یک کارشناس حوزه انرژی گفت: در طول سال های گذشته به موضوع تنوع بخشی سبد انرژی و ذخیره‌سازی سوخت آنطور که باید توجه نشده است، شرایط حال حاضر نیز به همین دلیل است و باید توجه داشت که در شرایط فعلی چاره ای جز مدیریت مصرف وجود ندارد.به گزارش اقتصادسرآمد، مرتضی بهروزی فر به ایسنا، با بیان اینکه برای بررسی مساله سوخت باید به چهار دهه قبل بازگردیم، اظهار کرد: در دهه ۶۰ مساله این بود که برای گرمایش قسمت عمده مصرف خانگی و تجاری کوچک از نفت سفید استفاده شود و یا برخی مکان ها از گازوئیل استفاده می شد؛ با توجه به اینکه ایران یک کشور صادرکننده نفت است و دنبال این بود که حجم بیشتری از نفت را در اختیار داشته باشد، از آن طرف هم مشکل توزیع وجود داشت، سیاست بر این اصول استوار شد که ایران باتوجه به اینکه ظرفیت بالایی در حوزه گاز دارد و آن زمان هم به صادرات آن توجه نمی شد، گاز محور اصلی مصرف داخلی قرار بگیرد.وی با بیان اینکه آن زمان ۹۰ درصد صادرات از طریق خط لوله صورت می گرفت و قیمت گاز هم به شدت ارزان بود، گفت: سیاست بر این اساس قرار گرفت که گاز را به مصارف داخلی اختصاص دهند و در حد امکان نفت برای صادرات آزاد شود، باید به این مساله نیز توجه داشت که در ایران مانند کشورهای اروپایی ذخایر ذغال سنگ نداریم، چین که ۷۰ درصد مصرف خود را به ذغال سنگ اختصاص داده بزرگترین تولید کننده ذغال سنگ دنیا است ولی ما در کشورمان ذغال سنگ نداریم.این کارشناس حوزه انرژی افزود: اگر قرار باشد از ذغال سنگ استفاده کنیم صرفا باید به واردات متکی شویم که غیرمنطقی است، به نظر من سیاست درستی بود که اقتصاد کشور را گازسوز کرد اما اشتباه این بود که نتوانستیم مصرف را بهینه کنیم، اگر مصرف گاز توسعه پیدا نمی کرد وتامین نیاز قرار بود با فراورده های نفتی صورت بگیرد، کل تولید نفت ایران نمی توانست مصرف داخلی را تامین کند.بهروزی فر با اشاره به اهمیت مدیریت مصرف در کشور، گفت: نتوانستیم مصرف را بهینه کنیم و متناسب با ذخایر میزان تولید را افزایش دهیم یعنی به خاطر تحریم هایی که وجود داشت امکان جذب سرمایه و تکنولوژی نبود که بتوانیم افزایش تولید داشته باشیم، از سوی دیگر صنایعی که در ایران نیز تعریف کردیم عمدتا انرژی بر بود، حداقل در دهه ۷۰ و ۸۰ بحث بر این بود که ما به عنوان کشوری با ذخایر عظیم گاز ارزان قیمت، صنایع را بر اساس مصرف بالای گاز طبیعی طراحی کردیم.