گفت، ضمن ارائه مباحثی درباره‌ تحولات اقتصاد سیاسی جهانی، گفت: در جهانی که امروز زندگی می‌کنیم اتفاق بسیار مهمی رخ‌داده؛ دنیا به مثلثی از روسیه، آمریکا و چین تبدیل شده‌است؛ این در حالی است که حدود ۳۰سال‌ پیش، جهان دو‌قطبی و همه مسائل آن روشن بود. عده‌ای در کمپ شوروی بودند و عده‌ای در کمپ آمریکا. اقتصاد و سیاست و فرهنگ و… از هم تفکیک شده‌بود، اما امروز در جهانی که زندگی می‌کنیم، مثلثی داریم از سه قدرت آمریکا، چین و روسیه و سپس حدود ۱۰ کشور میان‌ پایه قدرتمند جهان مانند هند، اندونزی، کره‌جنوبی، نیجریه، آفریقای‌جنوبی، شیلی، برزیل و مکزیک که مبنای رشد و توسعه جهانی از یک منظر تاریخی شده‌اند.
 به گفته دکتر سریع‌القلم، جهان امروز با نااطمینانی‌های فراوانی روبه‌روست؛ اما یک ویژگی مهم این جهان، وجود تناقضات زیاد است. به‌عنوان مثال ترکیه عضو ناتو است، اما سامانه دفاعی خود را از روسیه تهیه می‌کند. مجارستان جزو اتحادیه اروپاست، اما در جنگ اوکراین از روسیه دفاع می‌کند. کشوری مانند عربستان از نظر امنیتی با آمریکا قفل است، اما در اوپک‌پلاس سیاست‌های نفتی خود را با روسیه هماهنگ می‌کند، ۱‌۱هزار تحریم علیه روسیه از سمت اروپا و آمریکا برقرار شده‌است، اما در عین‌حال در سال‌ ۲۰۲۳، چین و روسیه ۲۴۰‌میلیارد دلار با یکدیگر تبادل کرده‌اند و هر آنچه روسیه از تراشه و قطعات الکترونیک نیاز دارد می‌تواند از چین وارد کند.
 او افزود: جهان پر از تناقض است و همه تلاش می‌کنند خود را با سه قدرت نامبرده هماهنگ کنند، کار کنند و بهره ببرند. وقتی آمریکا یک قطعنامه علیه روسیه درخصوص جنگ اوکراین در سازمان‌ملل مطرح کرد، ۵۲ کشور از ۱۹۳کشور به آن رای ندادند. این امر نشان می‌دهد  که کشورهای مختلف می‌توانند با سه قدرت کار کنند و از آنها بهره ببرند و در عین‌حال تلاش کنند مصالح و منافع ملی خود را پیش ببرند. حدود ۷۰۰‌میلیارد دلار پول بانک‌های آمریکا و اروپا در ترکیه کار می‌کند، ولی ترکیه طرفدار حماس است.
 سریع‌القلم با اشاره به اینکه فرصت‌ها در دنیا زیادشده و کشورها به‌دنبال شبکه‌سازی هستند، اظهار کرد: نکته کلیدی برای بهره‌برداری از این دنیای پر از فرصت، این است که کشورها بتوانند با هر سه قدرت جهانی هماهنگی داشته باشند و با آنها کار کنند. هند انرژی را از روسیه می‌خرد و روابط گسترده تجاری با چین دارد ولی کشوری هم هست که توانسته نیروگاه هسته‌ای لیزری از آمریکا تامین کند.
 شبکه‌سازی مهم‌ترین ویژگی این جهان است؛ به‌خصوص برای کشورهایی که جغرافیا، ژئوپلیتیک، منابع کلیدی و نیروی انسانی و فیزیکی دارند. در عین‌حال همه به‌دنبال محافظ‌سازی (hedging) هستند. به‌عنوان مثال عربستان برای اینکه بتواند از آمریکا امتیاز بگیرد با روسیه کار می‌کند، هند برای اینکه بتواند از چین امتیاز بگیرد با آمریکا کار می‌کند و ترکیه برای اینکه بتواند از اروپا امتیاز بگیرد با روسیه، بنابراین مبنای تئوریک دنیای فعلی برخلاف دنیای دوقطبی دهه‌های 60 و 70 و 80، دنیای هجینگ است.
 سریع‌القلم با بیان اینکه کشورهای جنوب از سال‌۱۹۷۰ به بعد نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی جهانی داشته‌اند، عنوان کرد: آنها توانسته‌اند سهم خود از تولید ناخالص داخلی جهان را از ۱۵‌درصد به ۳۸‌درصد برسانند. همچنین کشورهای جنوب‌-جنوب با هم روابط گسترده برقرار کرده‌ و تبادل با یکدیگر را توسعه داده‌اند، ولی تبادل بین کشورهای شمال در حال کاهش است. بررسی‌ها نشان می‌دهد کشورهای جنوب توانسته‌اند سهم خود را از ۲۶‌درصد صادرات کل جهان به بیش از ۴۳‌درصد برسانند.
 سریع‌القلم با اشاره به اینکه همه تلاش می‌کنند از فرصت‌های اقتصادی بهره‌برداری کنند، گفت: چین هزار پروژه عمرانی در آسیا و ۵۰۰‌هزار مهندس در آفریقا دارد، اما در عین‌حال آمریکا دو مزیت مهم دارد که نشان می‌دهد تا حدود نیم‌قرن آینده همچنان به‌عنوان قدرت نخست دنیا خواهد بود. یکی در حوزه نظامی است که حدود ۴۷۵۰ سایت و ۲۱۹‌هزار نظامی در بیش از ۷۵ کشور دنیا دارد. این قدرت نظامی آمریکا که تابع اقتصادی نیز دارد، نشان می‌دهد این کشور می‌تواند حضور خود را در دنیا حفظ کند.
 علاوه‌بر این، بیش ۸۲‌درصد تراکنش‌های دنیا با دلار آمریکاست که معرف قدرت اقتصادی این کشور است و این قدرت اقتصادی و نظامی نشان می‌دهد آمریکا همچنان دست برتر را خواهد داشت، اما روسیه و چین تلاش کرده‌اند و فرصت‌هایی را به‌دست آورده‌اند که جلوی نفوذ آمریکا را در برخی حوزه‌ها بگیرند، بنابراین قدرت آمریکا کم نشده، بلکه نفوذ او در دنیا کاهش‌ یافته‌است که بین این دو مفهوم تفاوت‌های اساسی وجود دارد، بنابراین این سه قدرت جهانی همچنان بالاترین نیروی میکس انرژی جهان را دارند که به آنها این فرصت را خواهد داد که همچنان بتوانند در صحنه جهانی در حوزه اقتصاد نفوذ داشته باشند.
 این استاد دانشگاه عنوان کرد: تا سال‌۲۰۴۰ پیش‌بینی می‌شود چینی‌ها ۲۲‌درصد از نفت جهان را مصرف کنند. در حال‌حاضر اتحادیه اروپا سهم ۱۶‌درصدی از مصرف نفت جهان دارد که به‌خاطر گسترش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به ۱۲‌درصد خواهد رسید. سهم آمریکا ۱۸‌درصد است که به ۱۴‌درصد تقلیل پیدا خواهد کرد. سهم هند ۳‌درصد است که تا سال ۲۰۴۰ به ۹‌درصد افزایش پیدا خواهد کرد. آفریقاهم، اکنون سهم ۱.۵ تا ۲‌درصدی در مصرف انرژی جهانی دارد که در سال‌های آتی ۵‌درصد انرژی‌های جهان را در اختیار خواهد گرفت.سریع‌القلم در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه یکی از اتفاقات جالب نظام بین‌الملل کنونی این است که بسیاری از کشورهایی که فرصت رشد و پیشرفت دارند، بزرگان جهان در زمینه نیروگاه‌های هسته‌ای هستند، اظهار کرد: در حال‌حاضر چین حدود ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد که پیش‌بینی می‌شود تا ۲۰۳۱ این تعداد افزایش یابد و به ۱۱۰۰کلاهک برسد. یکی از مشکلات جدی آمریکا این است که نمی‌تواند جلوی افزایش کلاهک‌های چینی را بگیرد.