علی بهادری جهرمی

​​​​​​​همان‌طور که وعده داده شده بود سند تحول دولت منتشر شد. سندی که ویرایش نخست آن با نظرات نخبگان، کارشناسان متخصص و مدیران باسابقه و مجرب کشور تدوین و آماده شده و با تجربیات اجرایی و نظرات عالمانه به‌روزرسانی و تکمیل خواهد شد.
این سند، برنامه دولت برای ترمیم اساسی در ۳۷ حوزه کلان و ارائه راهکارهای عملیاتی برای برون‌رفت از چالش‌های مهم کشور را در برگرفته است و راه تحول در چهار سال آتی را نشان می‌‌دهد. در این سند ۱۳۴ چالش اساسی شناسایی شده است. این موضوعات تمامی موضوعات و مسائل کشور نیستند بلکه سعی شده لیستی از مهم‌ترین موضوعات احصا شوند و طبیعتاً امکان تکمیل در ویراست‌های بعدی را خواهد داشت. «سند تحول» چهارچوب کلی برنامه‌های مدنظر رئیس جمهور از ابتدای شروع به کار دولت سیزدهم است و طی شش ماه فعالیت دولت نیز ملاک عمل و مبنای پیشنهادات دولت بوده و در تنظیم بودجه سال آتی نیز همین نگاه تحولی مد نظر قرار گرفته است. در این یادداشت قصد دارم به چند سؤال محتمل در این خصوص پاسخ دهم:
 سؤال اول این است که مقصود از «سند تحول» چیست؟ عبارت «سند تحول» شامل دو عنصر کلیدی است که مفهوم و محتوای آن را تا حد زیادی روشن می‌‌کند و برای شناخت آن باید ابتدا مقصود از این عنوان را دانست. مقصود از عنصر «سند» در این عنوان، استنادپذیری و قابلیت اتکا به محتوای آن از سوی مخاطبان این سند است و مقصود از عنصر «تحول» اقدام فوری و مدبرانه برای تغییر از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب و ایده‌آل به نفع مردم است. نقطه کانونی دولت سیزدهم برای تحول، کلیدواژه‌ «پیشرفت» است و دولت معتقد است پیشرفت کشور، در گرو تحول جهادی، جهش و نوآوری است؛ یعنی برای رسیدن به این پیشرفت نمی‌شود مثل گذشته و با رویکردی سنتی عمل کرد.
ادامه در صفحه 2