گروه اقتصادجامعه – محمد آیتی – یکی از شعارهای برجسته سیدابراهیم رئیسی، پیش از شروع کار دولت سیزدهم، شرطی‌نکردن اقتصاد بود، اما گذشت 15 ماه از عمر دولت سیزدهم، حکایت از سایه سنگینِ اقتصاد دستوری و البته شرطی دارد.
اکنون مهمترین پرسش این است که چرا به نقطه تاریک رسیدیم و چه باید کرد تا بتوان از این فضا جدا شویم؟
علیرضا پاک‌فطرت، نماینده شیراز در مجلس یازدهم در این خصوص به اقتصاد سرآمد گفت: اقتصاد در ایران، دولتی است و اقتصاد دولتی هم، می‌تواند دستوری و شرطی باشد که هست.
وی افزود: هرچه اقتصاد، دولتی‌تر باشد، ضربه‌پذیرتر است. یعنی در ناملایمات و تهدیدات و تحریم‌ها، آسیب‌پذیرتر خواهد شد. از این‌رو، دولت باید کمی بیشتر از گذشته، اقتصاد را به مردم واگذار کند و خودشان، بیشتر مسئولیت نظارتی را بر عهده بگیرند. به نظر از صفر تا صد، کار را خود دولت پذیرفته و همه مسئولیت‌ها را به جان خریده و اینکه لایحه جدید به مجلس نمی‌آورد، خودش، اقتصاد را دولتی کرده است و متمرکز کردن کارها در تهران و اختیار ندادن به استان‌ها، مزید بر علت شده است.
عضو مجمع نمایندگان استان فارس تصریح کرد: استان‌هایی در بحث گردشگری می‌توانند، اقتصادشان را شکوفا کنند، مثل استان فارس، اما متاسفانه، تمام اختیارات، دست تهران است. مثلاً توریست و شهروندی که به حافظیه می‌رود و بلیت تهیه می‌کند باید پولش به خزانه کشور برود و 50 درصد آن به استان برگردد که این اتفاق نمی‌افتد. این رویه باعث می‌شود نتوانیم توسعه پیدا کنیم. از این‌رو باید بگویم اقتصاد ما در همه موضوعات، تقریباً به همین شکل است.
پاک‌فطرت در پاسخ به اینکه چرا دولت، روی به مردمی‌کردن اقتصاد نمی‌آورد؟ گفت: این کار نیاز به شهامت دارد. امام راحل و رهبر معظم انقلاب هم بارها گفتند که کارها را به مردم واگذار کنید. به مردم اختیار دهید و اعتماد کنید. به نظرم، دولت اگر نترسد و شهامت داشته باشد و به استان‌ها اعتماد کند، اقتصاد وضعش بهتر از چیزی که می‌بینیم، می‌شود. 
عضو کمیسیون آموزش مجلس اظهار داشت: شاید اگر اقتصاد ما، مردمی شود، یک مقداری در بحث قیمت‌ها، سریع‌تر و واقعی‌تر عمل شود. مثلاً در قیمت سوخت، به دلیل اینکه صد درصد، قیمتش دولتی و دستوری است، قیمت آن، سه یا چهار سالِ ثابت نگه داشته شده است. حتی افزایش قیمت حمل و نقل سوخت که به دست مصرف‌کننده می‌رسد، اگر سالی 20 درصد گران‌تر می‌کردند، بهتر از این بود که همین‌جور، دستوری نگه داریم و الان دولت بگوید ما پول حمل را هم نمی‌گیریم یا مثلاً پمپ بنزین‌ها بگویند برای ما نمی‌صرفد که الان هم، این را به زبان می‌آورند. ما باید واقعی‌تر به مسائل نگاه کنیم. مسائل اقتصادی چیزی نیست که دولت بتواند مسئولیت آن را صفر تا صد بپذیرد.
وی یادآور شد: اقتصاددانان را باید در اداره اقتصاد کشور سهیم کنیم. ما در مسائل نظامی و سیاست خارجی باید ید واحد باشیم و در این رابطه، شک نکنید و باید فرماندهی، حرف آخر را بزند. غیر از این باشد، اشکال در کار پیش خواهد آمد، اما در مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که هر سه همدیگر را کامل می‌کنند، باید تنوع افکار باشد. باید صحبت همه را بشنویم و بعد درست تصمیم گرفت. دولت‌ها خیلی به این موضوع بها ندادند. مثلاً مشکلات فرهنگی که ما در جامعه داریم، دلیش چیست؟ دلیلش یک سویه فکر کردن و یک سمت خاص رفتن است که وضع‌مان این شده است. مسائل اقتصادی، مسائلی نیست که همه روی یک مسئله، اتفاق‌نظر داشته باشند. در یک خانواده هم، این‌جوری نیست. حتی اگر در خانواده هم، همه روی یک بحث اقتصادی اتحاد داشته باشند، آن خانواده به ثروت نمی‌رسد.
پاک‌فطرت افزود: ما باید به سمت قیمت‌های حوزه خلیج فارس برویم. اگر کمی، اقتصاد مردمی شود و دولت نظارت کند، این‌قدر قاچاق نخواهیم داشت؛ چه در خروج کالا و چه در ورود کالا. ما این همه ستاد مبارزه با کالا گذاشتیم، این همه ستاد تملیکی راه انداختیم، این‌ها انرژی‌بر و بودجه‌خور شده‌اند و باز هم با این تشکیلات، نمی‌شود جوابگو بود.
نماینده شیراز گفت: مشکل جدید ما، خروج نیروی کار است. ما تا امروز، همه نوع چالش داشتیم؛ خروج انرژی، آرد، غلات، دام و... اما خروج نیروی کار نداشتیم که اکنون شاهد آن هستیم، نه به سمت اروپا به سمت کشورهای همسایه که این هم به نظر من، خطرناک است، چون دستمزد ما قابل قیاس با کشورهای همسایه نیست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر دولت بنا دارد اقتصاد را شکوفا و سفره مردم را رنگین‌تر کند، باید شهامت داشته باشد و اقتصاددانان، متولیان امر و بخش خصوصی را بیشتر صاحب اختیار کند. از طرفی، دولت باید نقش نظارتی‌اش را پررنگ کند که مطمئناً در این سیستم، اقتصاد کشور بهبود و وضع معیشتی مردم و مخصوصاً مستضعفان به مراتب بهتر خواهد شد.